سایت تخصصی روانشناسی

وقتی فیلم‌های غمگینی با موضوع عشق و علاقه تماشا می‌کنیم،‌ به یاد افراد مورد علاقه خود می‌افتیم. همین افکار و یادآوری روابط خوبی که داریم باعث می‌شود در پایان فیلم خوشحال‌تر باشیم.

خواب بعد از ظهر از نظر علمی هم توصیه می‌شود!

 بنابر نتایج یک مطالعه، خواب بعد از ظهر، کارکردهای شناختی را نیز بهبود می‌بخشد.

در هر سنی، خواب بعد از ظهر توصیه می‌شود. مطالعه ای که اخیراً انجام شده است، به طور خاص، فواید یک چرت کوتاه بر روی بزرگسالان را مورد بررسی قرار داده است.

رابطۀ خواب و فعالیت های فکری بر روی پانزده نفر که سلامت بوده و خواب شبانۀ، کوتاهی، یعنی حدود 4 ساعت، داشته اند، مطالعه شده است. پارامترهای الکترو فیزیولوژیک (ساختار خواب طی زمانی که فرد چرت می‌زند) و نتایج یک سری از تست ها روانی در بین کسانی که خواب بعد از ظهر یک ربعه داشته اند و کسانی که این چُرت کوتاه را نداشته اند، مورد مقایسه قرار گرفتند.

نتایج اعلام می‌کنند، کسانی که در طی روز خصوصاٌ در ساعات 13:15 و 14:45 هوشیارتر و کاراتر بوده اند، کسانی هستند که توانسته اند از یک خواب کوتاه بعد از ظهری بهره ببرند. اگر بزرگسالی خواب شبانۀ کوتاهی داشته باشد، برای سرحال بودن توصیه می‌شود که حتماً بعد از ظهر چُرت کوچکی بزند!

منبع: عصر ایران

یک فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان گفت: تیکهای عصبی کودکان حرکات غیرارادی است و نمی‌توان با توبیخ و تنبیه مانع آن شد بلکه بی‌توجهی و بی‌تفاوتی در کاهش آن مؤثر است.

مهدی تهرانی‌دوست در گفت‌وگو با خبرنگار بهداشت و درمان فارس، اظهار داشت: طبق تحقیق، تیک‌های عصبی به حرکات یا رفتارهای تکراری گفته می‌شود که به صورت غیرارادی در بخش‌های مختلفی از بدن بروز پیدا می‌کند.

فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان گفت: گاهی این تیک‌ها خیلی ساده است مثلاً حرکاتی به صورت چشمک‌ زدن در چشم ایجاد می‌شود یا حرکاتی در صورت، گردن، دست یا پا بروز پیدا می‌کند.

معضل آلودگی هوا در بسیاری از شهرهای جهان بر روند رشد مغزی کودکان تاثیر منفی به جا می‌گذارد.

به گزارش خبرگزاری  (ایسنا)، دکتر «لیلیان کالدرون» از دانشگاه مونتانای آمریکا به همراه تیم تحقیقاتی‌اش دریافتند که کودکان ساکن شهرهای بزرگ جهان در معرض فزآینده ابتلا به التهاب مغز و تغییرات تحلیل‌برنده اعصاب از جمله آلزایمر یا پارکینسون قرار دارند.

در این مطالعه مشخص شد ذرات معلق و ترکیب‌های موجود در آن از قبیل فلزات که بلعیده شده یا استشمام می‌شوند می‌توانند از راه حایل‌های طبیعی آسیب‌دیده از جمله حایل‌های تنفسی، دستگاه گوارش و حایل‌های مغزی - خونی در بدن عبور کرده و در بلندمدت پیامدهای سوء و عوارض جدی به همراه داشته باشند.

یکی از این مواد که اینترلوکین ۶ نام دارد به صورت طبیعی با بالا رفتن سن در بدن افزایش می یابد و با بیماری قلبی، بیماری قند نوع دوم، پوکی استخوان و دیگر ناهنجاری های مرتبط با سالخوردگی ارتباطی دارد

گروهی از پژوهشگران به سرپرستی رونالد کلیزر در دانشکده پزشکی دانشگاه ایالتی اوهایو آمریکا میزان این ماده را در یکصد و نوزده مرد و زن سالخورده اندازه گرفته است که همگی شان از همسری مراقبت می کنند که مبتلا به اختلا ل حواس است.

طی چند دهه اخیر، احساس تنهایی در بین مردم بسیار متداول شده و به نظر می‌رسد که پیشرفت‌های تکنولوژی در این زمینه بی‌تقصیر نبوده است.
درنتیجه این پیشرفت‌ها، انسان‌ها هر روز با افراد بی‌شماری روبه‌رو می‌شوند اما برخلاف گذشته که این ارتباطات به صورت رودررو بود، در اجتماع امروز، اکثر این ارتباطات از طریق صفحه تلویزیون، مانیتور کامپیوتر یا تلفن‌های همراه صورت می‌گیرد.
در این مقاله، می‌خواهیم ببینیم چرا این شکل کور از ارتباطات یکی از دلایل اصلی احساس تنهایی آدم‌ها باوجود بودن انسانهای بیشمار در اطرافشان شده است.

 بنا به یافته های پژوهشی جدید، ابراز خوبی  و برقراری ارتباط با دیگران می تواند برای کسانی که دچار اضطراب اجتماعی هستند درمانی مناسب باشد.

محبت به دیگران، احساس خوشحالی را بیشتر می کند و دیدی مثبت به دنیا را در فرد به وجود می آورد. پژوهشگر کانادایی این مطالعه می گوید که به مرور زمان اعمالی که روابط مثبت را تقویت می کنند، می توانند به افرادی که مبتلا به  اختلال اضطراب اجتماعی هستند، توانایی برقراری روابط اجتماعی را بدهند.

جنیفر ترو، یک از نویسندگان این پژوهش از دانشگاه سیمون فرزر در برنابی کانادا می گوید:«اعمال محبت آمیز می توانند با تقویت ادرک و انتظارات مثبت تری از محیط اطراف فرد به خنثی کردن انتظارات منفی اجتماعی کمک کند. این کار ها کمک می کنند تا سطح اضطراب اجتماعی این افراد کاهش یابد و در نتیجه خواست آن ها را برای پرهیز از موقعیت های اجتماعی کم تر کند.»

اختلال اضطراب اجتماعی باعث می شود تا فرد درباره ی برخورد با دیگران احساس تهدید شدن یا اضطراب پیدا کند. این اختلال چیزی بیشتر از خجالتی بودن است و حتی می تواند تا جایی در افراد احساس ناراحتی ایجاد کند که آن ها به کلی از برخورد با دیگران پرهیز کنند تا احتمال خجالت زده شدن را از بین ببرند.

این مطالعه ی چهار هفته ای شامل 115 دانشجو با سطوح بالای اضطراب اجتماعی بود. دانشجو ها طبق تصادف در سه گروه دسته بندی شدند. اولین گروه دستور به انجام اعمال محبت آمیز مثل شستن ظرف یک همخانه، هرس کردن باغ یک همسایه و یا کمک به یک خیریه داشتند. گروه دوم در معرض برخورد های اجتماعی بودند ولی به آن ها دستور داده شده بود که در کار های خوب شرکت نکنند. در آخر گروه سوم وقایع روزانه را ثبت می کردند ولی شرکت کننده های این گروه دستور خاصی را دریافت نکرده بودند.

این پژوهش آشکار کرد، گروهی که به اعمال محبت آمیز دست زده بودند، بیشترین کاهش را در پرهیز از برخورد های اجتماعی داشتند. پژوهشگران نتیجه گرفتند که اعمال خوب، ابزاری ارزشمند برای کمک به برقراری ارتباط راحت تر افراد دارای اضطراب اجتماعی با وسیله ی خنثی کردن اضطراب و ترس نسبت به شکست احتمالی هستند.

این پژوهش که اخیرا در ژورنال Motivation and Emotion منتشر شده، اذعان دارد استراتژی های درمانی ای که شامل انجام کار های خوب هستند، می توانند کیفیت زندگی افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی را افزایش دهند.

منبع : سپیده دانایی