آیا متوجه شده اید که فرزندتان نمی تواند مدت طولانی روی تکالیف درسی
اش متمرکز بماند؟ آیا دایم لوازمش را گم می کند یا جا می گذارد و شما
نگرانید که این نقص توجهش ناشی از بیش فعالی او باشد؟
آیا متوجه شده اید که فرزندتان نمی
تواند مدت طولانی روی تکالیف درسی اش متمرکز بماند؟ آیا دایم لوازمش را گم
می کند یا جا می گذارد و شما نگرانید که این نقص توجهش ناشی از بیش فعالی
او باشد؟ روان شناسان و روان پزشکان برای تشخیص بیش فعالی، ضوابط و چارچوب
خاصی دارند و تنها زمانی این تشخیص را مطرح می کنند که کودک تمام معیارهای
مورد نیاز برای تشخیص این بیماری را داشته باشد و یکی از مهم ترین معیارها
برای تشخیص بیش فعالی، این است که فرد در اثر بیماری دچار اختلال در روابط
اجتماعی، شغلی، تحصیلی و زندگی روزمره اش شود.
پس اگر شما فرزندی
دارید که در این حیطه ها دچار اختلال بارزی نیست و فقط گاهی فراموشکار و سر
به هواست، احتمالا مشکلش صرفا حواس پرتی است، نه بیش فعالی. حالا این سوال
مطرح می شود که برای کاهش میزان حواس پرتی و افزایش تمرکز کودک چه باید
کرد؟ مطلب حاضر به این پرسش شما پاسخ می دهد.
1-
اولین نکته ای که باید به آن توجه کنید این است که هرگز به کودک این برچسب
را نزنید که «تو عمدا توجه نمی کنی» یا «عمدا حرف های ما را نادیده می
گیریم. درجه های از حواس پرتی مربوط به کارکرد مغز کودکان است. آگاهی
کودکان از محیط اطراف به مراتب کمتر از بزرگسالان است.