یک فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان خطاب به والدین گفت: نوجوانان را به عنوان انسان‌های فهمیده و بالغ به رسمیت بشناسید و مانند بچه‌ها با آنها برخورد نکنید.
دکتر حسن شاهرخی در گفت‌وگو با ایسنا با بیان این مطلب، اظهار کرد: نوجوانی دوره‌ای است که ما گاهی انتظارات دوره کودکی و گاهی انتظارات دوره بزرگسالی را از نوجوان داریم.
وی با اشاره به ویژگی‌های دوره نوجوانی، اضافه کرد: نوجوانی نه کودکی است نه بزرگسالی، نوجوان از لحاظ رسش فکری مانند بزرگسال بوده و دارای قدرت تحلیل، استدلال، انتقاد و درک ابعاد موضوع بوده، اما از لحاظ عاطفی ممکن است قدرت به تاخیر انداختن خواسته‌هایش را نداشته باشد.
وی، خاطرنشان کرد: قدرت تحلیل نوجوان ممکن است به دلیل دسترسی به منابع اطلاعاتی متعدد حتی از والدینش هم بهتر باشد، اما رفتار نوجوان قادر نیست که خواسته‌های آنی او را به تاخیر بیندازد.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تبریز، با بیان اینکه نوجوانان افرادی منتقد هستند، اظهار کرد: حرفی که به راحتی مورد تایید و اجرای کودکان قرار می‌گیرد، از طرف نوجوان به راحتی پذیرفته نمی‌شود و ممکن است حرف‌های بزرگ‌ترها مورد انتقاد او واقع شود.
وی با اشاره به خاصیت استقلال طلبی نوجوانان، اظهار کرد: رهایی از منابع وابستگی و تمایل زیاد به استقلال در این دوران چالش برانگیز است.
وی، یادآور شد: میل به استقلال، نوجوانان را به سمت گروه همسالان سوق داده و به نظر می‌رسد نوجوانان سعی می‌کنند وابستگی‌شان را به خانواده کمتر کرده و حمایت و اطلاعات را از شبکه اطرافیان و همسالان کسب کنند.
شاهرخی، متذکر شد: هیجان طلبی نیز از دیگر ویژگی‌های دوران نوجوانی بوده و این هیجان طلبی در صورت برخورد درست، فرصت به شمار می‌آید و در صورت تبدیل شدن به فرصت نامناسبی برای تنش، آسیب زا است.
وی با تاکید بر اینکه خصوصیات نوجوانان باید به رسمیت شناخته شود، اظهار کرد: باید این خصوصیات را شناخته و با یافتن راه حل، کاری کنیم تا فضای ارتباطی و خانوادگی ما تبدیل به میدان تنش نشود.
وی، گفت: اجازه اشتباهات جزیی را به نوجوانان بدهید، منظورمان اشتباهات خطرناک نیست که باعث غرق شدن آنها شود.
یک فوق تخصص روان پزشکی کودک و نوجوان، خاطرنشان کرد: به رسمیت شناختن استقلال و در عین حال نظارت موثر از راهکارهای برخورد مناسب با نوجوانان به ویژه در بحران کرونا است.
وی، یادآور شد: در صورت به رسمیت نشناختن استقلال نوجوانان، آنها به تدریج از ما دور شده و دامنه تاثیر ما بر نوجوانان کمتر می‌شود و این زمینه در معرض خطر بودن او را فراهم می‌کند.
وی، گفت: با نظارت مبتنی بر توافق و پذیرش استقلال و اشتباهات جزیی نوجوان، اجازه تجربه را به آنها بدهیم، اما مواظب باشیم که این تجارب باعث آسیب جدی نشوند.
شاهرخی، اظهار کرد: تا زمانی که نوجوانان را به رسمیت نشناسیم، گفت‌وگو شکل نگرفته و نوجوان به تدریج از ما دور شده و در شرایط خطرناکی قرار می‌گیرد.
