به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان؛ همه افراد وقتی قصد دارند برای نخستین بار در جمعی حاضر شوند یا سخنرانی کنند دچار ترس و اضطراب میشوند که این نگرانی طبیعی است اما گاهی این ترس و اضطراب به حدی افزایش پیدا میکند که شخص را از حضور در اجتماع باز میدارد و مانع از انجام فعالیتهای روزمرهاش میشود؛ به راستی ریشه این مشکل کجاست و چگونه باید بر این اضطراب یا هراس اجتماعی غلبه کنیم؟. این سوالی است که در این مطلب به آن پاسخ میدهیم.
اضطراب اجتماعی
لاله شهیدی دکتری روانشناسی عمومی و مشاور نوجوان و خانواده درباره اضطراب اجتماعی اظهار کرد: اضطراب یا هراس اجتماعی نوعی اضطراب است که با ترس و اضطراب شدید در موقعیتهای اجتماعی همراه است.این اضطراب بخشی از فعالیتهای روزمره شخص را مختل میکند.
وی بیان کرد: مبتلایان به اضطراب اجتماعی به شدت نگران هستند که وقتی در مقابل دیگران صحبت میکنند، دیگران راجع به آنها چه قضاوتی میکنند.این اشخاص اغلب قبل از صحبت کردن در جمع دچار تشویش میشوند.
این دکتری روانشناسی عمومی افزود: افراد دچار اضطراب اجتماعی وقتی در یک یا چند موقعیت قرار میگیرند که در این موقعیتها احتمال دقت نظر به آنها و تجزیه و تحلیل دیگران وجود دارد، ترس و اضطراب شدیدی را احساس میکنند.
شهیدی تاکید کرد: مکالمه و ملاقات با افراد غریبه، خوردن یا آشامیدن در مهمانیها و سخنرانی کردن در حضور دیگران از جمله موقعیتهایی هستند که در آنها افراد دچار اضطراب اجتماعی میشوند.در کودکان نیز این اضطراب ممکن است هنگام حضور همسالان دیده شود.دانشآموزان به شدت میترسند که کاری انجام دهند یا علائم اضطرابی بروز دهند که دیگران آنها را مسخره و طرد یا به آنها اهانت کنند.
علائم اضطراب اجتماعی در کودکان
وی با بیان اینکه ترس و اضطراب در کودکان به صورت علائمی مانند گریه کردن، میخکوب شدن، چسبیدن به والدین، کنارهگیری یا صحبت نکردن در موقعیتهای اجتماعی بروز میکند، تصریح کرد: کودکان همیشه در این موقعیتها که قرار میگیرند، دچار نگرانی میشوند.
این مشاور نوجوان و خانواده افزود: افراد دچار اضطراب اجتماعی از حضور در اجتماع اجتناب یا در صورت حضور ترس شدیدی را تحمل میکنند.ترس و اضطراب غیرعادی و پایدار است و به مدت حدود شش ماه طول میکشد.
شهیدی گفت: ترس و اضطراب یا اجتناب، از نظر بالینی افت کارکرد اجتماعی، شغلی و تحصیلی یا ناراحتی چشمگیر فرد را به همراه دارد.اشخاص دچار اضطراب اجتماعی عملکردشان در زندگی به شدت کاهش پیدا میکند.دانشآموزانی که اضطراب اجتماعی دارند در کلاس از پاسخگویی به سوالات معلم اجتناب یا حتی ممکن است که از رفتن به مدرسه خودداری کنند.
وی اظهار کرد: ترس و اضطراب یا اجتناب در اضطراب اجتماعی ناشی از اثر فیزیولوژیکی ترکیباتی مانند مواد مخدر یا دارو نیست.به طور مثال مصرف بیش از حد نوشیدنی های کافئیندار مانند چای و قهوه ممکن است در فرد تپش قلب ایجاد کند.
این دکترای روانشناسی عمومی درباره علائم جسمانی اضطراب اجتماعی بیان کرد: انقباض و درد ماهیچهها، تهوع، اسهال، سردرد، لرزش و کشش عضلات از جمله علائم جسمانی اضطراب اجتماعی هستند.افراد دچار این عارضه به علت تنش و اضطراب دائمی که دارند ممکن است نتوانند بگویند که چرا احساس تنش میکنند ولی همواره این نگرانی با آنها همراه است.مبتلایان به اضطراب اجتماعی یا در اجتماع کمتر ظاهر میشوند یا در صورتیکه قصد داشته باشند که فعالیتی را در حضور جمع انجام دهند اغلب عملکرد بهینه را ندارند.
عوارض ناشی از اضطراب اجتماعی
شهیدی افزود: افت عملکرد فرد، افسردگی و اعتیاد به الکل و مواد مخدر از جمله عوارض ناشی از اضطراب اجتماعی هستند.اشخاص دچار اضطراب اجتماعی ممکن است که برای تسکین اضطراب خود از مشروبات الکلی یا مواد مخدر استفاده کنند.
روشهای درمان اضطراب اجتماعی
وی درباره روشهای درمان اضطراب اجتماعی تاکید کرد: افراد دچار این عارضه باید با مراجعه روانشناس یا مشاور مجرب افکار منفی خودشان را شناسایی و آن افکار را از خودشان دور کنند.استفاده از تکنیکهای آرامبخش (ریلکسیشن) به مدت سه تا چهار ماه هم در رفع اضطراب اجتماعی موثر است.
این مشاور نوجوان و خانواده تصریح کرد: مبتلایان به اضطراب اجتماعی باید از طریق تصویرسازی ذهنی موقعیتهایی که از آنها میترسند به تدریج به آن موقعیتها نزدیک شوند تا اضطرابشان کاهش پیدا کند همچنین این افراد میتوانند با تمرین در جمعهای دوستانه و خانوادگی،تقویت مهارت های جراتورزی و اعتماد به نفس بر اضطراب خود غلبه کنند.