سایت تخصصی روانشناسی

مدیر سایت: دکتر سکینه سلطانی کوهبنانی

سایت تخصصی روانشناسی

مدیر سایت: دکتر سکینه سلطانی کوهبنانی

سایت تخصصی روانشناسی
دکتر سکینه سلطانی کوهبنانی
دانشیار دانشگاه فردوسی مشهد
مدیر پلی کلینیک روانشناسی بالینی و مشاوره دانشگاه فردوسی مشهد

آدرس محل کار:

آدرس دانشگاه: مشهد ، میدان آزادی ، دانشگاه فردوسی ، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی ، گروه علوم تربیتی ، تلفن تماس : 05138805000داخلی 5892
پلی کلینیک روانشناسی بالینی و مشاوره دانشگاه فردوسی مشهد : شماره داخلی 3676

آدرس مرکز مشاوره : مشهد، پنج راه سناباد، تقاطع خیابان پاستور، ساختمان پزشکان مهر، مرکز مشاوره و خدمات روانشناختی اندیشه و رفتار، شماره های تماس: 05138412279


آخرین نظرات

۱۵۴ مطلب با موضوع «روانشناسی اجتماعی» ثبت شده است

محققان اجتماعی در نشریه پیام یونسکو، علت اصلی ظهور و گسترش خانواده‌های تک والدی را کاهش ازدواج رسمی، زندگی مشترک بدون ازدواج، فردگرایی مفرط، گرایش به طلاق و ساده‌سازی تشریفات طلاق در این گونه کشورها دانسته‌اند.
جامعه غربی در آستانه سده بیست و یکم و پشت سر نهادن عصر روشنگری و انقلاب صنعتی با تنگناهایی در عرصه‌های گوناگون دست به گریبان است. نهاد خانواده و چگونگی ازدواج در جوامع غربی، طی دو نسل گذشته دستخوش تغییرات مهمی شده، به گونه‌ای که حفاظت از کیان خانواده به دغدغه‌جدی اخلاق گرایان در غرب تبدیل شده است.

عواملی چون رشد فزاینده طلاق، زندگی مشترک بدون ازدواج، تولد فرزندان نامشروع، روابط آزاد جنسی، ... تعداد و انواع خانواده‌های تک والدی را افزایش داده است.

این مقاله نگاهی دارد به خانواده‌های تک والدی و پیامدها و تأثیرات آن به خصوص بر کودکان.

دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ با تغییرات اساسی در ساختار خانواده در غرب به ویژه ایالات متحده همراه بود. جنبش آزادی زنان آنها را به کار بیرون از خانه ترغیب کرد. دیوید اچ اولسون استاد علوم اجتماعی در دانشگاه مینوستا و صاحب نظر در حوزه خانواده در آمریکا در این باره می‌گوید: «به عقیده من بیشترین رشد طلاق، پس از جنگ جهانی دوم روی داد.


کنار آمدن با فشار های زندگی و کسب مهارت های فردی و اجتماعی، همواره بخشی از واقعیات زندگی انسان بوده و در ادوار متفاوت زندگی او، به اشکال گوناگون تجلی یافته است.

مهارت های زندگی در قرن بیست و یکم
انسان در طول زندگی با مشکلات و موانع بسیاری روبه رو می شود که برای حل آنها نیاز به کسب مهارت هایی خاص دارد و کسب این مهارت ها در هر فرد به صورت شخصی نه تنها باعث بهبود زندگی فردی بلکه باعث ارتقا سطح زندگی در جامعه می گردد.یافته های علمی گواه آن است که بهداشت روانی از جمله مهم ترین نیاز های انسان امروزی است. پژوهشگران تاثیر مثبت مهارت های زندگی را در پیش گیری از رفتارهای خشونت آمیز همچنین کاهش مصرف مواد مخدر، الکل و..همین طور تقویت خودباوری و خودپنداری تایید کرده اند.

مهارت های زندگی عبارتند از مجموعه ای از توانایی ها که زمینه سازگاری و رفتار مثبت و مفید را فراهم می آورند. بدیهی است برای اینکه فردی بخواهد در هر زمینه ای به مهارت برسد نیاز دارد که هم به دانش چگونگی آن عمل آگاهی داشته باشد و هم با تمرین های متوالی آن دانش را به رفتار و عمل تبدیل کند.

با برخی از مهارت های زندگی آشنا شویم؟

مهارت خودآگاهی

آگاهی فرد از موجودیت خود بدین مفهوم است که کیست، چیست و به کجا خواهد رفت.امکان دارد آگاه نبودن از خصلت ها و استعدادهای خود، سرچشمه تعارض های فراوان و شکست های اصلی زندگی انسان باشد.

مهارت خودآگاهی شامل اجزایی از قبیل:آگاهی از نقاط قوت و ضعف، تصویر خود واقع بینانه، آگاهی از حقوق و مسئولیت ها و.. است.

مهارت همدلی

تلاش برای فهم موقعیت زندگی دیگران و زمینه سازی برای پذیرش خود در میان دیگران بخشی از مهارت زندگی است. هم دلی یا هم حسی به معنی تلاش برای فهم موقعیت زندگی دیگران است. یعنی از دریچه چشم مخاطب به مسئله نگاه کردن. همدلی در دل مهارت خودآگاهی است و هسته اصلی مهارت ارتباط است.

ازدواج


«این هم یک چاله دیگر پیش پای جوان ها!»، «این ها کلک پول گرفتن است. می خواهند جیب روانشناس ها پر شود.»، «مگر ما که بدون مشاوره ازدواج کردیم چی شد؟»، «بیا من خودم مشاوره رایگان می دهم.» چند بار تا به حال وقتی باب صحبت از مشاوره های قبل از ازدواج باز شده، با این جواب ها رو به رو شده اید؟ چند بار تا به حال شنیده اید که «وقتی مشکلی پیش نیامده، مراجعه به مشاور معنی ندارد»؟

 

حقیقت این است که این روزها با وجود تمام تغییراتی که در سبک ازدواج اتفاق افتاده، هنوز کسی پذیرای مشاوره پیش از ازدواج نیست و مشورت با بزرگترها و حتی دوستان و آشنایان هم سن و سال جای مشاوره های تخصصی و علمی ازدواج را پر می کند. اما اگر پای صحبت متخصصان بحث بنشینید، می شنوید که همزمان با تغییر الگوی زندگی در جوامع، تغییر جایگاه زنان و مهم تر از آن تغییر سبک ازدواج، مشاوره گرفتن برای ازدواج حداقل کاری است که می توانید برای تضمین زندگی آینده تان انجام دهید.


فوبیای اجتماعی، ترس از یک یا چند موقعیت است که شخص در مواجهه با آنها دچار اضطراب شدید می شود، به طوری که عملکردش تحت الشعاع قرار می گیرد. این فرد ترس از این دارد که مورد نظاره و قضاوت دیگران قرار بگیرد.
فوبیا

همین که نوبت به او می رسد، دست و پایش را گم می کند، پیشانی اش خیس عرق شده، نفسش بالا نمی آید و با استرس شدید می رود پشت تریبون. پروژه ای که سه ماه برای آن وقت گذاشته و برای به سرانجام رسیدنش شب و روز نداشته، حالا تمام شده و همه آمده اند که ارائه ای از آن را از زبان خودش بشنوند، اما مگر می تواند حرف بزند! تا شروع به حرف زدن می کند صدایش می لرزد، صدای قلبش را می شنود و تا نگاهی به استادانش می اندازد می خواهد همان جا غش کند.

 

این آدم در نهایت موفق به ارائه ای درخور و شایسته نمی شود، چون فوبیای اجتماعی دارد و همین موضوع عملکردش را مختل می کند.

 


طبق نظر محققان، روابط خوب تنها عامل مهم  در تعیین «شاد» بودن افراد از دیدگاه خودشان است.

افراد شاد افراد سالمی هستند. افراد شاد بیشتر عمر می‌کنند و از زندگی باکیفیت‌تری لذت می‌برند. عملکرد آنها در سطح بالاتری بوده و در جهت سلامت خودشان و دیگران و جامعه از توانایی‌ها، مهارت‌ها و قدرت‌های خودشان بیشترین استفاده را می‌برند. آنها معمولاً افراد دلسوزتری هستند و درنتیجه به اخلاقیات جامعه فایده بیشتری می‌رسانند. کمتر در معرض ابتلا به افسردگی قرار می‌گیرند و اگر هم این اتفاق برایشان بیفتد،  بهتر آن را کنترل کرده و سریعتر بهبود می‌یابند. کمتر دچار اضطراب، استرس و عصبانیت می‌شوند. درنتیجه اینها، کمتر به رفتارهای خشونت‌آمیز و ضداجتماعی مبادرت می‌ورزند. روابط قوی‌تر و بادوام‌تری داشته و درنتیجه سرمایه اجتماعی جامعه را تسهیل می‌کنند. به طور کلی، از نظر اقتصادی، اجتماعی، اخلاقی، معنوی و روانی به جامعه کمک می‌کنند. افراد شاد در مقایسه با افراد ناراحت و افسرده فشار کمتری بر خدمات و سازمان‌های بهداشتی و مراقبتی و رفاه اجتماعی، پلیس و دستگاه قضایی وارد می‌کنند و برای اقتصاد هم مفیدترند. به عبارت دیگر، ساختن سطح بالاتری از شادی و خوشبختی فردی نه تنها برای خود فرد فایده‌رسان خواهد بود، بلکه جامعه سالم‌تر و شادتری نیز خواهد ساخت.


بیماری ها به اندازه ی شدت و میزان مزمن بودنشان، درمان های دراز مدتی را می طلبند و قطعاً این درمان ها به صبر نیاز دارند. ضعف های اخلاقی نیز همین گونه اند. نوعاً اصل مهم در معالجه ی ضعف های اخلاقی، صبر است.

صبر کردن

ما در مقابل همسرمان صبر می کنیم، نتیجه چیست؟ با صبر کردن چه اتفاقی می افتد؟ مطمئن باشید یکی از آثار صبوری حل مشکلات است، اما گذر زمان چگونه مشکلات را حل می کند؟ صبر از چند طریق مشکلات را حل می کند.

اول آنکه صبر به آمادگی فرد کمک می کند. عدم آمادگی زوج به منظور تشکیل زندگی مشترک، می تواند بستر مناسبی برای بروز مشکلات و تنش های خانوادگی باشد، شخصی که آمادگی لازم را ندارد، با حفظ برخی از خصائص کودکی خود قدم به زندگی مشترک می گذارد؛ در حالی که هنوز به بلوغ عاطفی، شناختی و اجتماعی لازم برای پذیرش مسئولیت های زندگی مشترک نرسیده است. این شخص به نوزاد نارسی می ماند که قبل از کامل شدن دوران جنینی به دنیا می آید. گر چه این کودک فقط چند روزی زودتر به دنیا آمده است، اما لازم است که هفته ها و گاه ماه ها تحت مراقبت های ویژه قرار بگیرد تا کاستی های چند روزه ی دوران جنینی او جبران شود.

رفتار مهربانانه به مقابله کردن با انتظارات اجتماعی منفی کمک خواهد کرد که این اتفاق از طریق بالا بردن احساس و انتظار مثبت از محیط اطراف شخص مبتلا، رخ می‌دهد.

افرادی که مبتلا به اضطراب اجتماعی هستند و در عین حال اقدامات محبت‌آمیز انجام می‌دهند، در آرام کردن خود هنگام برقراری ارتباط با دیگران بهتر عمل می‌کنند.

به گفته محققان، این مهربانی‌ها احساس شادی را بالا می‌برد و نگاه مثبت به دنیا را تقویت می‌کند. با گذشت زمان اعمالی که روابط مثبت را تقویت می‌کند، افراد مبتلا به این ناهنجاری را قادر خواهد کرد که راحت‌تر بتوانند اجتماعی شوند.

رفتار مهربانانه به مقابله کردن با انتظارات اجتماعی منفی کمک خواهد کرد که این اتفاق از طریق بالا بردن احساس و انتظار مثبت از محیط اطراف شخص مبتلا، رخ می‌دهد.

اختلال اضطراب اجتماعی یا ترس از اجتماع سبب می‌شود که افراد از اختلاط با دیگران دچار تشویش و ترس شوند. این اختلال چیزی بیشتر از خجالتی بودن است و باعث می‌شود فرد در جمع احساس ناراحتی شدید کند و به همین خاطر به طور کل از حضور در اجتماع پرهیز کند تا از احساس نگرانی و خجالت‌های احتمالی خود را در امان نگه دارد.

این پژوهش با مشارکت 115 دانشجوی کارشناسی مبتلا به این اختلال به مدت چهار هفته انجام شد. دانشجویان به طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. به گروه اول گفته شد کارهای محبت‌آمیز مثل شستن ظرف‌های هم اتاقی‌ها، زدن چمن‌های حیاط همسایه یا کمک به مراکز خیریه را انجام دهند و از گروه دوم خواسته شد فقط در محیطهای اجتماعی حضور پیدا کنند و با دیگران تعامل داشته باشند و گروه سوم فقط باید اتفاقات روزانه را یادداشت می‌کردند و هیچ دستورالعمل خاصی برای چگونگی برقراری ارتباط با دیگران به آنها داده نشده بود.

نتایج نشان داد در گروهی که به دیگران کمک و مهربانی کرده بودند، کاهش قابل توجهی در علاقه به تنهایی و دوری از اجتماع پیدا شده است.

محققان نتیجه گرفتند انجام کارهای خوب ابزار ارزشمندی برای کمک به افراد مبتلا به ترس از اجتماع است و به راحتی می‌توان اضطراب و ترس از ترد شدگی‌های احتمالی را از این طریق در آنها کاهش داد و کیفیت زندگی این افراد را بالا برد.

این روش به ویژه در ابتدای کار بسیار خوب جواب می‌دهد، زیرا افراد دچار اختلال همان پاسخ خوب و مثبتی را که انتظار و نیاز دارند در مقابل کار خوبشان از دیگران دریافت می‌کنند.

منبع: ایسنا