ابو بصیرگفت : بر امّ حمیده (عیال امام جعفر صادق(علیه السلام) وارد شدم تا او را در رحلت امام (ع)تسلیت بگویم ،
او گریست ومن به گریۀ او گریستم آن گاه فرمود:«ای ابا
محمد! اگر امام صادق(ع)را به هنگام وفات می
دیدی چیز عجیبی مشاهده می کردی
حضرت چشمان مبارک را گشود و فرمود: «با هر که قرابت وبستگی دارم ، به نزد من گرد آورید»
ما هیچ کس را فرو گذار نکرده وهمگان را حاضر ساختیم
امام (سلام الله علیه)به آنان نگریست وفرمود:
«انّ شفاعتنا لا تنال مستخفّابالصلاة»
«بدرستیکه شفاعت ما به کسی که نماز را سبک بشمارد نمی رسد».
(سفینة البحار جلد /2 ص/19)
