1- باور داشته باش، پیروزی آن نیست که هرگز زمین نخوری، آن است که بعد از هر زمین خوردنی بر خیزی.
2- هنگامی که مصمم به انجام عملی شدید، باید در های تردید را کاملا مسدود کنید.
3- یادت باشد که پیروزی حق کسانیست که از شکست های خود درس گرفته اند.
4- اگر در کار ما " اگر " نباشد، به طور یقین پیروز خواهیم شد.
5- ترس را از خود بران و با خود بگو با نیروی شعور خود قدرت انجام هر کاری را خواهم داشت.
منبع: http://noghte-sarkhat.persianblog.ir
تنها کسی که باید سعی کنی از اون بهتر باشی ،
کسیِ که دیروز بودی...
***
ناتوانی در زندگی
فقط یک نگرش باطل است .
چراغ راهنما قرمز می شود. پایم بیشتر نمی رود.
می ایستم و سایه های شتابان
خودروها از پیش چشمانم می گریزند.
خورشید در حال غروب است و من هنوز «نرسیده ام».
رسیدن را دوست دارم. کسانی که می رسند، خوشحال اند و من، خوشحالی را دوست دارم.
آدمها یا « فقط » خوشحال اند ... یا از ته دل شاد شادند.
همه کسانی که خوشحال اند، « به مقصده رسیده » نیستند.
کشتی ها به ساحل ها می رسند....
قطارها به ایستگاه ها ...
آدم ها به آدم ها ...
اما کوه ها به کوه ها نمی رسند ...
گمان می کنم برای همین، هیچگاه کوه ها خوشحال، نیستند.
روز به شب می رسد، اما شب، از روز می گریزد تا روشنایی را پیدا کند و از تاریکی بیرون برود.
روزهای تعطیل، پای آدم ها را می بندند تا کمی بایستند اما باز از ایستادن و نگاه کردن می گریزند.
آدم های دنیای شتابان این روزها، اگر کمی بایستند .... تو را خواهند دید و
اگر تو را ببینند، شادی و خوشحالی حقیقی را خواهند دید.
تنها کسی است که با دهان بسته هم میتوان صدایش کرد.
با پای شکسته هم میتوان سراغش رفت.
تنها خریداریست که اجناس شکسته را بهتر بر میدارد.
تنها کسی است که وقتی همه رفتند میماند.
وقتی همه پشت کردند اغوش میگشاید.
خدا را برایت آرزو دارم ...
اگر گاهی «عظمت در نگاه است، نه در چیزی که بدان می نگرند .» ، آنگونه که برخی گفته اند، گاهی هم زیبایی در نگاه و دید انسان است، نه در دیدنی ها .
آنکه به چشم «نظام احسن » به همه هستی می نگرد، از این نگاه، خیلی چیزها هم «دیده » می شود، هم «زیبا» دیده می شود، تا چه عینکی بر چشم زده باشیم و از کدام زاویه به هستی و حوادث بنگریم .
«زیبا بینی » هستی و حیات، هم آرامش روح و وجدان می بخشد، هم صلابت و پایداری و پایمردی می آفریند و هم قدرت تحمل ناگواری ها را می افزاید .
از این نگاه، «عاشورا» همانگونه که زینب کبری (ع) فرمود، جز «زیبایی » نبود .
آنچه زینب قهرمان در مقابل طعنه و طنز دشمن نسبت به این حادثه، بر زبان راند (ما رایت الا جمیلا) ، - جز زیبا ندیدم - پیشتر آرزوی حسین بن علی (ع) بود که در طلیعه این سفر، آرزو و اظهار امیدواری کرده بود که آنچه پیش می آید و آنچه اراده خداست، «خیر» برای او و یارانش باشد، چه به صورت «فتح » ، چه به شکل «شهادت »:
«ارجو ان یکون خیرا ما اراد الله بنا، قتلنا ام ظفرنا»
زیبا دیدن خواهر و خیر دیدن برادر، مکمل یکدیگرند .
جلوه های زیبایی و نمادهای جمال در آینه کربلا بسیار است،
وصیتنامه طلبه شهید محمود استاد نظری
مابه سرزمین شهادت می رویم
ما به دشت های سبز ایمان می رویم
مابه باغ های پر گل ایثار می رویم
ما به کشتزارهای تقوی می رویم
ما به خانه خورشید می رویم
مابه قله توحید می رویم
مابه برج عدالت می رویم،
ماازچشمه های وحدت نوشیده ایم،برمرکب برّنشسته ایم وبه جهاد می رویم
ما به نبردبااهریمن می رویم
ما به پیکارشب می رویم
ما به رزم باتباهی می رویم
مابه جهاداکبرمی رویم
......درکوله بارمان چیزی جزصداقت نداریم وبه شمایش سپاریم
ما.....................
