تحقیقات جدید نشان داده است داشتن تحصیلات عالی و مهارت های زبانی پیشرفته، از تبدیل زوال شناختی خفیف به زوال عقل پیشگیری می کند.
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از ساینس دیلی، «سوزان تیاس»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه واترلو کانادا، میگوید: «داشتن ذخیره شناختی بالا بر اساس تحصیلات، نمرات تحصیلی بالا و مهارتهای نوشتاری زبان، ممکن است پیشبینی کند که سالها پس از تشخیص اختلال شناختی خفیف، چه اتفاقی میافتد. ما دریافتیم که میزان بالاتر تحصیلات احتمال بازگشت اختلال شناختی خفیف به جای پیشرفت به سمت زوال عقل، را بیش از دو برابر میکند.»
همه ما از شوخی و خنده لذت میبریم اما آیا همیشه و در هر شرایطی شوخی و خنده ما را خوشحال میکند؟ آیا هر نوع شوخی و مزاحی، سالم بوده و کارکرد مثبتی برای سلامت روان دارد؟
به گزارش ایسنا، روزنامه جام جم در این باره نوشت: «پژوهشگران انواع شوخی را بررسی کرده و به صورت کلی شوخطبعی را ابزاری مفید برای کاهش اضطراب و افسردگی میدانند. معمولا افراد شوخطبع دارای هوش هیجانی (EQ) و سازگاری بالاتری هستند.
شوخطبعی روشی سالم برای رفع تنش و استرس است و به ما کمک میکند به نحو موثری با هیجانات منفی مقابله کنیم. با تمام فوایدی که شوخی برای سلامت روان دارد، دو نوع شوخی میتواند به ما آسیب وارد کند. گاهی شوخی باعث تحقیر خود ما میشود که اصطلاحا به آن شوخی خودشکنانه میگویند. در این نوع شوخی ما خود را تحقیر میکنیم تا موجب خنده دیگران شود. در واقع به بهای توجه، تایید و خنده دیگران شخصیت خود را حقیر میکنیم. این رفتار علاوه بر این که تاثیرات مثبتی دربرندارد، باعث افسردگی و انزوای درونی ما میشود.
دستیار فوق تخصصی روانپزشکی کودک و نوجوان، به اختلالات شایعی که سیستم مغزی را با مشکل مواجه میکنند اشاره کرد.
به گزارش خبرگزاری مهر، امین ماهورام، گفت: اختلال بیش فعالی / نقص توجه، و اختلال یادگیری از شایعترین بیماریهای عصب تکاملی هستند.
وی با تاکید بر اینکه عملکرد سیستم عصبی طیف گستردهای را شامل میشود، خاطرنشان کرد: مهارتهای کلامی، حرکتی، هوشی، احساسات، یادگیری و حافظه مربوط به عملکرد سیستم عصبی است.
ماهورام، توجه والدین به روند رشد کودکان را مورد تأکید قرار داد و افزود: والدین باید به روند تکامل جسمی کودکان نیز توجه داشته باشند، به طور مثال تأخیر در گردن گرفتن، نشستن، و راه رفتن کودک در حیطه اختلالات حرکتی گنجانده میشود که میتوانند نشانهای از وجود اختلال عصب تکاملی باشند و نیازمند ارزیابی تخصصی هستند.
وی تاکید کرد: بدون شک شناسایی و اقدام سریعتر در سالهای اول عمر میتواند در جلوگیری از پیشرفت اختلال به سمت مراحل پیشرفتهتر و کمتر درمانپذیر مؤثر باشد.
ماهورام با تاکید بر اینکه زمان طلایی درمانهای اختلالات عصب تکاملی از اهمیت ویژهای برخوردار است، خاطرنشان کرد: اگر در سالهای اولیه زندگی اختلالات مغزی را شناسایی و مداخلات لازم را انجام دهیم، کمک قابل توجهی به کارکرد مغز خواهیم کرد.