کودک مضطرب به‌طور افراط‌گونه‌ای به پیامد‌های منفی توجه می‌کند و تغییرات جسمانی زیادی مثل تپش قلب، تعریق، لرزش و... را تجربه می‌کند که ممکن است با علائمی مثل ناخن جویدن، شب‌ادراری و اجتناب و انزوای اجتماعی همراه شود. اضطراب انواع مختلفی دارد و در این یادداشت به اضطراب جدایی می‌پردازیم. اضطراب جدایی به‌طور طبیعی قبل از یک‌سالگی آغاز می‌شود و تا حدود سه سالگی به پایان می‌رسد، اما گاهی به شکل افراط‌گونه‌ای ادامه می‌یابد. در اضطراب جدایی، کودک در مورد هر حادثه‌ای که منجر به جدایی از اشخاص مهم و مورد دلبسته‌اش شود، دچار نگرانی مفرط می‌شود. این ترس بیش از اندازه و نامتناسب با سن رشدی کودک است. هنگام یا قبل از جدایی دچار ناراحتی بیش از حد می‌شود، به‌شدت از تنها ماندن می‌ترسد و کابوس‌های مکرری از جدایی می‌بیند یا تجارب ادراکی غیر‌عادی مثل دیدن مخلوقات ترسناک دارد. از بیرون رفتن و دور شدن از شخص دلبسته‌اش امتناع می‌کند، این ترس گاهی با علائمی مانند تهوع، استفراغ و دل‌درد همراه می‌شود. علائم اضطراب جدایی در کودکان در واقع به این دلیل رخ می‌دهد که کودک در درون خود احساس ناامنی می‌کند. برای بررسی دلایل بروز اضطراب جدایی، نگاهی به زندگی او بیندازید و ببینید چه چیزی تعادل زندگی او را برهم می‌زند.
سوء‌استفاده و بهره‌برداری نامناسب از تکنولوژی‌های مدرن، زمینه نقض کرامت و حقوق انسانی، هنجارهای اجتماعی و ارزش‌های اخلاقی را فراهم کرده است و در این میان برخی گروه‌ها از جمله کودکان و نوجوانان به عنوان گروه‌های آسیب پذیر، بیشتر از سایر افراد بشر در معرض نقض حقوق بنیادین و آسیب‌های جسمی و روانی قرار دارند.
تکنولوژی در سال‌های گذشته با سرعت بسیار کمی در حال حرکت بود تا؛ با خلق فناوری بلاکچین سرعت فوق العاده بیشتری به خودگرفت. زندگی بشر امروز با پیشرفت‌های شگرف تکنولوژی و فناوری در حوزه‌های نرم‌افزاری و سخت‌افزاری، دچار دگرگونی‌های بسیار فوق‌العاده‌ای شده است که می‌توان به صراحت گفت؛ تکنولوژی ابر روایت دنیای ما انسان‌هاست و دنیای تکنولوژی توقف ناپذیر است. این رشد سریع دنیای دیجیتال، فضای سایبری و نفوذ و استفاده از فناوری‌های ارتباطات و اطلاعات بر زندگی انسان‌ها به‌خصوص کودکان تأثیری چشمگیر داشته است. باید گفت گسترش لحظه‌ایِ محیط دیجیتال از جمله فناوری اطلاعات و ارتباطات، شبکه‌ها، محتواها، خدمات و برنامه‌های دیجیتال، واقعیت مجازی، هوش مصنوعی، رباتیک، سیستم‌های خودگردان، الگوریتم‌ها و تحلیل داده‌ها و فناوری‌های بایومتریک در ابعاد مختلف زندگی کودکان ایفای نقش می‌کند.
شاید شما هم والدینی با فرزند بیش فعال باشید و در همین چندهفته ای که از بازگشایی مدارس می‌گذرد چندباری مدیر و معلم شما را فراخوانده باشند. گرچه نگرانی تان منطقی است ،اما باید بدانید که بیش فعالی قطعا مانعی برای تحصیل نیست و می توانید با کمک علم پزشکی به ویژه درمان های طب سنتی، علایم بیش فعالی فرزندانتان را کاهش داده و شرایط عادی تحصیل را برایشان مهیا کنید.
رهایی از قرنطینه و بازگشایی مدارس برای اغلب دانش آموزان بسیارشیرین است و خانواده ها هم می‌توانند نفسی تازه کنند اما این حضور شیرین برای آن دسته از بچه‌ها و خانواده هایی که با مشکل بیش فعالی دست و پنجه نرم می‌کنند، روی دیگری هم دارد و ممکن است معلمان و خانواده ها به شدت نگران این دسته از دانش آموزان باشند که به علت بی توجهی و تحرک بالا نمی‌توانند سرکلاس بنشینند و روی مفاهیم درسی تمرکز کنند. قطعا درمان‌هایی برای این بچه ها وجود دارد. نگران نباشید نمی‌خواهیم شما را به سمت متخصصان اعصاب و روان و داروهای تجویزی این پزشکان سوق دهیم؛ البته نه اینکه این درمان ها بد باشد اما به هرحال برخی از خانواده ها با داروهای آرامبخش ارتباط خوبی ندارند و ترجیح می دهند راه های کم عارضه تری را برای کنترل بیش فعالی فرزندانشان امتحان کنند که این گزارش، چاره کار آن هاست. «دکتر حمید آزادی فر» پزشک عمومی و کارشناس طب سنتی با ماست تا نسخه شفابخش این طب پرطرفدار را برایمان شرح دهد.
وادار کردن بچه‌ها به انجام تکالیف یکی از کلافه کننده‌ترین کارهایی است که این روزها ممکن است والدین با آن مواجه شوند. متاسفانه برخی از والدین در این شرایط برای انگیزه دادن به کودک شان مدام انگیزه‌های مادی مانند خرید خوراکی یا اسباب بازی برای او ایجاد می‌کنند. این رویه در دراز مدت باعث تربیت فرزندی می شود که برای انجام پیش پا افتاده‌ترین وظایفش از شما باج خواهی خواهد کرد. در این گزارش راز انگیزه دادن به دانش‌آموزان برای انجام تکالیف را با والدین در میان گذاشتیم.
درد مزمن، سِیر بیماری است که آنقدر پیچیده است که به تازگی درک و شناخت محرک‌های آن آغاز شده است و اخیرا به خودی خود به عنوان یک وضعیت پزشکی شناخته شده است. اما زندگی با درد مزمن چه احساسی دارد؟ و بدن و مغز چگونه با آن مقابله می‌کنند؟
به گزارش ایسنا، دردناک، کسل کننده، سوزناک، تیز تنها برخی از کلماتی است که افراد برای توصیف درد خود استفاده می‌کنند.
وضعیت فرد مبتلا به درد مزمن ممکن است بعضی روزها عالی باشد، بعضی روزها بد. این واقعیتی است که بسیاری از مبتلایان به این عارضه با آن مواجه هستند. ممکن است علائم و نشانه‌ها همیشه قابل مشاهده نباشند و ممکن است نبردی درونی باشد که در پشت دندان قروچه و لبخندهای اجباری پنهان شده است.
