سایت تخصصی روانشناسی

خدا کند ما از راه بندانها و راه باز شدنها و گرفتاری‌ها و ظلمت و نور، استفاده کنیم. می‌دانی که اینها را نمیشسود تغییر داد. نه می‌توانی غمت را تبدیل به شادی کنی و نه شادیت را تبدیل به غم کنی. قدرت نداری. نه به مرض می‌توانی بگویی همان آن، کنار رود و نه به صحتت می‌توانی بگویی مریض شو. فقط می‌توانید صابر باشید و بهره‌برداری کنید. راه کربلا بسته است و نمی‌توانم بروم. وقتی هم که باز می‌شود، اهل مملکت چنان هجوم می‌آورند که نمی‌دانند چطور بروند. اگر بخواهی جلویشان را بگیری نمی‌شود، پس هیچ‌کار نمی‌شود کرد. فقط فکر کاسبی و رشد و راه و مقصد خود باش. از بسته شدن راه هم یک جور استفاده کن – که بسوزی و بسازی و از دور سلام کنی. این فقه تو است. تفقه می‌کنی که چکار کنی. امام(ع) فرموده است که چکار کنیم. فرموده است غسل کن و وضو  بگیر. بالای بام خانه‌ات برو و رویت را به طرف کربلا کن. اَلسلام علیکَ یا اَبا عبدالله سلام کن و از حضرت ابا عبدالله، جواب می‌شنوی.

آنها سلام را جواب می‌دهند. می‌دانید که بر ما واجب است اگر کسی سلام کرد جواب بدهیم. آنها جاب می‌دهند. بلکه گاهی جواب آنها سبقت در سلام است. اول آنها سلام کرده‌اند و سلامی که ما می‌کنیم جواب است. زیرا آنها سبقت در سلام دارند. جدّشان این جور بود. همیشه سبقت در سلام داشت.

ببین چه کلامی آمد که من تا به حال آن را نگفته بودم. پیامبر خدا سبقت سلام داشت، خوب آقازاده‌هایش هم این طورند. پس سلام، جلو افتاد. و اِذا خاطبهم الجاهلون قالوا سلاما. می‌گویم اگر شما هم جاهل نباشید – بنده که هستم – هر وقت آنها به جاهل می‌رسند، سلام می‌کنند. اگر جاهل هم باشیم برای جهلمان سلام می‌کنند. اگر به خاطر آقایی‌شان باشد هم که به مومن و دوست سلام می‌کنند. از هر جهت، سلام آنها مقدم است. آنها سلام می‌کنند. وقتی توفیق نصیب شد و غسل کردی؛ معلوم می‌شود که سلام را اجابت کرده‌ای. آن وقت شما هم می‌گویی السلام علیکم و رحمه‌الله. واجب هم هست که ما به اینها سلام کنیم. اینها خیلی سبقت دارند.

این جواب سلام، واجب است. دوستان اهل بیت(ع) باید ولایت را اقبال کنند. اوجب واجبات است. جزء اصول دین هم هست؛ امامت جزء اصول دین است.

کتاب طوبی محبت؛ جلد چهارم - ص 45

منبع: خبرگزاری تسنیم