سایت تخصصی روانشناسی

مدیر سایت: دکتر سکینه سلطانی کوهبنانی

سایت تخصصی روانشناسی

مدیر سایت: دکتر سکینه سلطانی کوهبنانی

سایت تخصصی روانشناسی
دکتر سکینه سلطانی کوهبنانی
دانشیار دانشگاه فردوسی مشهد
مدیر پلی کلینیک روانشناسی بالینی و مشاوره دانشگاه فردوسی مشهد

آدرس محل کار:

آدرس دانشگاه: مشهد ، میدان آزادی ، دانشگاه فردوسی ، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی ، گروه علوم تربیتی ، تلفن تماس : 05138805000داخلی 5892
پلی کلینیک روانشناسی بالینی و مشاوره دانشگاه فردوسی مشهد : شماره داخلی 3676

آدرس مرکز مشاوره : مشهد، پنج راه سناباد، تقاطع خیابان پاستور، ساختمان پزشکان مهر، مرکز مشاوره و خدمات روانشناختی اندیشه و رفتار، شماره های تماس: 05138412279


آخرین نظرات
مترجم: پوریا جعفری چمازکتی
تکنیک‌های خلاصی از مضرات شبکه‌های اجتماعی
هر سال، پلتفرم‌های جدید و الگوریتم‌های هوشمندانه تر ما را بیشتر به دنیای اعتیادآور فضای مجازی متمایل می‌سازد. امروزه، تعداد فزاینده ای از مردم متوجه این روند شده اند و به طور فعالانه ای سعی در مقاومت در برابر آن دارند. به همین سبب، می‌توان گفت که بسیاری در صدد کنار گذاشتن شبکه‌های اجتماعی هستند و دلایل بسیار زیادی نیز می‌توان برای این کار برشمرد اما آیا شواهدی وجود دارد که این کار در بلند مدت برای شما خوب است؟
عوامل کنار گذاشتن
هر چند شبکه‌های اجتماعی بسیار زیادی در فضای مجازی وجود دارد که نمی‌توان از همه آنها نام برد، اما معمولا وقتی صحبت از شبکه‌های اجتماعی می‌شود، منظور پنج پلتفرم بزرگ: فیسبوک، توییتر، اینستاگرام، یوتیوب و تیک تاک است.  پژوهش‌ها نشان می‌دهند که مردم دلایل بسیاری برای کنار گذاشتن یک یا چند پلتفرم را دارند.

یکی از این دلایل، نگرانی درباره  اثرات منفی بر سلامت روانی و جسمی است. به عنوان مثال، تحقیقات نشان می‌دهد دختران نوجوان ممکن است در اثر مشاهده  عکس‌های سلفی دستکاری شده در اینستاگرام، نسبت به بدن خود احساس شرم کنند.

از دلایل دیگر کنار گذاشتن شبکه مجازی می‌توان تبلیغات بیهوده و نگرانی درباره  حریم خصوصی را نام برد اما سوال اصلی این است: آیا کنار گذاشتن شبکه‌های مجازی ، این نگرانی‌ها را برطرف می‌کند؟

نتایج ضد و نقیض
دشوار است که مشخص کنیم آیا فواید واضح و پایداری در کنار گذاشتن شبکه‌های اجتماعی وجود دارد و نگاهی به پژوهش‌ها چرایی این مسئله را روشن می‌کند. طبق پژوهشی که در سال ۲۰۲۰ صورت گرفت، مشخص شد افرادی که شبکه‌های مجازی را کنار گذاشته بودند، روابط صمیمانه آن‌ها بهبود یافته بود و خلاصی از مقایسه خود با دیگران موجب خرسندی آن‌ها شده بود.اما بعضی نیز گفتند که دلتنگ جنبه‌های آگاهی دهنده و سرگرمی شبکه‌های اجتماعی هستند.

در پژوهشی که در سال ۲۰۱۸ انجام گرفت، محققین وضعیت روانی ۱۴۳ دانشجوی آمریکایی را که در مقطع کارشناسی مشغول به تحصیل بودند، بررسی کردند و سپس به طور تصافی گروهی از آنان را انتخاب کرده و محدودیت روزانه ۱۰ دقیقه برای هر کدام از پلتفرم‌های فیسبوک، اینستاگرام و اسنپ چت تعیین کردند. سه هفته بعد، آن هایی که استفاده از شبکه‌های مجازی برایشان محدود شده بود، به طور معناداری سطوحی پایین تری از تنهایی و افسردگی را نشان می‌دادند؛ هر چند، تاثیر معناداری بر اضطراب یا عزت نفس آن‌ها مشاهده نشد.

در پژوهشی که در سال ۲۰۱۹ انجام شد و ۷۸ شرکت کننده داشت، از نصف آنان خواسته شد که یک هفته از فیسبوک و اینستاگرام استفاده نکنند. نتیجه موجب شگفتی محققین شد، چرا که افرادی که در این گروه بودند (وعموما در شبکه‌های اجتماعی بسیار فعال بودند) ، اثرات روانی مثبت کمتری نسبت به گروه شاهد (که محدودیتی نداشتند) تجربه کردند. با نتایج گوناگونی که یافته‌های علمی نشان داده اند، می‌توان نتیجه گرفت که رابطه‌ی ما با شبکه‌های اجتماعی و تاثیر آن بر ما، بسیار پیچیده است.


محدودیت‌های تحقیقاتی
به نظر می‌آید که هیچ یک از مقالات علمی به ارزیابی اثرات بلندمدت کنار گذاشتن دائمی شبکه‌های اجتماعی نپرداخته اند؛ احتمالا دلیلش این است که پیدا کردن شرکت کنندگانی که حاضر باشند به طور تصادفی انتخاب شوند تا برای همیشه شبکه‌های اجتماعی را کنار بگذارند، بسیار دشوار است.

نکته‌ دیگر آن است که درصدی از افرادی که شبکه‌های اجتماعی را کنار می‌گذارند نهایتا به آن‌ها باز می‌گردند. دلایلی که برای این بازگشت می‌توان برشمرد عبارتند از: احساس از قافله جاماندن، نگرانی از بابت از دست دادن ارتباطات، تمایل به دسترسی مجدد به اطلاعات کاربردی یا جذاب، احساس فشار اجتماعی برای بازگشت و یا شک بابت اشتباه بودن تصمیم خود بابت ترک کردن شبکه‌های اجتماعی.

حتی اگر محققین بتوانند گروه بزرگی از افراد را پیدا کنند که حاضر باشند برای همیشه شبکه‌های اجتماعی را کنار بگذارند، نظارت و انجام آزمایش‌های پی در پی بسیار هزینه بر خواهد بود. فراتر از آن، دشوار است که بتوان تعیین کرد چه مقداری از افزایش (یا کاهش) رضایت از زندگی شرکت کننده به دلیل کنار گذاشتن فضای مجازی است و نه عوامل دیگر.

به همین دلیل، در حال حاضر شواهدی مبنی بر این که کنار گذاشتن شبکه‌های اجتماعی در بلند مدت سودمند می‌باشد، وجود ندارد؛ و در کوتاه مدت، نتایج ضد و نقیض است.


کنار گذاشتن یا کنار نگذاشتن؟
مطالب بیان شده به این معنا نیست که کنار گذاشتن شبکه‌های اجتماعی (چه کوتاه مدت و چه بلند مدت) برای بعضی افراد سودمند نخواهد بود. احتمالا هرگونه مزایای بالقوه به خود شخص و دلیلی که این کار را انجام می‌دهد، بستگی خواهد داشت. به عنوان مثال، اتفاق نظری که در تحقیقات وجود دارد این است که نحوه ای که شما از شبکه‌های اجتماعی استفاده می‌کنید نقش مهمی در میزان مثبت یا منفی بودن تجربه  شما خواهد داشت.  با استفاده‌ی آگاهانه از شبکه‌های اجتماعی، کاربران می‌توانند آسیب‌های احتمالی را به حداقل برسانند در حالی که از فواید آن همچنان بهره مند شوند.

برای بعضی، ممکن است تنها یک پلتفرم سبب نارضایتی باشد. اگر شما به شدت با تمرکز بیش از حد اینستاگرام بر زندگی خصوصی افراد مشکل دارید، پس می‌توانید به سادگی با عدم استفاده از اینستاگرام مشکل را برطرف کنید. تکنیک دیگر این است که محتوایی که در شبکه‌های اجتماعی مشاهده می‌کنید را طوری دست چین کنید که محتوای مورد نظرتان، کاربردی و مثبت باشد.

اگر هنوز نمی‌دانید که کنار گذاشتن شبکه‌های اجتماعی برایتان مفید است یا نه، ساده ترین راه این است که خودتان امتحان کنید. یک یا چند نوع شبکه‌ی اجتماعی را موقتا کنار بگذارید. بعد از مدتی ، از خود بپرسید که آیا زندگی شما بهتر شده است یا خیر؟ اگر جواب بله است، این کنار گذاشتن را دائمی کنید.
 
منبع  :   میگنا
تفاوت‌های ایران و ژاپن در آموزش ریاضی به کودکان

آموزش صحیح ریاضی به کودکان و نوجوانان، اهمیت بسیار زیادی در بالا رفتن سیستماتیک سواد یک جامعه دارد و نیازمند توجه مدام از سوی صاحبنظران است. محققان کشورمان در این راستا، سیستم آموزشی دو کشور ایران و ژاپن را در خصوص آموزش ریاضی مقایسه کرده‌اند.

چگونه برای موقعیت‌های اضطراری آماده شویم؟

در شرایط خطرناک و اضطراری تصمیمات مهم باید سریع گرفته شود. به سناریوهای مختلف برای مواقع اضطراری فکر کنید، در هر یک از این شرایط چه واکنشی نشان می‌دهید و چه می‌کنید؟

به گزارش ایسنا به نقل از sikkerhverdag، این نوع تمرینات ذهنی شما را مجهزتر می کند تا در صورت قرار گرفتن در موقعیت یا حادثه‌ای خطرناک، به درستی عمل کنید.

اهمیت عبور از «سوگ پس از طلاق» برای ازدواج مجدد
عکس تزئینی است

یک روان‌درمانگر با بیان اینکه معمولا در ازدواج دوم چالش‌های زندگی مشترک برای افراد بیشتر می‌شود، خطاب به افرادی که تجربه طلاق داشته‌اند و در صدد ازدواج مجدد هستند، گفت: همانطور که طلاق پیامدهای جبران ناپذیری دارد، ازدواج مجدد بدون بررسی‌های لازم نیز پیامدهای جبران ناپذیری دارد و نباید کوله بار اشتباهات قدیمی را به زندگی جدید وارد کرد.

گوهر یسنا انزانی در گفت و گو با ایسنا، همزمان با هفته ملی ازدواج به بیان نکات قابل توجه برای ازدواج مجدد افرادی که تجربه طلاق داشته‌اند پرداخت و اظهار کرد: از جمله مسائل مهمی که پس از طلاق در زندگی افراد رخ می‌دهد، "تکرار" است، به این معنا که افراد بدون بررسی اشتباهات زندگی مشترک قبلی، مجددا ازدواج می‌کنند و همان مسائل و اشتباهات گذشته را در زندگی مشترک جدید نیز تکرار می‌کنند.

زنان در مقایسه با مردان دو برابر بیشتر در معرض خطر ابتلا به ناراحتی‌های روانی مانند اضطراب و افسردگی هستند
زنان در تعطیلات  استرس کمتری دارند
نتایج یک مطالعه جدید نشان می‌دهد زنان در روز‌های تعطیل و آخر هفته دارای استرس کمتری هستند. در واقع پس از یک هفته کار طاقت فرسا در مدرسه یا خانه، اکثر مردم منتظر یک آخر هفته بدون استرس هستند.
 
تیمی از پژوهشگران دانشگاه بینگهمتون، در مطالعات جدید خود دریافتند زنان در روز‌های تعطیل و آخر هفته‌ها استرس کمتری را تجربه می‌کنند و این موضوع می‌تواند به بهبود خلق و خوی منفی و اختلالات سلامت روان مانند اضطراب و افسردگی کمک کند.
دکتر لینا بیگداچ، استادیار مطالعات سلامت و تندرستی، در این رابطه می‌گوید: این موضوع بسیار مهم محسوب می‌شود، زیرا مشخص است که زنان در مقایسه با مردان دو برابر بیشتر در معرض خطر ابتلا به ناراحتی‌های روانی مانند اضطراب و افسردگی هستند.
به طور کلی زنان تمایل دارند چندین مسئولیت و کار را همزمان انجام دهند، زیرا مغز آن‌ها قادر به انجام این کار است، اما بدیهی است که این امر به ناراحتی روانی آن‌ها می‌افزاید. بنابراین، دانستن اینکه استراحت‌های مکرر ممکن است سلامت روانی آن‌ها را بهبود بخشد، ممکن است نیاز به استفاده از دارو‌ها را از بین ببرد.
در این میان عوامل متعددی وجود دارد که می‌تواند منجر به ناراحتی روانی شود. مطالعات پیشین تیم مطالعاتی دکتر بیگداچ نشان داد که انتخاب‌های غذایی، روز کاری یا تعطیل هفته و آمادگی جسمانی فرد بر فعالیت هورمون استرس کورتیزول تأثیر می‌گذارد. در این مطالعه، پژوهشگران شرایط ۴۸ دانشجوی کالج را دنبال کردند.
با توجه به تعطیلی روز‌های یکشنبه در کشور‌های غربی، محققان دریافتند روز چهارشنبه روز اوج احساس منفی و خلق و خوی بد است. بررسی این تیم مطالعاتی نشان داد این احساسات زمانی که فرد وقت بیشتری برای خود داشت مانند روز‌های آخر هفته، از بین می‌رفتند.

نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که یک استراحت کوتاه ممکن است برای افرادی که دچار بحران سلامت روان هستند معجزه کند. دکتر بیگداچ خاطرنشان می‌کند که استراحت می‌تواند به مدیریت استرس کمک کند و به طور بالقوه از ناراحتی‌های روانی آینده جلوگیری کند.
وی در این رابطه می‌گوید: من خودم، به عنوان زنی که مسئولیت‌های زیادی را بر عهده دارد، می‌دانم استراحت‌های دوره‌ای و تفویض وظایف یا ایجاد اولویت‌ها گاهی اوقات کمک می‌کند تا شرایط بهتری داشته باشم.
 
منبع : میگنا

اعتیاد یکی از مهمترین مشکلات پیش‌روی جامعه و به ویژه قشر جوان و نوجوان است. اگر چه عوامل مختلفی در گرایش به اعتیاد نقش دارند اما روانشناسان بر این باورند نقش و تاثیر نهاد خانواده بیش از هر متغیر دیگری است.

دلایل خانوادگی موثر بر اعتیاد کودکان و نوجوانان چیست؟

به گزارش خبرگزاری فارس به تقل از ایرنا نوشت: امروزه اعتیاد به عنوان یک پدیده اجتماعی نه تنها در میان افراد جوان و میانسال بلکه در میان کودکان و نوجوانان نیز مشاهده می‌شود. به طوری که برخی از کارشناسان از آن با عنوان «کودکانه شدن اعتیاد» نام می‌برند.

نتایج پژوهش‌های مختلفی مانند پیمایش ملی اعتیاد در سال ۱۳۹۵ حاکی از این هستند که ۵۱.۹ درصد مصرف کنندگان ماده مخدر گل در گروه سنی ۱۵ تا ۲۹ سال قرار دارند. ۱۴.۸ درصد ازمصرف کنندگان مواد مخدر از نوع گل (افراد دارای تجربه مصرف گل) را دانشجویان و ۳.۷ درصد آنان را دانش آموزان تشکیل می‌دهند.
در این خصوص اسکندر مؤمنی، دبیرکل ستاد مبارزه با مواد مخدر نیز در یک نشست خبری سال گذشته اظهار داشته است که سن اعتیاد به ۲۴ سالگی رسیده است.
همچنین برخی محققان مانند رضا احدی و همکارانش در پژوهشی با عنوان «عوامل اجتماعی مؤثر بر اعتیاد به مواد مخدر صنعتی» به این یافته رسیدند که سن پاسخگویان در اولین مصرف بین ۱۸- ۱۳ سال بوده و دوستان هم تأثیر بسیار زیادی در اعتیاد آنها داشته است. یافته این پژوهشگران حاکی از این است که بین یادگیری اجتماعی، کنترل اجتماعی، ناکامی و اعتیاد به مواد مخدر صنعتی رابطه معنی‌داری وجود دارد.

گرچه اعتیاد یک پدیده چندجهی است و عوامل مختلف روانی، اجتماعی و بیولوژیکی در آن مؤثر هستند اما در این بین خانواده به این دلیل که نخستین مکان برای جامعه‌پذیر ساختن کودکان و نوجوانان شناخته می‌شود اهمیتی مضاعف دارد. از این نظر که خانواده‌ها به دلیل عدم آشنایی با شیوه‌های تعامل با فرزندان و نحوه کنترل آنها زمینه را برای گرایش فرزندان به سمت دوستان و در نتیجه روی آوری آنها به سمت مواد مخدر را فراهم می‌نمایند.

اینکه خانواده‌ها چگونه شیوه تعامل مؤثر با فرزندان را در پیش بگیرند و مانع از روی‌آوردن فرزندان به مصرف مواد مخدر شوند، سبب شد در این گزارش به این مهم توجه کرده و با دو تن از روانشناسان، «علی اکبر ارجمندنیا» و «مریم درخشان نژاد» به گفت و گو بنشینیم که در ادامه مشروح آن را می‌خوانید:

اعتیاد فرزندان نتیجه وجود خلاءهای عاطفی و روانی در خانواده است

ارجمندنیا در خصوص نقش خانواده و تاثیرش بر اعتیاد فرزندان می‌گوید: اعتیاد یک پدیده چند وجهی است که عوامل مختلفی نظیر عوامل روانی، اجتماعی، فیزیولوژیکی و خانوادگی در شکل‌گیری آن نقش دارد.
از میان عوامل نام برده شده، خانواده فاکتوری است که هم می‌تواند نقش پیشگیرانه از بروز آسیب‌های روانی و اجتماعی داشته باشد و هم می‌تواند فراهم کننده و تسهیل کننده این شرایط باشد.

از آنجایی که بسیاری از رفتارها در اثر الگوسازی و تقلید شکل می‌گیرد، طبعاً باید گفت به همین دلیل نقش خانواده بسیار پررنگ است. زیرا خانواده نخستین جایی است که کودک در آن جامعه‌پذیری را فرا می‌گیرد و والدین به عنوان دیگری مهم به منبع تقلید و تکرار رفتار آنها تبدیل می‌شوند. برای مثال، در خانواده‌ای که مصرف سیگار و مواد مخدر در معرض دید کودکان انجام می‌شود، احتمال شکل گیری و تکرار این رفتار نادرست در کودکان همان خانواده در آینده بیشتر است.

از طرفی با مصرف مواد مخدر در خانواده، قبح مصرف آن برای فرزندان از بین می‌رود و به امری عادی تبدیل می‌شود. این در حالی است که ما در نقش والدین و در زمینه تعلیم و تربیت نه تنها باید برای فرزندان بلکه باید برای خود نیز خطوط قرمزی مشخص کنیم و حتی خود در نقش والد به سمت انجام آنها نرویم. همچنین باید بدانیم که اگر چیزی آسیب‌زا است، برای همگان آسیب‌زا است و فرقی نمی‌کند که آن چیز در کجا و چه مکانی و توسط چه کسی انجام شود.

این استاد دانشگاه می‌افزاید: نتایج بسیاری از مطالعات حاکی از این است که اغلب کودکانی که به سمت مصرف مواد مخدر رفته‌اند، مورد ضرب و شتم والدین یا بی‌اعتنایی و بی‌توجهی آنها قرار گرفته‌اند. متأسفانه برخی والدین تصور می‌کنند که بی‌توجهی به کودک و کارهای او نوعی دادن استقلال و آزادی عمل به آنها است، در حالی که چنین امری به معنای آزادی عمل نیست.

ارجمندنیا ادامه می‌دهد: در پژوهشی که در کانون اصلاح و تربیت انجام دادیم، به این نتیجه رسیدیم که تعداد بالایی از نوجوانان بزهکار حدود ۵۰ سال با والدین خود اختلاف سنی داشتند که خود همین اختلاف سنی نوعی رهاشدگی فرزندان از دخالت‌ها و نظارت‌های والدین را نشان می‌دهد. زیرا افراد دارای نیازهای روانشناختی متنوعی نظیر توجه، حمایت، امنیت و تأیید هستند که باید در سطح خانواده برآورده شوند و چنانچه خانواده‌ای نتواند این نیازها را برآورده کند و فرزندش دچار خلأ عاطفی شود، طبیعتاً فرزند برای پر کردن این خلاءهای روانی به سمت دوستان جذب می‌شود و ای بسا برای مورد تأیید قرار گرفتن گروه دوستان مجبور به استعمال سیگار و یا مواد مخدر شود.

مریم درخشان‌نژاد نیز در این زمینه می‌گوید: یک دسته بندی حول دوران پیش از تولد و دوران پس از تولد و یک دسته‌بندی دیگر حول دوران پس از تولد یعنی دوران کودکی و نوجوانی داریم. در مورد دوران پیش از تولد و تأثیر رفتارهای برخی از والدین روی اعتیاد فرزندان باید گفت مصرف برخی از داروها و یا مواد غذایی خاص توسط مادران می‌تواند به جنین آنها آسیب رسانده و پتانسیل ایجاد رفتارهای پرخطر را برای آنها در آینده به همراه داشته باشد که یکی از این رفتارها اعتیاد است. از طرفی در دوران پس از تولد هم، رفتارهای والدین خصوصاً والدینی که دارای اختلالات روانشناختی درمان نشده هستند و یا وجود نزاع‌های خانوادگی آنها می‌تواند بر روی کودکان و سوق یافتن آنها به سمت استعمال سیگار و یا مواد مخدر تأثیرگذار باشد.

درخشان‌نژاد می‌افزاید: همچنین برخی اختلالات در کودکان مانند اختلال سلوک، بیش فعالی، افسردگی، اضطراب و عدم تمرکز اگر به موقع درمان نشود، ممکن است از جمله عوامل تأثیرگذار بر اعتیاد کودکان در سنین بالاتر باشد.

سواد رسانه‌ای کودکان را در بهره‌مندی از فضای مجازی بالا ببریم

درخشان‌نژاد، پیرامون ابزارهای آموزشی و تاثیرشان بر گرایش کودکان و نوجوانان به اعتیاد می‌گوید: اکنون در عصر ارتباطات به سر می‌بریم و کودکان و نوجوانان به امکاناتی مانند گوشی همراه، شبکه‌های اجتماعی و فضای مجازی دسترسی دارند. طبعاً با توجه به این تغییرات، نوع آگاهی‌های افراد نیز نسبت به گذشته افزایش یافته و این آگاهی‌ها می‌تواند هم مثبت و هم منفی باشد. بسیاری بر این باور هستند که باید کودکان و نوجوانان را با توجه به این تغییرات و تحولات، کنترل کرد. این در حالی است که هیچ وقت کنترل مستقیم کارساز نیست. بلکه کنترل باید از دور و به صورت غیرمستقیم انجام شود. همچنین برای این منظور می‌توان از برخی برنامه‌ها نیز استفاده کرد. والدین باید بدانند صرفاً در اختیار قرار دادن امکانات کافی نیست بلکه باید همراه با آن فرهنگ و آگاهی استفاده از آنها را نیز به فرزند منتقل کرد.

از طرفی والدین می‌توانند از طریق بازی و یا سرگرمی‌های مشترک وارد یک تعامل مؤثر با فرندانشان شوند و از این طریق بدانند واقعاً کودک آنها از چه چیزهایی رضایت دارد و از چه چیزهایی متنفر است و حتی از این طریق مانع از روی آوری فرزندشان به سمت دوستان ناباب شوند.

راهکار چیست

ارجمندنیا به راهکارهایی در این زمینه اشاره کرده و می‌گوید: بهترین واکسیناسیون روانی- اجتماعی برای کودکان این است که عزت نفس آنها را بالا ببریم. منظور از عزت نفس، احساس خودارزشمندی است. کودکی که به طور مداوم مورد سرزنش و تحقیر اطرافیان قرار می‌گیرد، پی در پی برچسب‌های منفی به او زده می‌شود و مورد بی توجهی، اذیت و آزار قرار می‌گیرد، عزت نفس پایینی هم دارد و در نتیجه برای مورد توجه قرار گرفتن دیگران، ممکن است به رفتارهای ناشایست روی آورد.

وی می‌افزاید: بنابراین در گام نخست لازم است به نیازهای روانشناختی کودکان به موقع و به طور شایسته توجه شود، آنها تکریم شوند و مطلقاً مورد تنبیه بدنی و الفاظ زشت قرار نگیرند تا عزت نفس در آنها تقویت شود. زیرا کودکی که عزت نفس دارد، تاب آوری بالایی هم دارد و در مواقع بحران به دارایی‌ها و توانایی‌های خود اتکا می‌کند و اگر روزی گروهی از دوستانش تصمیم بگیرند او را به واسطه عدم مشارکت در رفتار مصرف ترک کنند، دچار آسیب نمی‌شود.

وی ادامه می‌دهد: تعاملات بین اعضای خانواده باید رضایت‌بخش باشد. افراد خانواده باید به نقش‌های خود آگاه باشند و تداخل در نقش‌ها ایجاد نشود. هر فردی باید در چارچوب خانواده، به مسئولیت‌های فردی و گروهی خود عمل کند. تنها در این صورت است که شخصیت کودکان هم تقویت شده و در برابر هر خطر مقاوم خواهند شد. از طرفی همدلانه برخورد کردن والدین با فرزندان و اجتناب آنها از تحقیر و سرکوب فرزند، می‌تواند تأثیر مثبتی در رفتارهای آنها داشته باشد.

درخشان نژاد نیز به راهکارهایی در این زمینه اشاره کرده و می‌گوید: نخستین راهکار توجه به سلامت روان خود والدین است. هر چه کودکان، والدین افسرده، پرخاشگر و دارای اعتیاد نداشته باشند و چنین امری در بستگان درجه یک و دو هم مشاهده نشود و از طرفی کودکان و والدین با شیوه‌های حل مساله آشنا باشند، زمینه و شرایط برای روی آوری فرزندان به اعتیاد کمتر می‌شود.

وی می‌افزاید: به طور کلی وجود تعامل مؤثر بین والدین و فرزندان، رسیدگی به سلامت روان، عدم وجود اعتیاد در والدین و خویشاوندان درجه یک و دو، دوری از تنش در خانواده و آموزش مهارت‌های زندگی به فرزندان مانند آموزش مهارت جرأت مندی (نه گفتن) مهارت کنترل خشم، مهارت مدیریت استرس و افزایش اعتماد به نفس می‌تواند از روی آوری فرزندان به مواد مخدر جلوگیری کند. از آنجایی که نیاز به دوست‌یابی معمولاً در دوران نوجوانی افزایش می‌یابد در صورت کمتر شدن تعاملات و روابط خانوادگی ممکن است نظارتها کم شود و دوستان نامناسبی رو انتخاب شود می‌یاب پس بهتر است روابط والدین و فرزندان نوجوان در این دوره سنی خاص بیشتر شود.

راهکاری برای رشد بهتر کودکان

به گزارش ایسنا ،  روان‌شناسان اظهار کردند که نقاشی به کودکان این امکان را می‌دهد تا تجربیات خود را از جهان دریافت کنند و با ایجاد ارتباطات و روابط جدید از طریق ذهن مبتکر خود، آن‌ها را تغییر دهند.

به نقل از ویفروم، شاید تصور کنید که نقاشی‌ کشیدن مربوط به زمانی است که هوا خوب نیست و نمی‌توانیم سفر کنیم یا به پارک برویم اما نقاشی بیش از یک فعالیت سرگرم‌کننده است و مزایای بسیاری برای رشد کودکان دارد.