مقایسه یک عادت و روش رایج، برای تعیین کیفیت عملکرد کودک است. شاید تفاوت وزن کودک با سایر بچه ها در بدو تولد، اولین چیزی باشد که مورد مقایسه قرار می دهیم. می بینید ما همینقدر زود شروع به این کار می کنیم! بعد ممکن است به سراغ میزان ساعت خواب و بیداری نوزاد، شدت گریه، شیر خوردن و غیره برویم. درک تفاوت ها، توجه به کودک و تامین نیازهای او به شیوه ای مختص خودش مفید است. با این وجود زمانی که رنگ و بوی مقایسه به خود می گیرد، آسیب های جبران ناپذیری به همراه دارد.
شما نمرات فرزندتان را با سایر بچه ها مقایسه می کنید، آن هم نه فقط با همکلاسی هایش! بلکه با بچه های همسایه، اقوام، دوستان و حتی تا دوران تحصیل خود و همسرتان هم پیش می روید! سپس تعیین می کنید که آیا موفقیت های تحصیلی فرزندتان معمولی ست، بهتر است یا عالی. سپس کودکی را انتخاب می کنیم و به عنوان مرجع مقایسه به او متوسل می شویم تا برای فرزند خود ایجاد انگیزه کنیم! مثلا: ببین! ارزشیابی علوم دختر خاله ات بسیار خوب شده یا پسر همسایه طبقه اولی، همون که با تو می اومد استخر، مدال طلای شنا گرفته یا از بچه های دیگه یاد بگیر، به جای اینکه همه اش سرت توی گوشی و پلی استیشن باشه، از کلاسهات استفاده کن قطعا شما قصد آسیب رساندن به فرزند خود را ندارید و دلسوزترین فرد برای او هستید. اما ناآگاهانه با این اظهارات کلامی به او ضرر می زنید.
