شنوایی طبیعی عبارت است از توان درک و فهم گفته‌های دیگران بدون نیاز به وسایل کمکی یا روش‌های خاص (1). بر اساس این تعریف کسی که شنوایی او آسیب دیده است برای درک و فهم صحبت‌های دیگران نیاز به ابزارها یا روش‌های ویژه‌ای دارد. قانون آموزشی افراد با ناتوانی، ناشنوایی را نوعی آسیب شنوایی تعریف می‌کند که شدت آن در حدی باشد که دانش آموز قادر به پردازش اطلاعات کلامی دیگران بدون سمعک نباشد (2). آسیب‌های شنوایی در بین حدود 28 میلیون آمریکایی گزارش شده است. و از این میزان 1 درصد با آسیب شنوایی شدید هستند (1). کارکردهای اجرایی[1] نوعی مهارت شناختی عالی مغز است و در بردارنده کارکردهای کنترل هدفمند می باشد. این مهارتها و توانایی های شناختی برای رفتارهای هدفمند و سازگاری با تغییرات محیطی ضروریند و اغلب عهده دار مهارت های شناختی نظیر توجه، زبان، ادراک، ایجاد سطوح بالاتر، تفکر خلاق یا انتزاعی می باشند(3،4،5). کارکردهای اجرایی دارای مولفه های گوناگونی مثل خودگردانی، حافظه کاری، ادراک زمان، تصمیم گیری، برنامه ریزی، بازداری، هماهنگی و کنترل توالی اعمال هستند. کارکردهای اجرایی فرایندی است که عهده دار اعمال کنترل سطح بالاست و بخصوص برای حفظ اهداف ذهنی ویژه و به نتیجه رساندن آنها ضروری می باشد (6). تحقیقات بسیاری نشان می دهد که بازداری یکی از مولفه های اساسی و بنیادی کارکردهای اجرایی است (7).
