خصوصیت هر یک از معصومین علیهم السّلام در بر آورده شدن حاجات
1-
رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم و دختر گرامی او علیها السّلام و دو
سبط ارجمند او علیهما السّلام را خصوصیتی در حوائج متعلّقه به تحصیل طاعت و
رضوان خدای جلّ جلاله
2- و برای امیرالمۆمنین علیه السّلام اختصاص در انتقام از دشمنان و کفایت شرّ ستمکاران
3- و برای امام سجّاد علیه السّلام در جور پادشاهان و وسوسه ی شیاطین
4- و برای امام باقر و{ امام} صادق علیهما السّلام در فریاد رسی بر امر آخرت
5- و برای امام کاظم علیه السّلام در ترس از ناخوشی ها و بیماری ها و دردها
6- و برای امام رضا علیه السّلام در نجات از هول و بیم سفرهای دریاها و صحراها و بیابان ها
7- و برای امام جواد علیه السّلام در وسعت زندگی و بی نیازی از مردم
8- و برای امام هادی علیه السّلام در بر آورده شدن مستحبّات و نیکی به برادران و کامل شدن طاعات
9- و برای امام عسکری علیه السّلام در اعانت بر امر آخرت
10- و برای ولی عصر عجل الله تعالی
فرجه الشریف حضرت امام مهدی علیه السّلام در تمامی حاجات و نیازمندی ها و
غیر آنها هر آنچه نام حاجت بر آن اطلاق شود، اختصاص و خصوصیتی می باشد.
(المراقبات، ص90)
****************************************************
طریقه توسّل به معصومین علیهم السلام و ساعات مخصوصه آن (اینجا)
1- ساعات آخر شب ، یک ساعت قبل از طلوع فجر توسّل به حضرت زهرا (علیه السلام ) : به جهت رحمت و مغفرت .
2- از طلوع فجر تا طلوع آفتاب ، ساعت توسّل به جناب امیرالمؤمنین علی ( علیه السلام ) : برای رفع ظلم ، انتقام و دفع مکر .
3- از طلوع آفتاب ساعت توسّل به امام حسن ( علیه السلام ) : برای رفع ظلم ، انتقام و دفع مکر .
4- از ساعت سوّم ، از تابش شعاع خورشید تا بلند شدن روز ، مختص به امام حسین ( علیه السلام ) : به جهت رحمت و مغفرت الهی .
5-
ساعت بعدی ، از بلند شدن روز است تا زوال آفتاب ، توسّل به امام سجّاد
(علیه السلام ) : ایمنی یافتن از شرّ سلطان جائر و شیطان و معزز بودن در
نظر سلطان .
6- از اوّل زوال تا هشت رکعت نماز نافله ظهر ، توسّل به امام باقر ( علیه السلام ) : به جهت توفیق کسب علم و معرفت
7-
از چهار رکعت مانده به نماز ظهر تا وقت نماز ظهر ، زمان توسّل به امام
صادق ( علیه السلام ) : به جهت توفیق یافتن بر وظایف و عبادات و اداء سُنن و
ترک محرّمات .
8- از ساعت هفتم و بعد از فارغ شدن از نماز ظهر تاچهار
رکعت از نافله عصر ، زمان توسّل به امام موسی بن جعفر ( علیه السلام ) :
برای شفای امراض وبیماری و دفع امراض باطنی و ظاهری .
9- ساعت هشتم از
چهار رکعت نافله عصر است تا فراغ از نافله عصر ، توسّل به امام رضا ( علیه
السلام ) : برای سلامتی در سفر - چه دریا و چه خشکی - و رسیدن به وطن و
خلاصی از غم و اندوه و غربت.
10-از ساعت نهم بعد از فراغ از نماز عصر تا
انقضای سه ربع ، زمان توسّل به امام جواد ( علیه السلام ) : برای یافتن
گنج ، قناعت و رسیدن به نعمت های پی در پی و توانگری و بخشش .
11-ساعت
دهم ، از ابتدای ربع آخر روز است تا یک ساعت به زردی آفتاب که زمان توسّل
به امام علی النقی ( علیه السلام ) است : از برای استعانت بر اداء حقوق
اخوات از مؤمنین و مؤمنات و رد مظالم .
12- قبل از زردی آفتاب زمان
توسّل به امام حسن عسکری ( علیه السلام ) : از برای درست شدن کارهای دینی و
دنیوی و غلط نشدن آن و مسرور بودن در همه اوقات.
13- از زردی آفتاب تا
غروب زمان توسّل به امام عصر ( عجل الله تعالی فرجه شریف ) : به جهت پیروزی
یافتن و ظفر بر اعداء در جنگ و ... و اداء قرض و روی نمودن فتوحات .
(منابع:منتهی الآمال-جلاء العیون-جنات الخلود)
************************************************************
چگونگی توسل به ائمه اطهار علیهم السلام (اینجا)
چگونه و با چه روشی به ائمه (ع) متوسل شویم و چه بگویم تا حاجاتمان بر آورده شود؟
پیش از بیان روش توسل و دعا و کلمات خاص، لازم است برای شفاف شدن پاسخ، مفهوم توسل توضیح داده شود.
مفهوم توسل:
توسل واژه‌ای عربی می‌باشد و ریشه آن "وسیله" و "وَسْل" است. مفهومش این است که انسان با شوق و رغبت به سوی مقصدی حرکت کند و مطمئن باشد که با کمک آن می‌تواند به هدف خویش نایل گردد". به بیان روشن‌تر: توسل به معنی گزینش "وسیله" است و وسیله در اصل به معنی چیزی یا عملی است که باعث و نزدیکی به دیگری از روی علاقه و رغبت است. قرآن می‌فرماید: " یا ایّها الذین آمنوا، اتقوا اللّه و ابتغوا الیه الوسیله؛ ای کسانی که ایمان آورده‌اید! تقوا پیشه کنید و وسیله‌ای برای تقرّب به خدا بر گزینید". وسیله‌ای که در آیه ذکر شده و مؤمنان مأمور به "توسّل" به آن هستند، مفهومی وسیع دارد شامل هر کار و هر چیزی که باعث نزدیک شدن به پیشگاه مقدس برورد گار شود، می‌گردد که مهم‌ترین آنها بعد از ایمان به خدا و پیامبر (ص)، ایمان به ولایت ائمه (ع) و اطاعت و پیروی از آنها است.
آداب و روش‌های توسّل
توسل جستن به ائمه (ع)، نیازمند رعایت روش‌ها و ایجاد شرایطی است که بدون تحقق آن، نمی‌توان امید به بر آورده شدن خواسته ها و حاجات خود داشت. در ذیل به برخی از آداب و روش‌های توسل اشاره می‌شود:
1 ـ توسل و معرفت
حرکت به سوی مقصد با شوق و رغبت، بدون معرفت و شناخت نمی‌شود. به بیان دیگر: حرکت رغبت‌آمیز به سوی مقصد زمانی رهرو را به مقصد می‌رساند که، ملازم با تحقق سه امر باشد:
الف) "وسیله‌ای" که شخص متوسل می‌خواهد به مدد آن و با اطمینان به سمت مقصد حرکت کند، از توانایی و کمالات والا و آرامش بخشی برخوردار باشد.
ب) توسل جوینده، معرفت و شناخت لازم در مورد آن "وسیله" و قدرت و منزلتش را داشته باشد.
ج) فرد متوسل، با آگاهی از توانایی و استعدادهای خویش و به کارگیری آن بتواند، شایستگی لازم برای نزد یکی و تقرب به "وسیله" و استمداد و استعانت از آن کسب کند.(1)
2 ـ طهارت
الف) طهارت باطنی: گفته شد، توسل به معنی و نزدیک شدن به خدا از راه نزدیک شدن به ائمه (ع) و در خواست شفاعت آنان است. انسان که قلبش آلوده به گناهان بسیار است، تا توبه نکند و با کسب طهارت قلبی و باطنی، شایستگی و لیاقت لازم را کسب ننماید، چگونه می‌تواند خود را به ائمه (ع) نزدیک کند و توسل جوید و آنان را شفیع خود قرار دهد؟
ب) طهارت ظاهری: شامل طهارت بدن و لباس، نیز و ضو یا غسل و پوشیدن لباس مناسب و معطر است و به این ترتیب خود را برای بر قراری ارتباط با امامان (ع) و توسل به آنان آماده می‌سازید.
3 ـ توجه به تجلیّات ویژه
بر اساس آن چه در معارف اسلامی آمده است، خداوند هستی را به خاطر چهارده معصوم (ع) آفرید و آفرینش را با خلق آنان آغاز کرد، آنان را روح عالم قرار داد. تا انوار آنان بر جهان تجلی دارد، جهان پایدار است. فیض ربوی به عالم موجودات جریان می‌یابد و نعمت‌ها به دست آنان سر ازیر می‌گردد، و همه همّ و غم‌ها، سختی‌ها و مشکلات با توسل به هر یک از آنان و شفاعت‌‌شان بر طرف می‌گردد، لیکن هر یک از آنان مظهر اسم خاص از اسمای حسنای الهی و اسم اعظم می‌باشد. از این رو امام ششم، "صادق" و امام پنجم "باقر" و امام هفتم "کاظم" و امام نهم "جواد" نامیده شده‌اند؛ با این که همه آنان صادق و باقر و کاظم و جواد هستند.
بنابر این بهتراست در توسل جستن به چهارده معصوم (ع) به نوع مظهریت و تجلیات ویژه توجه شود، صاحب نجم الثاقب می‌نویسد: "در امور معنوی و قلبی، مسایل آخرت، آمرزش گناهان، طلب شفاعت و سعادت و خوشبختی و عاقبت به خیری، به پیامبر اکرم (ص) فاطمة (س) امام حسن و امام حسین و امام باقر و امام صادق و امام هادی و امام حسن عسکری (ع) متوسل شوید.
در مسایل علمی و کسب معارف الهی به "باب مدینه العلم" یعنی امیرالمؤمنین (ع) باید متوسل شد.
برای نجات از ستم سلاطین، شر دشمنان، دفع اذیت و آزار شیاطین جنّی و انسی به امام علی (ع) و امام سجاد (ع) باید توسل جست.
برای شفای بیماران به امام موسی بن جعفر توسل جویید.
برای رهایی از هرگرفتاری مخصوصاً صحت و سلامتی در سفر به امام‌‌رضا(ع) متوسل شوید.
برای وسعت رزق و روزی، و طلب گشایش در امور زندگی و دنیایی به امام جواد (ع) متوسل شوید.
در هر کاری که انسان احساس کرد فریاد رسی جز خدا ندارد یا در اضطرار و تنگنا قرار گرفت، به امام زمان (ع) متوسل شود و بگوید: یا مولای، یا صاحب الزمان، ادرکنی. یا مولای، یا صاحب الزمان، اغثنی. یا ابا صالح و یا بقیة اللّه، ادرکنی.
4 ـ توسل و زمان و مکان
در تعیین هر یک از روزهای هفته به نام یکی از معصومان (ع) حکمتی نهفته است. از این رو توسل جستن به امامان (ع) در آن روزهای معیّن، امید استجابت دعا را بیشتر می‌کند.
ـ روز شنبه به نام پیامبر اسلام (ص)
ـ یکشنبه، امیر المؤمنین (ع) و حضرت فاطمه (س)
ـ دوشنبه، امام حسن و امام حسین (ع)
ـ سه شنبه، امام سجاد، امام محمّد باقر و امام جعفر صادق (ع)
ـ چهار شنبه، امام موسی کاظم، امام رضا، امام جواد و امام هادی (ع)
ـ پنج شنبه، امام حسن عسکری (ع)
ـ جمعه، امام زمان (ع)
5 ـ صلوات
پیش از توسل جستن حمد و ثنای الهی و نعمت‌های بی‌شماری که خداوند به انسان عنایت کرده ذکر شود، با ذکر گناهان به گناهان و تقصیرات خود اعتراف کرده و خود را مستحق پاداش و بهشت ندانید.
سپس بر محمد و آل محمد صلوات بفرستید، امام پنجم از پدرش و از جدش پیامبر اکرم، نقل کرده که آن حضرت فرمود: هرکس می‌خواهد به من متوسل شود و من از او شفاعت کنم باید بر اهل بیت من صلوات بفرستید و آنان را (با قول و عمل شان) مسرور و خوشحال سازد" در اواخر مفاتیح‌‌الجنان برای هر یک از چهارده معصوم صلوات خاصی ذکر شده است. آن صلوات را پیش از شروع دعا بخوانید.
6 ـ ذکر نام‌های مبارک چهارده معصوم (ع)
رسول اللّه (ص) فرمود: "یا جابر! إذا أردتَ أنْ تدعوا اللّه فیَستَجیب لک فادْعه بأسمائهم (اهل بیتی) فإنّها أحبّ الاسماء إلی اللّه عزّ وجلّ؛(2) ای جابر، هرگاه خواستی در پشگاه الهی دعاکنی و خداوند نیز دعای شما را مستجاب گرداند، متوسل به اهل بیت من شو و خداوند را به اسمای آنان بخوان که محجوب‌ترین اسم‌ها نزد خدا. اهل بیت من هستند" .
7 ـ سوگند به ائمه معصومین (ع)
امام صادق (ع) فرمود: "برای استجابت دعا، آمرزش گناهان به پنج تن و سایر امامان متوسل شوید و خداوند را به حق آنان سوگند دهید و بگویید:
"اللهم إنْ کانتْ ذنوبی قد اخْلقتْ وجهی عندک، فإنّی أتوجّه إلیک بوَجْه نبیّک، نبی الرحمه و علیّ و فاطمه و الحسن و الحسین و الائمة"؛(3) بعد از "والحسین" نام بقیه امامان را بگویید: (اللهم إنْ کانتْ ذنوبی قد اخْلقتْ وجهی عندک، فإنّی أتوجّه إلیک بوَجْه نبیّک، نبی الرحمة و علیّ و فاطمة و الحسن و الحسین ) و علی بن الحسین و محمد بن علی و جعفر بن محمد و موسی بن جعفر و علی بن موسی و محمد بن علی و علی بن محمد و الحسن بن علی العسکری و الحجة بن الحسن الصاحب الزمان صلوات الله علیهم.
در توسل به پیامبر اکرم (ص) آن حضرت را به امیر المؤمنین (ع) و حضرت فاطمه زهرا و امام حسن و امام حسین (ع) سوگند دهید. در توسل به امیر المؤمنین (ع) آن حضرت را به پیامبر اکرم (ص) و بقیه پنج تن سوگند دهید، و در توسل به سایر امامان، سوگند به مادرشان حضرت صدیقه طاهره(س) باعث جلب توجه و عنایات بیشتر ائمه (ع) می گردد.
مطالب ذکر شده در مورد معنای توسل، روش و آداب آن و نکات و شرایطی و ... است که برای توسل باید نظر داشت. اما گاهی با همه این اوصاف، دعای انسان بر آورده نمی‌شود. این موضوع مطلب مستقل و جداگانه‌ای است که بحث مفصلی را طلب می‌کند، در عین حال انسان آگاه هیچ گاه از این مسئله نومید نمی‌شود، بلکه در توسل فواید و آثار معنوی بسیاری است که چه بسیار بیشتر و برتر از بر آورده شدن دعا است.
پی نوشت ها:
1. وسایل الشیعه، ج4، ص 1219.
2. بحارالانوار، ج91، ص 21، حدیث 16.
3. همان، ص 20، حدیث 13.
***************************************************************
جواز توسل در سخنان علمای اهل سنت (اینجا)
وقال ابن بطال فى قوله- صلى الله علیه وسلم-: «المدینة ینصع طیّبها» «1» هو مثل ضربه للمؤمن المخلص الساکن فیها، الصابر على لأوائها مع فراق الأهل والتزام المخافة من العدو فلما باع نفسه والتزم هذا الأمر بأن صدقه ونصع إیمانه وقوى لاغتباطه بسکن المدینة ولقربه من رسوله، کما ینصع ریح الطیب فیها ویزید عبقا على سائر البلاد، خصوصیة خص الله بها بلدة رسوله- صلى الله علیه وسلم- الذى اختار تربتها المباشرة جسده الطیب المطهر، وقد جاء فى الحدیث «أن المؤمن یقبر فى التربة التى خلق منها» فکانت بهذا تربة المدینة أفضل الترب، کما أنه هو- صلى الله علیه وسلم- أفضل البشر، فلهذا والله أعلم یتضاعف ریح الطیب فیها على سائر البلدان. انتهى.
وینبغى للزائر أن یکثر من الدعاد والتضرع والاستغاثة والتشفع والتوسل به- صلى الله علیه وسلم-، فجدیر بمن استشفع به أن یشفعه الله تعالى فیه.واعلم أن الاستغاثة هى طلب الغوث، فالمستغیث یطلب من المستغاث
قسطلانی می‌گوید سزاوار است که زایر در کنار قبر پیامبر(ص) زیاد دعا و استغاثه کند و متوسل شود و طلب شفاعت و بی‌تابی کند و سزاوار است که خداوند شفاعت پیامبر را در حق او بپذیرد.(القسطلانی، المواهب اللدنیه، ج 3، ص 417)
سُبکی
می‌گوید از روش شخصیت‌ها و بزرگان صالح گذشته استفاده می‌شود که تبرک به
قبور مردگان امری شرعی و دینی است و مانعی ندارد، تا چه رسد به قبور
پیامبران و اگر کسی ادعا کند که قبور پیامبران با قبور سایر مردگان برابر و
یکسان است، سخن زشت و باطلی به زبان آورده، چون موجب پایین آوردن مقام
شامخ پیامبران شده است، و شکی نیست که سبک شمردن مقام رسول اکرم(ص)، و
یکسان دانستن آن حضرت با دیگران کفر است. وی در جای دیگری در رابطه با
توسل و شفاعت می‌گوید جواز توسل و درخواست شفاعت از رسول اکرم(ص) برای هر
مسلمانی روشن و واضح است، و عمل پیامبران و سیره صالحان گذشته و علماء و
دانشمندان و حتی عوام، بر آن گواهی می‌دهد و هیچ آدم دینداری این را انکار
ننموده و در هیچ زمان این سخن باطل به گوش نرسیده است تا این که ابن تیمیه
با سخنان باطل خود قضیه را بر افراد ضعیف و نادان مشتبه و بدعتی را
پایه‌گذاری کرد که در هیچ عصری سابقه نداشته است.
زینی دحلان مفتی مکه مکرمه می‌گوید هر کس آثار گذشتگان را تتبع نماید، و دعاها و اوراد آنان را مورد مطالعه قرار دهد، موارد زیادی از توسل آنان به انبیاء و صالحان را خواهد یافت.
حصنی دمشقی در رد سخن ابن تیمیه مبنی بر شرک بودن توسل به پیامبر(ص) پس از وفات ایشان، می‌گوید از این سخن ابن تیمیه بدن انسان می‌لرزد. این سخن قبل از زندیق حران «ابن تیمیه» از دهان کسی در هیچ زمان و هیچ مکانی بیرون نیامده است، این زندیق نادان و خشک، داستان عمر را وسیله‌ای برای رسیدن به نیت ناپاکش در بی‌اعتنایی به ساحت حضرت رسول اکرم(ص) قرار داده و با این سخنان بی‌اساس مقام و منزلت آن حضرت را در دنیا پایین آورده و مدعی شده است که حرمت و رسالت آن بزرگوار پس از رحلت از بین رفته است. و این عقیده به یقین کفر و در واقع زندقه و نفاق است.
سید حسن سقاف می‌گوید توسل به رسول اکرم(ص) و طلب شفاعت از آن حضرت به ویژه در اوقات گرفتاری از مستحبات موکد می‌باشد و سیره علما و دانشمندان عالی‌قدر، مردان الهی، بزرگان حدیث شناس و پیشوایان گذشته بر این روش جریان داشته است.
حافظ النووی در تالیفات خود به استحباب توسل و استغاثه از رسول اکرم(ص) عنایت داشته است.
و موارد دیگر این که ابن جوزی در کتاب خود با نام «الوفاء فی فضائل مصطفی» بابی را به توسل به پیامبر(ص) و باب دیگر را به طلب شفاء از قبر آن حضرت اختصاص داده است؛ شمس الدین محمد بن نعمان مالکی کتابی به نام «مصباح الظلام فی المستغیثین بخیر الانام» به رشته تحریر درآورده است؛ سید نور الدین سمهودی در کتاب خود «وفاء الوفاء لاخبار دارالمصطفی» به بحث پیرامون این مساله پرداخته و شواهدی را نقل کرده است و ... .
و اما بالاتر از همه این‌ها مرجع اصلی وهابیت نیز تنها استغاثه را شرک می‌داند و توسل و شفاعت را جایز می‌شمرد. ابن کثیر می‌گوید قاضی شافعی مجلسی در مصر تشکیل داده بود، در این مجلس ابن تیمیه گفت استغاثه و فریاد خواهی فقط به خداوند جایز است و استغاثه به رسول اکرم(ص) صحیح نیست، ولی می‌شود به پیامبر گرامی متوسل شد و از حضرت طلب شفاعت نمود.
----------------------------------------------------------------------------------------
پی‌نوشت‌ها
* ابن حبان، الثقات، ج 8، ص 456
* ابن حجر العسقلانی، تهذیب التهذیب، ج 7، ص 339
* الخطیب البغدادی، تاریخ بغداد، ج 1، ص 120
* الخطیب الخوارزمی، مناقب ابی حنیفه، ج 2، ص 199
* حاکم الحسکانی النیسابوری، المستدرک علی الصحیحین، ج 3، ص 518
* الحافظ شمس الدین الذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج 12، ص 469؛ طبقات الشافعیه، ج 2، ص 234
* القسطلانی، المواهب اللدنیه، ج 3، ص 417
* تقی الدین سبکی، شفاء السقام فی زیارة خیر الانام، ص130
* همان، ص 293
* احمد بن زینی دحلان، الدرر السنیة فی الرد علی الوهابیة، ص 31
* أبوبکر بن محمد الحصنی الدمشقی، دفع الشبه عن الرسول، ص 131
* حسن بن علی السقاف، فیض القدیر، ج 2، ص 135
* به عنوان نمونه در کتب حاشیة الإیضاح علی المناسک له، ص 450؛ شرح المهذب المجموع، ج 8، ص 274؛ الأذکار، ص 307؛ أذکار الحج، ص 184
* الحافظ ابن کثیر، البدایة والنهایة، ج 14، ص 54
منبع : خبر آنلاین-وبلاگ > مؤذن جامی، محمدهادی
