به گزارش هافینگتون پست، تغییر در ساعت خواب و بیداری یکی از واقعیت‌های زندگی در دوران پیری است؛ تغییری که نه تنها تحت تاثیر ژنتیک قرار دارد، بلکه نتیجه مستقیم فرآیند طبیعی افزایش سن نیز به شمار می آید.
پروفسور «سیندی لاستیگ» استاد روانشناسی در دانشگاه میشیگان در این باره می‌گوید: «مثل بسیاری از چیزهایی که با افزایش سن تغییر می‌کنند، در این‌جا هم تنها یک دلیل وجود ندارد و این عوامل به‌هم پیوسته‌اند.» البته با بروز پیری و سالمندی، مغز انسان دیگر همانند گذشته نمی‌تواند به‌خوبی به محرک‌های محیطی واکنش نشان دهد.
دکتر «سایرام پارتاساراثی»، مدیر مرکز علوم خواب و چرخه شبانه‌روزی در دانشگاه آریزونا، توضیح می‌دهد: «سیم‌کشی مغز با افزایش سن آن‌طور که باید، ورودی‌ها را دریافت نمی‌کند. ورودی‌هایی مثل نور خورشید، وعده‌های غذایی، فعالیت بدنی و تعاملات اجتماعی که همه به مغز کمک می‌کنند زمان را تشخیص دهد.»
او این ورودی‌ها را «زمان‌دهنده» می‌نامد؛ محرک‌هایی که به مغز می‌گویند کجای چرخه ۲۴ ساعته قرار داریم. به عنوان مثال، برای افراد جوان صرف شام ممکن است نشانه‌ای باشد که زمان خواب نزدیک است، اما برای افراد مسن‌تر، مغز این ارتباط را به‌درستی تشخیص نمی‌دهد. این کاهش حساسیت باعث می‌شود افراد مسن زودتر احساس خواب‌آلودگی کنند و در نتیجه، زودتر از دیگران از خواب بیدار شوند.
یکی دیگر از عوامل مهم، تغییرات بینایی ناشی از افزایش سن است. کاهش شدت نور ورودی به چشم، به‌ویژه در اثر آب‌مروارید که بیش از نیمی از آمریکایی‌های بالای ۸۰ سال را تحت تأثیر قرار می‌دهد، باعث می‌شود مغز به‌اشتباه تصور کند که خورشید زودتر غروب کرده است. در نتیجه، هورمون خواب (ملاتونین) زودتر ترشح می‌شود و فرد زودتر به خواب می‌رود.
جالب است که برخی مطالعات نشان داده‌اند جراحی آب‌مروارید می‌تواند کیفیت خواب را بهبود ببخشد، زیرا عبور بهتر نور از عدسی چشم کمک می‌کند مغز زمان درست غروب خورشید را درک کند.
پروفسور «سیندی لاستیگ» استاد روانشناسی در دانشگاه میشیگان در این باره می‌گوید: «مثل بسیاری از چیزهایی که با افزایش سن تغییر می‌کنند، در این‌جا هم تنها یک دلیل وجود ندارد و این عوامل به‌هم پیوسته‌اند.» البته با بروز پیری و سالمندی، مغز انسان دیگر همانند گذشته نمی‌تواند به‌خوبی به محرک‌های محیطی واکنش نشان دهد.
دکتر «سایرام پارتاساراثی»، مدیر مرکز علوم خواب و چرخه شبانه‌روزی در دانشگاه آریزونا، توضیح می‌دهد: «سیم‌کشی مغز با افزایش سن آن‌طور که باید، ورودی‌ها را دریافت نمی‌کند. ورودی‌هایی مثل نور خورشید، وعده‌های غذایی، فعالیت بدنی و تعاملات اجتماعی که همه به مغز کمک می‌کنند زمان را تشخیص دهد.»
او این ورودی‌ها را «زمان‌دهنده» می‌نامد؛ محرک‌هایی که به مغز می‌گویند کجای چرخه ۲۴ ساعته قرار داریم. به عنوان مثال، برای افراد جوان صرف شام ممکن است نشانه‌ای باشد که زمان خواب نزدیک است، اما برای افراد مسن‌تر، مغز این ارتباط را به‌درستی تشخیص نمی‌دهد. این کاهش حساسیت باعث می‌شود افراد مسن زودتر احساس خواب‌آلودگی کنند و در نتیجه، زودتر از دیگران از خواب بیدار شوند.
یکی دیگر از عوامل مهم، تغییرات بینایی ناشی از افزایش سن است. کاهش شدت نور ورودی به چشم، به‌ویژه در اثر آب‌مروارید که بیش از نیمی از آمریکایی‌های بالای ۸۰ سال را تحت تأثیر قرار می‌دهد، باعث می‌شود مغز به‌اشتباه تصور کند که خورشید زودتر غروب کرده است. در نتیجه، هورمون خواب (ملاتونین) زودتر ترشح می‌شود و فرد زودتر به خواب می‌رود.
جالب است که برخی مطالعات نشان داده‌اند جراحی آب‌مروارید می‌تواند کیفیت خواب را بهبود ببخشد، زیرا عبور بهتر نور از عدسی چشم کمک می‌کند مغز زمان درست غروب خورشید را درک کند.
مرجع : میگنا به نقل از اطلاعات آنلاین
