سایت تخصصی روانشناسی

خـــــدایا...

من همانم که گه خندانم
گاه گریان
گاه شکرگزارم و گاه در حال گله کردن

گاه بنده ی توام و گاه بنده ی خویش

خــــدای همیشگی ام...
من مبتلا به گاه و بی گاه های همواره ام
بیماری نامتعادل که همیشه به نسخه طبیب خود عمل نمیکند

اسیر خویشتنم

تمام این گاه و بی گاه های مدامم را ببخش

بحق خدایی همیشه پایدارت...


الهی آمیــــــــــن.

دلم می خواهد ﺁﺭاﻡ صدایت کنم:

" ﺍﻟﻠّﻬُم ﯾـﺎ ﺷـﺎﻫـِﺪَ ﮐُـﻞِّ ﻧـَﺠْـﻮﻯ "

ﻭ ﺑـِـﮕـــــــــﻮﯾَــﻢ ﺗــﻮ ﺧــﻮﺩ ِ آرامشی

ﻭ ﻣـَـﻦ ﺧــﻮﺩ ِ ﺧــﻮﺩ ِ بی قرار ...

بـوی ِ نـاب ِ بهشـت می دهـد همـۀ نام های ِ قشـنگ ِتـو
میگذارمشان روی ِ زخــم های  دلم ..

گفته بودی"اَلجَبّـار"
یعنی کسی که جُبران می کند همـۀ
شکستگی هایِ دلت را

گفته بودی"اَلمُصَـوِّر"
یعنی کسی که از نُـو می سازد
همـۀ آنچه را ویـران شده است درون دلت

گفته بودی"الشّافـی"
یعنی کسی که شفا می دهد تمـام ِ
زخم هایِ عمیق و نا علاج را

هوای ِ دلـم سبک می شود با زمزمـۀ نام هایِ زیبایت
نَفـَس میـکِشَم در هوایِ مهـربانی هـایِ نابت ...

جمله جمله نه !  واژه واژه تو را

ای سفر کرده گفتگو کردیم

کوچه کوچه نه !  خانه خانه تو را

سالیانی ست جستجو کردیم

سوره سوره نه !  آیه آیه تو را

در مناجات آرزو کردیم

جمعه جمعه نه !  لحظه لحظه تو را

ندبه کردیم و های و هو کردیم …