شاید تصور یک کاپ کیک با روکش وانیلی لبخند به لبتان بیاورد اما نتایج تحقیقات جدید نشان می‌دهد که مصرف شکر در دراز مدت می‌تواند لبخند را از لبانتان برباید.
به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از sciencealert، نتایج مطالعه جدید حاکی از وجود ارتباطی میان رژیم غذایی حاوی شکر بالا و اختلالات روانی رایج است. سازمان بهداشت جهانی توصیه می‌کند که مردم مصرف روزانه قند افزودنی (شامل انواع قندها به جز قندهای طبیعی در میوه، سبزیجات و شیر) خود را تا پنج درصد کاهش دهند.
سه چهارم این قندهای افزودنی در قالب غذاها و نوشیدنی‌ها شیرین مانند کیک و نوشابه‌ها مصرف می‌شود. یک چهارم باقی‌مانده نیز حاصل از مواد غذایی فرآوری شده مانند سس کچاپ است.
یک نفر از هر شش نفر در جهان از اختلالات روانی مانند اختلال خلقی یا اضطراب رنج می‌برد. آیا امکان وجود ارتباطی میان مصرف شکر و اختلالات روانی وجود دارد؟
نتایج مطالعه‌ای در سال 2002 نشان داد که ارتباطی میان مصرف شکر و افسردگی وجود دارد. محققان کالج بیلور با بررسی میزان مصرف شکر و میزان ابتلا در شش کشور مختلف متوجه این ارتباط شدند.
در سال 2011، محققان اسپانیایی در طی یک مطالعه بالینی دریافتند که خطر ابتلا به افسردگی در افرادی که مصرف مواد غذایی پخته‌شده بالایی داشتند 38 درصد بیشتر از کسانی که مصرف کمتری از مواد ذکر شده داشتند.
در سال 2014، دانشمندان به مطالعه ارتباط میان نوشیدنی‌های شیرین در آمریکا پرداختند و فهمیدند که نوشیدنی‌های شیرین و شیرین‌کننده‌های مصنوعی می‌تواند خطر ابتلا به افسردگی در فرد را افزایش دهد.
در سال 2015، نتایج مطالعه روی 70 هزار زن نشان داد که شانس ابتلا به افسردگی در افراد با مصرف بالای قندهای افزودنی بیشتر از افرادی است که مصرف شکر روزانه‌شان شامل محصولات طبیعی مانند شیر و میوه‌جات است.
دانشمندان هنوز مطمئن نیستند که چه چیزی باعث افسردگی می‌شود اما برخی از آنها معتقدند که تغییرات بیولوژیکی عامل اصلی آن است. برخی از این تغییرات نیز می‌تواند تحت تاثیر شکر یا قند اعمال شده باشد.
نتایج مطالعه روی موش‌هایی با رژیم غذایی قند و چربی بالا نشان داد که این نوع رژیم غذایی تعداد پروتئینی به نام BDNF را کاهش می‌دهد. این پروتئین بر رشد و توسعه سلول‌های عصبی در مغز تاثیر بسزایی دارد. گمان می‌شود این پروتئین در توسعه افسردگی و اضطراب نیز دخیل باشد.
یکی دیگر از عوامل بیولوژیکی احتمالی، التهاب، واکنش حفاظتی بدن در برابر میکروارگانیسم‌ها یا عوامل خارجی، است. رژیم غذایی حاوی قند بالا می‌تواند التهاب را افزایش دهد.
