بسیاری از مردم فکر می کنند که شریک زندگی باید در زمینه درون گرایی و برون گرایی با یکدیگر مطابقت داشته باشند. آنها فکر می کنند درون گراها باید برون گراتر شوند یا برون گراها باید درون گراتر شوند. اما، این لزوما درست نیست!
همه مادر و پدرها دوست دارند، بچه هایشان مفهوم عدالت را یاد بگیرند و مصادیق آن را در زندگی شان عملی کنند. اما شاید این مفهوم نسبت به مفاهیم دیگر قدری آموزشش دشوار به نظر برسد.
کودکان به طور حدودی از سن چهار سالگی مفاهیم اخلاقی را درک می کنند. به طوریکه اگر به آنها نسبت به سایر خواهر و برادرها بی توجهی کنید، ناعدالتی را حس می کنند و نسبت به آن واکنش نشان می دهند اما در این سنین چون خودمحور هستند تنها بی عدالتی را نسبت به خودشان تشخیص می دهند. از هشت سالگی به بعد، مفهوم عدالت نیز در آنها از آن حالت خودمحوری صرف خارج شده و به محیط اطراف و افراد دیگر کشیده می شود و به لحاظ اجتماعی نیز می توانند این مفهوم اخلاقی را درک کنند.
بیشتر ما کمالگرایی را صفت خوبی می‌دانیم. با وجود این، نشخوار کردن درباره کاستی‌های خود و تلاش بی¬وقفه برای اصلاح آنها می‌تواند سلامت روان را تهدید کند و به اضطراب و نارضایتی از خود بینجامد.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، به نقل از «دیلی صباح»، کمالگرایی در کل به وضعیتی اشاره دارد که در آن فرد انتظارات به شدت سخت گیرانه‌ای از خود دارد و دغدغه فراوانی برای رسیدن به آن انتظارات دارد. در چنین وضعیتی، فرد بیش از حد از خود انتقاد می‌کند.
