آمارهای موجود کشوری بیانگر این واقعیتاند که گرچه طی چهار سال اخیر بخش اعظم طلاقها به زندگیهای مشترکی با طول مدت ازدواج یک تا پنج سال باز میگردند اما در عین حال همواره بین ۱۱ تا ۱۳.۵ درصد از طلاقهای ثبت شده نیز معطوف به زندگیهای مشترکِ ۲۰ ساله و بیشتر میشود. از سوی دیگر طی چهار سال اخیر آمار طلاق های ثبت شده با طول مدت ازدواج ۱۰ تا ۲۹ سال و در سال گذشته آمار طلاق با طول مدت ازدواج بیش از ۲۹ سال رو به افزایش رفته و این در حالی است که انتظار میرود زوجین پس از قریب به ۳۰ سال زندگی مشترک به یک پختگی در روابط خود رسیده باشند.
کتاب «مسئله بودن و نبودن» نوشته اروین د.یالوم و ماریلین یالوم بهتازگی با ترجمه نازی اکبری توسط انتشارات ققنوس منتشر و راهی بازار نشر شد.
استاد روان شناسی دانشگاه تهران با بیان اینکه فرهنگ فرد گرایی در ایران زیاد شده است،گفت: افراد مجبور هستند مسالمت آمیز کنار هم زندگی کنند، اما آدمهایی هستند که مثل اینکه در یک هتل با هم زندگی میکنند و پیوندهای عاطفی در بسیاری خانوادهها کاهش یافته است.
به گزارش خبرگزاری فارس ، آسیبهای اجتماعی به دستهای از نابسامانیها و ناهنجاریهای رفتاری افراد یک جامعه چه بصورت فردی و یا جمعی اطلاق میشوند که ریشه در بی نظمیها، کژکارکردیهای پدیدههای اجتماعی و پیامدهای نامطلوب آنها دارد. این آسیبها غالبا باعث رنجش روانی، جسمی و مادی اقشار خاص و آسیب پذیر جامعه میشوند.
یک روانشناس گفت:نوجوان در دوره نوجوانی میخواهد از خانواده کمی فاصله بگیرد و در جستجوی استقلال است و برای این استقلال ناشیانه عمل میکند و راه صحیح را بلد نیست؛در نتیجه با خانواده دعوا کرده و پرخاش میکند.
به گزارش خبرگزاری فارس، سیما فردوسی، روانشناس در برنامه صبحگاهی «صبح پارسی» شبکه جام جم، گفت: یکی از ویژگیهای دوره نوجوانی کسب هویت است. از سن 11 تا 19 سالگی نوجوانی است که دوره گذار از کودکی به نوجوانی بوده و فاصله بین کودکی و نوجوانی محسوب میشود.
از قدیم گفتند «بشین و بفرما و بتَمَرگ» همه یک معنی را می دهند اما یک برداشت یکسان ایجاد نمی کنند. در تربیت فرزند هم هر نوع کلام و صحبت کردن والدین ، تفاسیر مختلفی برای فرزندانشان ایجاد می کند. پس خیلی مهم است که چطور و چگونه صحبت کنید تا اثری که می خواهید را کلامتان داشته باشد.
همه والدین بدون تردید خیر و صلاح فرزندانشان را می خواهند منتها تجارب زندگی خودشان و اشتباهاتی که داشته اند، نحوه رفتارشان با والدین خودشان، نوع تربیت گذشته و بدقلقی بچه ها گاه باعث می شود که آنها صدایشان را بالا ببرند، حرف ها را چند بار تکرار کنند، حرف هایی بزنند که ممکن است در یک تربیت صحیح، نادرست باشد.
در گذشته والدین بیشتر سبک تربیتی تحکم آمیز و دستوری داشتند اما بعدها مخرب بودن این نوع سبک تربیتی مشخص شد. نکته مهم این است که بدانید در نوع صحبت کردن می بایست خلاصه وار، با صراحت، حساب شده، منطقی و همراه با احساسات و همینطور با جملات درست و آراسته به کلمات زیبا بدون ناسزاگویی، مقایسه و داد زدن سر بچه باشید.
در این گزارش چند جایگزین درست برای نوع صحبت کردن صحیح با بچه ها را به والدین آموزش دهیم، جملاتی که می تواند به طور مصداقی معجزه گر باشد.