به گزارش میگنا اهمیت روانشناسی تربیتی در این است که به معلمان و مربیان کمک می‌کند تا روش‌های آموزشی متناسب با نیازها و توانایی‌های دانش‌آموزان را انتخاب کنند.
بدون بهره‌گیری از این دانش، بسیاری از فعالیت‌های آموزشی به شکل آزمون‌وخطا پیش خواهد رفت و نتیجه‌ی مطلوبی نخواهد داشت. برای مثال، درک تفاوت‌های فردی دانش‌آموزان در زمینه‌های شناختی و عاطفی باعث می‌شود که معلمان بتوانند شیوه‌های یادگیری شخصی‌سازی‌شده را به کار گیرند.
بنابراین، روانشناسی تربیتی به‌عنوان پلی میان نظریه‌های روانشناسی و عمل آموزشی، از اهمیت بالایی در ارتقای کیفیت آموزش برخوردار است.
یکی دیگر از ابعاد مهم اهمیت روانشناسی تربیتی، تأثیر آن بر رشد همه‌جانبه‌ی دانش‌آموزان است. روانشناسی تربیتی صرفاً بر انتقال دانش متمرکز نیست، بلکه بر رشد مهارت‌های اجتماعی، هیجانی و اخلاقی نیز تأکید دارد. معلمان با شناخت نظریه‌های رشد مانند نظریه‌ی پیاژه یا ویگوتسکی، قادر خواهند بود برنامه‌های درسی و فعالیت‌های آموزشی را به‌گونه‌ای طراحی کنند که متناسب با سطح رشد شناختی و اجتماعی دانش‌آموزان باشد.
برای نمونه، اگر یک کودک هنوز در مرحله‌ی تفکر عینی قرار دارد، نمی‌توان از او انتظار درک مفاهیم انتزاعی داشت. همچنین، توجه به ابعاد هیجانی و انگیزشی یادگیری سبب می‌شود که دانش‌آموزان در فرآیند یادگیری فعال‌تر و علاقه‌مندتر باشند. بدین ترتیب، روانشناسی تربیتی به مربیان امکان می‌دهد تا آموزش را نه صرفاً انتقال اطلاعات، بلکه فرآیندی برای رشد همه‌جانبه‌ی فرد بدانند.
کاربرد روانشناسی تربیتی در مدیریت کلاس
مدیریت کلاس یکی از چالش‌های اصلی معلمان است و روانشناسی تربیتی ابزارهای مفیدی برای رویارویی با این چالش ارائه می‌دهد. اهمیت روانشناسی تربیتی در این حوزه در آن است که معلم را به مهارت‌های ارتباطی، شیوه‌های ایجاد انگیزه و روش‌های مدیریت رفتار مجهز می‌کند. بسیاری از مشکلات آموزشی ناشی از نبود مدیریت صحیح در کلاس درس است؛ دانش‌آموزانی که انگیزه‌ی یادگیری ندارند، کلاس‌هایی که دچار هرج‌ومرج هستند یا معلمانی که نمی‌توانند ارتباط مؤثری با شاگردان برقرار کنند، همگی نمونه‌هایی از نبود آگاهی روانشناختی در آموزش است.
با بهره‌گیری از تکنیک‌های روانشناسی تربیتی مانند تقویت مثبت، تنظیم اهداف یادگیری، و استفاده از روش‌های مشارکتی، معلمان می‌توانند محیطی پویا و منظم ایجاد کنند. این محیط باعث می‌شود دانش‌آموزان اعتمادبه‌نفس بیشتری در یادگیری پیدا کنند.
یکی از برجسته‌ترین جنبه‌های اهمیت روانشناسی تربیتی، کمک آن به ارتقای روش‌های تدریس است. معلمان با استفاده از یافته‌های روانشناسی تربیتی می‌توانند روش‌هایی را انتخاب کنند که متناسب با سبک‌های یادگیری مختلف باشد. برخی از دانش‌آموزان از طریق مشاهده بهتر یاد می‌گیرند، برخی با شنیدن، و برخی دیگر با فعالیت‌های عملی.
بدون شناخت این تفاوت‌ها، معلمان ممکن است تنها از یک روش تدریس استفاده کنند و در نتیجه بخش بزرگی از دانش‌آموزان نتوانند به‌خوبی یاد بگیرند. همچنین، روانشناسی تربیتی به طراحی ارزشیابی‌های عادلانه و کارآمد کمک می‌کند. این ارزشیابی‌ها تنها بر حفظیات دانش‌آموزان متمرکز نیست، بلکه توانایی‌های تحلیلی، خلاقیت و مهارت‌های حل مسئله را نیز می‌سنجد. در دنیای امروز که آموزش به‌سمت مهارت‌محوری حرکت می‌کند، نقش روانشناسی تربیتی در بهبود و نوآوری روش‌های تدریس بیش‌ازپیش آشکار شده است.
اهمیت روانشناسی تربیتی در آموزش و یادگیری انکارناپذیر است. این علم با فراهم کردن چارچوبی علمی برای شناخت یادگیرندگان، طراحی برنامه‌های آموزشی، مدیریت کلاس و ارتقای روش‌های تدریس، کیفیت آموزش را به‌طور چشمگیری افزایش می‌دهد. بدون روانشناسی تربیتی، معلمان مجبور خواهند بود صرفاً بر اساس تجربه یا آزمون‌وخطا عمل کنند، در حالی که با بهره‌گیری از این دانش می‌توانند آموزش را علمی، هدفمند و کارآمد سازند. امروزه با پیچیده‌تر شدن نیازهای آموزشی و تنوع دانش‌آموزان، نقش روانشناسی تربیتی بیش‌ازپیش پررنگ شده است.
به همین دلیل، هر معلم، مدیر آموزشی یا برنامه‌ریز درسی باید به اهمیت روانشناسی تربیتی واقف باشد و از آن به‌عنوان ابزاری برای ارتقای کیفیت آموزش استفاده کند. بنابراین، می‌توان روانشناسی تربیتی را زیربنای موفقیت در نظام‌های آموزشی مدرن دانست.
