پیامبر گرامی اسلام(صلی الله علیه و آله) فرمودند:
به پنج دلیل کودکان را دوست دارم:
1- گریه می کنند، و گریه کلید بهشت است.
2- قهر می کنند ولی زود آشتی می کنند، چون که دلی بی کینه دارند.
3- چیزی را زود خراب می کنند، چون دلبستگی به دنیا ندارند.
4- با خاک بازی می کنند، چون غرور ندارند.
5- هر چه دارند می خورند، چون غم فردا ندارند.
منبع: اصول کافی، 6/50
کودکان بازی میکنند تا سرگرم باشند. به هر حال، وقتی آنها مشغول بازی هستند، میتوانند به طور ناآگاهانه مهارتهای زندگی را توسعه دهند. وقتی کودک شما بازی میکند، او مهارتهای زبانی، اجتماعی، هماهنگی جسمی، بلوغ عاطفی و مهارتهای اکتشافی را در خود توسعه میدهد. از زمان تولد تا سن سه سالگی، بازی اتکا به نفس را افزایش داده و به کودکان در حل مساله کمک میکند.
بازی به آنها در مورد جهان فیزیکی و چگونگی زندگی در آن اطلاعاتی را میدهد. از سنین سه تا پنج سالگی، کودکان از طریق بازی و ایفای نقشهای مختلف زبان آموزی میکنند.
بازی همچنین کمک میکند تا بین کودک و والدین، معلمان و مربیان، روابطی ایجاد شود. در طول بازی والدین این شانس را دارند که رفتار کودک را مشاهده کرده و در فعالیتهای او شرکت کنند.
بازی روشی مهم برای شناخت احساسات و دریافتهای کودک است و از طریق آن میتوان درک او نسبت به جهان را فهمید. بازی به کودک شما کمک میکند تا مهارتهای زیادی را توسعه دهند.
کافی است فرزندم در بازی ببازد یا چیزی مطابق میلش نباشد تا با گریه مادرش را صدا کند. این باعث شده بچه های دیگر در بازیهایشان خیلی به او اعتنا نکنند.