امام رضا علیه‌السلام فرمودند: بر کسى چون حسین باید که گریندگان بگریند؛ زیرا که گریستن بر او گناهان بزرگ را مىزداید.
حضرت سپس فرمود: چون ماه محرّم مىرسید کسى پدرم علیه‌السلام را خندان نمىدید.
غم و اندوه بر او چیره بود تا آن که ده روز مىگذشت، روز دهم روز سوگوارى و اندوه و گریه او بود و مىفرمود: این روزى است که حسین علیه‌السلام در آن کشته شد.
متن حدیث:
فَعَلى مِثلِ الحُسَینِ فَلیَبکِ الباکونَ؛ فإنَّ البُکاءَ علَیهِ یَحُطُّ الذُّنوبَ العِظامَ. ثُمَّ قالَ علیه‌السلام: کانَ أبی علیه‌السلام إذا دَخَلَ شَهرُ الُمحَرَّمِ لا یُرى ضاحِکا ، وکانَتِ الکَآبَهُ تَغلِبُ علَیهِ حَتّى تَمضِیَ عَشرَةُ أیّامٍ، فإذا کانَ یَومُ العاشِرِ کانَ ذلکَ الیَومُ یَومَ مُصیبَتِهِ وحُزنِهِ وبُکائهِ، و یَقولُ: هُوَ الیَومُ الَّذی قُتِلَ فیهِ الحُسَینُ علیه‌السلام.
وسائل الشیعه، جلد 10ٰ صفحه 394
منبع : مشرق
