کافی است فرزندم در بازی ببازد یا چیزی  مطابق میلش نباشد تا با گریه مادرش را صدا کند. این باعث شده بچه های دیگر در بازیهایشان خیلی به او اعتنا نکنند.

مهم نیست چه اتفاقی می‌افتد. هر مخالفت یا مقاومت کوچکی در برابر خواسته‌هایش می‌تواند اشک‌هایش را سرازیر کند و فرشته کوچک شما را به دیوی که جز جیغ زدن کاری ندارد، تبدیل کند. شاید تصور کنید مهربانی بیشتر می‌تواند به جیغ‌های او پایان دهد یا اینکه قهر و دعوا کردن‌های‌تان می‌تواند فرزند نق‌نقوی شما را آرام کند.

ما صبر کنید؛ رفتن از هر دوی این راه‌ها می‌تواند مشکل رفتاری کودک شما را به کلاف بی‌سر و تهی تبدیل کند که بازکردنش کار هر کسی نیست.

جویدن ناخن نوعی واکنش است که بیانگر نوعی از آسیب روانشناختی است. این آسیب می تواند درجات مختلفی داشته باشد، معمولا شدت این آسیب کم و ناچیز ولی در بعضی موارد قابل توجه و نیازمند درمان است.

ما بزرگ ترها کم و بیش می دانیم با خشم مان چگونه رفتار کنیم تا کمترین آسیب را ببینیم اما باید به فرزندانمان آموزش دهیم.

آیا تاکنون در خیابان مرد یا زنی را دیده اید که زیر لب با خودش پچ پچ کند. ژست های عجیب و غریب بگیرد و طوری عمل کند که انگار کسی با او صحبت می کند و همراه اوست؟ شاید از خودتان پرسیده باشید چه اشکالی در او وجود دارد. گرچه اینگونه رفتارها می توانند با چند اختلال مرتبط باشند ولی در خیلی از موارد نشانه های نوعی اختلال روان پریشی به نام اسکیزوفرنی هستند که قدری بیشتر از یک درصد جمعیت بزرگسال جهان را مبتلا می کند.

روانشناسان تاکید کرده‌اند که گوش دادن روزانه به موسیقیِ آرامش‌بخش، روشی ساده و در عین حال موثر برای بهبود سطح سلامتی جسمی و روانی است.
شنیدن موسیقی های آرام و خوشایند موجب افزایش احساسات مثبت و کاهش میزان استرس شنوندگان می شود.