سایت تخصصی روانشناسی

براساس گزارش میل‌آنلاین، مبتلایان به اوتیسم در برقراری روابط اجتماعی مشکلات فراوانی داشته و ازعلایق محدود و رفتارهای تکرار شونده متعددی برخوردارند که دانشمندان نحوه درک این افراد از جهان اطراف را یکی از عوامل این اختلالات می‌دانند. اما درک ارتباط دقیق میان درک محیط اطراف و رفتار اوتیسمی‌ها کار دشواری بوده‌است.

اکنون محققان می‌گویند در این زمینه به موفقیتی درست یافته‌اند که می‌تواند به تدریج به تشخیص دقیق‌تر و درمان انواع مختلفی از اوتیسم منجر شود. در این مطالعه جدید به چگونگی تجزیه و درک جهان اطراف توسط مغز یک فرد مبتلا به اوتیسم پرداخته شده‌است.

این  مطالعه به صورت ویژه به بررسی ذهنیات قدیمی که درباره اوتیسم وجود دارد،‌از قبیل ناتوانی در شناخت حالات چهره پرداخته‌است. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد مبتلایان به اوتیسم درواقع به شکل رایج به چهره‌ها نگاه نمی‌کنند. 

محققان 700 تصویر را به 39 داوطلب نشان دادند، 20 نفر از آنها مبتلا به اوتیسم بوده و 19 نفر دیگر در گروه کنترل قرار داشتند. افراد هردوگروه از نظر سن، نژاد، جنسیت،‌سطح تحصیلات و هوش با یکدیگر تطبیق داده شده‌بودند. هر داوطلب برای سه ثانیه به هر عکس نگاه می‌کرد درحالی که ابزار کنترل کننده حرکت چشم الگوی توجه آنها به اشیای درون هر عکس را مورد بررسی قرار می‌داد. این عکس‌ها حاوی ترکیبی از 5500 شیئ بودند.

محققان دریافتند توجه داوطلبان به شدت به مرکز تصویر جلب می‌شود،‌صرف‌نظر از اینکه محتوای عکس‌ها چه باشد. همچنین داوطلبان به خاطر تفاوت کنتراست و رنگ بیشتر روی سوژه‌های ایستاده متمرکز بودند تا چهره‌ها. برای مثال در یکی از تصاویر دو فرد نمایش داده شده‌بودند که با فرد سومی که پشت به دوربین داشت درحال مکالمه بودند. داوطلبان گروه کنترل روی چهره‌های رو به دوربین متمرکز بودند اما افراد مبتلا به اوتیسم علاوه بر چهره‌های آشکار روی پس سر فردی که پشت به دوربین داشت نیز متمرکز می‌شدند.

محققان می‌گویند درک نحوه دیدن جهان اطراف در اوتیسمی‌ها می‌تواند در تشخیص آگاهانه بیماری بسیار موثر باشد. در مرحله بعدی قرار است وجود این الگوی ادراکی در تمامی مبتلایان به اوتیسم مورد بررسی قرار گیرد.

منبع :  همشهری آنلاین