سایت تخصصی روانشناسی

اَللّهُمَّ حَبِّبْ اِلَىَّ فیهِ الاْحْسانَ

وَکَرِّهْ اِلَىَّ فیهِ الْفُسُوقَ وَالْعِصْیانَ

وَحَرِّمْ عَلَىَّ فیهِ السَّخَطَ وَالنّیرانَ

بِعَوْنِکَ یا غِیاثَ الْمُسْتَغیثینَ

خدایا دوست گردان نزد من در این ماه احسان و نیکى را

و ناخوش دار در پیش من در این روز فسق و نافرمانى و گناه را

و حرام گردان در این روز بر من خشم کیفربار و آتش (سوزان) را

به کمک خودت اى دادرس فریادخواهان!

4 خواسته‌ اسلام برای فرد مؤمن

آیت‌الله روح‌الله قرهی مدیر حوزه علمیه امام مهدی(عج) حکیمیه تهران در شرح دعای روز یازدهم ماه مبارک رمضان می‌گوید:

«اَللّهُمَّ حَبِّبْ اِلَىَّ فیهِ الاْحْسانَ»؛ خدایا در این ماه و در این روز احسان و نیکویی‌ای که مختص به خودت است که در دعای قبل هم گفتیم این را محبوب من قرار بده یعنی کاری بکن که من دوست داشته باشم احسان کردن را، نیکویی را.  اگر انسان دوست داشته باشد خیلی مهم است.

گاهی انسان کاری را از روی کراهت انجام می‌دهد اما از روی کراهت انجام می‌دهد اما خدا کند انسان به کار خوب عشق بورزد همانطور که فرمودند آیا دین جز محبت است؟! انسان نماز را دوست داشته باشد نه کراهت داشته باشد، متأسفانه بعضی مواقع نسبت به نماز به تعبیر عامیانه کاهل‌نماز می‌گویند خوشش نمی‌آید یا می‌گوید دو رکعت نماز را خواندم خیالم راحت شد!

مگر چه کردیم که خیالمان راحت شد؟ اما اگر انسان عشق بورزد به این عبادت، به نماز، به انفاق کردن، به کمک کردن به دیگران از روی محبت احسان کند یعنی این احسان واقعاً در درون او نهادینه شود با حب، با محبت این چقدر زیبا خواهد بود، چقدر پرمحتوا خواهد بود، چقدر انسان لذت می‌برد واقعاً به قول عرب‌ها حِلوَ حِلوَ، شیرین شیرین می‌شود برای انسان، انسان اگر نیکی کرد طبیعتاً بامحبت است.

لذا وقتی شما احسانی را بکنید که دوستش داشته باشید یک خصوصیتش این است، یک خصوصیت بسیار مهم این است که دیگر انتظار جبران از کسی را ندارید چون خودش دوست داشته احسان کند مانند این است که شما یکی را دوست دارید وقتی می‌روید سفر برای او هدیه می‌آورید بعداً دو سه بار او رفته است سفر ولی برای شما چیزی نیاورده است، دفعه بعد می‌روید سفر می‌خواهید برای او هدیه بخرید شخصی با شماست می‌گوید فلانی چند بار شما برای او هدیه خریدید او برای شما چیزی نخریده است، شما می‌گویید من او را دوستش دارم از روی محبت برای او هدیه می‌خرم من انتظار ندارم او جبران کند این می‌شود محبت، اینجا هم همین است.

«اَللّهُمَّ حَبِّبْ اِلَىَّ فیهِ الاْحْسانَ»؛ خدایا یک کاری کن که من احسان کردن را دوست داشته باشم و از روی محبت احسان کنم نه از روی اینکه فردا او برایم جبران بکند، این می‌شود کاسب‌مآبی، انسان کاسب‌مآب نباشد بلکه از روی احسان انجام بدهد، هر خوبی و احسانی که می‌کند واقعاً دوست داشته باشد؛ نماز،  روزه، انفاق و کارهای دیگر  را اگر انسان از روی محبت به خدا انجام دهد، بسیار عالی و شیرین می‌شود.

«وَکَرِّهْ اِلَىَّ فیهِ الْفُسُوقَ وَالْعِصْیانَ»؛ انسان خودش متنفر شود از بدی‌ها و از معاصی و گناه. واقعاً برای او ناپسند شود اگر ناپسند شود چه در خلوت و چه در جَلوت، هر جایی که باشد به خودی خود، از گناه بدش می‌آید و بنابراین گناه نمی‌کند، حتی نیاز ندارد کسی او را کنترل کند.

یک زمانی آیت‌الله العظمی ادیب اوایل انقلاب سال 57 و 58 می‌فرمود: یک زمانی می‌آید برای ما هم محافظ انسانی می‌گذارند و هم محافظ غیرانسانی، ما مانده بودیم فرمایش ایشان یعنی چه محافظ غیرانسانی؟ گفت از بس بدی زیاد می‌شود، امروز ما می‌بینیم در مغازه‌های کوچک هم نوشته است این مکان به دوربین مداربسته مجهز است، این خودش اهانت است به ما، ما خودمان در کنار هم زندگی می‌کنیم با هم هستیم اما به هم اعتماد نداریم، خدا کند انسان طوری شود که خودش بدش بیاید از  فسق و فجور، یکی از خصوصیات ما رمضان این است که انسان را به اینجا ببرد.

چه دعاهای زیبایی به جرأت می‌گویم هیچ جایی دعاهایی به این باعظمتی، به این زیبایی و اسلام به این سلم و دوستی، خدا لعنت کند آل‌سعود و یهود را که دین اسلام را دین جنگ با درست کردن داعش به دنیا معرفی می‌کنند در حالی که اسلام دین مهربانی‌ها، دین خوبی‌ها، دین دور بودن از فسق و فجورها و دین بسیار سلم و بردباری است.

یک طوری شود که من خودم بدم بیاید از بدی‌ها و پلشتی‌ها و زشتی‌ها، خودم بدم بیاید از فسق و فجور و گناه و از عصیان نه اینکه من بگویم چهارشنبه سفید و من را به فحشاء دعوت کنیم  و فسق و فجور را علنی کنند و اینها را به عنوان آزادی و به عنوان اینکه انسان حر است معرفی کنند، اسلام می‌خواهد دنیا پر از محبت و خوبی شود و همه خانه‌های وسیع داشته باشند نه یک عده کم.

اسلام با وسیله نقلیه خوب مخالف نیست، اسلام 4 چیز را برای مؤمن خوب می‌داند یکی همسایه خوب است، یکی مرکب خوب، یکی همسر خوب و دیگری شغل خوب، اسلام برای همه می‌خواهد منتها تفاوت اسلام با دیگر ادیان این است که می‌گوید برای همه.

«وَحَرِّمْ عَلَىَّ فیهِ السَّخَطَ وَالنّیرانَ»؛ خدایا حرام کن برای من در این ماه و در این روز از خشم و آتش قهرت، یعنی خدایا من طوری باشم که خودم نروم سراغ فسق و فجور تا گرفتار شوم، از من حرام شود و من خودم بدم بیاید و خودم بدانم فسق و فجور و گناه بد است.

گناه انسان را خوار و ذلیل می‌کند وگرنه انبیاء نیامدند با شهوت مبارزه کنند بلکه با شهوت‌رانی مخالف هستند، شهوت هم یکی از قوایی است که خدا برای انسان قرار داده است منتها گفته است از طریق صحیحش، صراط مستقیم استفاده بکنید نه از طریق گناه، از تو یاری می‌جوییم«بِعَوْنِکَ یا غِیاثَ الْمُسْتَغیثینَ»؛ چون باید بدانیم خدا باید در همه چیز کمک کند کسی که به خدا امید داشته باشد نباید از کسی بترسد و شجاعت داشته باشد، شجاعت به این معنا نیست که ما به روی دنیا شمشیر بکشیم نه، اسلام سلم است با کسی نمی‌جنگند فقط با کسی که با او می‌جنگد مقابله می‌کند.

«بِعَوْنِکَ یا غِیاثَ الْمُسْتَغیثینَ»؛ توکل به تو داریم و از کسی هم نمی‌ترسیم و تو فریادرس فریادخواهان هستی و می‌دانیم اگر تو بخواهی کمک کنی می‌شود.

منبع: خبرگزاری فارس