اختلالات
بسیاری گریبان گیر افراد جامعه در سنین مختلف میباشد. هر یکی از این
مشکلات پیامدهای خاص خود را به همراه دارد بر گوشه ای خاص از زندگی روزمره
ما تاثیر میگذارد. در این نوشتار قصد بررسی اختلال لالی انتخابی در کودکان
را از دید علم روانشناسی داریم.
اختلال لالی انتخابی برای اولین بار حدود یکصد سال پیش مطرح گردید و آفازیا اختیاری نامیده شد.
این اختلال نام مشهور خود یعنی اختلال لالی انتخابی را در سال ۱۹۳۰_۱۹۴۰ بدست اورد. لالی انتخابی عبارت است از یک الگوی خاص صحبت کردن در کودکان که در موقعیتهای معین یا با اشخاص خاص که خود انتخاب کرده اند صحبت میکنند. مثلا یک کودک که همراه با خانواده خود صحبت میکند ممکن است از صحبت کردن با معلم یا سایر کودکان امتناع ورزد.
نکته ای که باید به این تعریف اضافه شود این است که در موقعیت هایی که کودک در ان صحبت میکند و رفتار کلانی وی باید متناسب سنش باشد. این نکته بسیار مهم است زیرا کودکی که الگوهای تکلمی وی در حد زیادی پس رفته است نیز ممکن است به اشتباه به عنوان کودک مبتلا به لالی اشتباه تشخیص داده شود.
ویژگی های کودک مبتلا به اختلال لالی انتخابی شرمساری فوق العاده، کناره گیری و انزوای اجتماعی، وابستگی، امتناع از مدرسه رفتن، رفتار عصیان گرایانه و توانایی بارز برای ایجاد ارتباط با دیگران از طریقه های غیر کلامی از قبیل تکان دادن سر، بکار بردن دست و سر و ژست های بدن و صورت و دربعضی موارد بصورت یکنواخت صدایی را تکرار کردن.
منبع: تبیان به نقل از ویکی روان
