نویسندگان: ریتا ویکس نلسون
الن سی. ایزرائل
مترجم: محمدتقی منشی طوسی
الن سی. ایزرائل
مترجم: محمدتقی منشی طوسی
تعریف
طبق تعریف DSM-III، ویژگی اصلی تشخیص اختلال کرداری، «داشتن الگوی کرداری تکراری و پیوسته، تجاوز به حقوق اولیهی دیگران، یا تخطی از معیارها و ضوابط اجتماعیِ متناسب با سن» است (DSM-III، ص 45). چهار نوع فرعیتر این اختلال، با وجود یا عدم وابستگیهای اجتماعی، و وجود یا عدم رفتارهای پرخاشگری مشخص میشود:غیراجتماعی- پرخاشگر؛ غیر اجتماعی- غیر پرخاشگر؛ اجتماعی- پرخاشگر؛ اجتماعی- غیرپرخاشگر. نوجوانی که اجتماعی تشخیص داده میشود، احتمالاً با یک یا دو گروه از همسالانش روابط دوستانهای دارد، و برای آنها اهمیّت قائل است، و خود را در برابر آنان مسؤول میبیند. غیر اجتماعی به کسی اطلاق میشود که فاقد چنین روابطی است. وارد آوردن آسیب بدنی یا مالی به فرد دیگر، پرخاشگری به حساب میآید، در حالی که رفتارهایی چون گریز از مدرسه، فرار، و دروغگویی مداوم، در میان رفتارهای غیرپرخاشگر جای میگیرد.
سازندگان DSM-III خود اذعان دارند که، در درستی این مقولههای فرعی تردید دارند. چهار نوع فرعی این اختلال با ویژگیهای دیگری نیز مرتبط دانسته شدهاند. از جملهی این ویژگیها میتوان از ایجاد مشکل در خانه و جامعه، فعالیّتهای جنسی پیش رس، استفاده از موادی چون الکل، تحریک پذیری، تندمزاجی، بی پروایی و بی حیایی، و پیشرفت تحصیلی ضعیف نام برد، که اغلب در این نوجوانان دیده میشود. افزون بر آن، گزارشهایی در دست است که از عزّت نفس ضعیف این کودکان حکایت دارد- اغلب اوقات سرسختی، عدم اعتماد و سرزنش دیگران نیز با آن همراه میشود.