سایت تخصصی روانشناسی

‌رئیس اداره مشاوره معاونت دانشجویی فرهنگی دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی گفت: استفاده از داروهای محرک آمفتامینی نظیر ریتالین دروازه ورود به اعتیاد و ترک آن بسیار دشوارتر از مواد مخدر است.

‌علیرضا نیکزاد در گفت و گو با ایسنا، با اشاره به در پیش رو بودن ایام امتحانات دانشجویان و رواج باور غلط چون افزایش هوشیاری و کاهش پر خوابی فرد توسط قرص ریتالین اظهار کرد: این دارو مسیر ورود به اعتیاد و عامل بسیاری از مشکلات روحی و روانی از جمله کاهش سطح هوشیاری و تخریب سلول‌های مغزی است و تبلیغات آن فاقد مبنای صحیح علمی و تحت تأثیر القای غلط دوستان و افراد سودجو صورت می‌گیرد.

وی در خصوص استفاده از ریتالین در شب‌های امتحان به منظور افزایش هوشیاری، گفت: به رغم تصور بسیاری از جوانان که گمان می‌کنند قرص‌هایی چون ریتالین بی‌خطر هستند و عواقب و بدنامی مواد مخدر را ندارند؛ باید تاکید کرد که استفاده از آن اعتیاد آور و دارای عوارض سو جدی است.

وی با اشاره به اینکه ترک کردن داروهای محرک آمفتامینی نظیر ریتالین، بسیار سخت‌تر و پیچیده‌تر از سایر مواد مخدر است، اظهار کرد: استفاده کوتاه مدت ریتالین منجر به نیاز بدن فرد مصرف‌کننده به دوزهای بالاتر این دارو شده و در نهایت در برخی موارد به استفاده از مواد مخدر منتهی می‌شود.

وی افزود: نام ژنریک ریتالین، متیل فنیدیت است که به‌طور وسیع و شایعی برای درمان اختلال بیش فعالی و نقص توجه به کار می‌رود.

این مقام مسئول توضیح داد: اختلال بیش فعالی و نقص توجه در کودکان بسیار شایع است و گاهی در تعدادی از بزرگسالان نیز دیده می‌شود و علاوه بر این ریتالین برای درمان حمله خواب نیز به کار می‌رود، با این حال استفاده آن برای کودکان و بزرگسالانی که مشکلی ندارند، بسیار نابجاست.

وی اضافه کرد: سو مصرف ریتالین در دانشجویان بیش از گروه‌های دیگر جامعه است.

وی دلایل استفاده غلط دانشجویان از این قرص را دو علت عمده افزایش تمرکز و بهبود مطالعه دانشجویان و کاهش میزان خواب به خصوص در شب‌های امتحان عنوان کرد.

نیکزاد گفت: از آنجایی که قرص ریتالین برای درمان کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی با تجویز پزشک به کار برده می‌شود، عده‌ای این دارو را به غلط ماده بی ضرر و بی خطر تصور کرده اند که اشتباه بزرگی است.

وی با اشاره به اینکه ریتالین به اندازه کوکائین قوی است، تصریح کرد: انتظار این که ریتالین همان تأثیر افزایش تمرکزی که بر کودکان مبتلا به نقص توجه و بیش فعالی دارد بر ذهن افراد عادی هم داشته باشد، اشتباهی بزرگ است.

وی عوارض استفاده از ریتالین در شب‌های بعد از مصرف را اثرات بسیار ناخوشایند عنوان کرد و یادآور شد: نکته بسیار مهم آن است که ریتالین از دسته آمفتامین هاست که محرک به شمار می‌روند و اثرات این دارو بر افراد عادی همانند هر نوع محرک دیگر، با مشکلات سنگین متعددی همراه است.

رئیس اداره مشاوره معاونت دانشجویی فرهنگی دانشگاه، افزایش ضربان قلب و پر فشاری خون، بی نظمی کارکرد قلب، سردرد، سرگیجه، اضطراب، بی قراری، لرزش و پرش عضلات، درد شکمی، مشکلات بدنی، خارش و جوش‌های پوست، بی اشتهایی و کاهش موقت وزن و تب را از عوارض مصرف ریتالین عنوان کرد.

نیکزاد از دیگر پیامدهای استفاده از این ماده محرک را خواب آلودگی، خشکی دهان، تشنج، جنون، سوءظن به دیگران، توهم و هذیان و مرگ در صورت مصرف زیاد بیان کرد.

وی یادآور شد: دانشجویان و جوانان با جدی گرفتن عوارض استفاده از ریتالین، باید بطور جدی از مصرف این ماده محرک و اعتیاد آور بپرهیزند.