آسیب‌ها و اختلالات روحی - روانی آنچنان که
باید و شاید، به‌گونه‌ای علمی و زیربنایی در ساخته‌های سینمایی پیش و پس از
انقلاب بازشناسی نشده و به تصویر کشیده نشده است. اما «برادرم خسرو»
فیلمی است که شاید برای نخستین‌بار مرز نوروز (روان‌نژندی) و سایکوز
(روان‌پریشی) و افسردگی - شیدایی را با ژرف‌نگری و ریزبینی ویژه‌ای نشان و
نمایش داده است.
فیلمنامه «برادرم خسرو» به دقت نوشته شده و ظرافت‌های ژنتیک موجود در اختلالات روانی را به خوبی آشکار و هویدا ساخته است تا ببینیم و بیاموزیم که چرخش ژنی که در یک برادر افسردگی دوقطبی می‌آفریند، در دیگری آسان و شتابان وسواس‌های رفتاری و شخصیتی پدید می‌آورد!
در واقع، فیلم به خوبی این باور و اندیشه زیگموند فروید را نشان و نمایش می‌دهد که سلامتی روانی محض و کامل، افسانه‌ای دور از دسترس است. به واقع، هر دو برادر بیمارند؛ یکی افسردگی دوقطبی همبسته و همراه با شیدایی دارد و دیگری دندانپزشکی با افسردگی یک‌قطبی و چندین و چند وسواس - نظم و ترتیب، تقارن، کمال‌گرایی، بهداشت و... است که درون‌گرایی و گوشه‌گزینی ویژه خود را دارد و دچار جدایی جنسی و عاطفی از همسر خود شده است.
خسرو نیازمند یاری و پشتیبانی است؛ باید یک عمر قرص تثبیت‌کننده خلق و هراز گاهی روان پریشی ستیز بخورد بلکه آرام بگیرد. خواهر، دلسوزانه و مسئولانه خودش را وقف پشتیبانی و نگهداری از او کرده است اما برادر دندانپزشک به سبب گرفتاری در چنبره افسردگی یک‌قطبی و وسواس‌های کنشی و شخصیتی چندگانه، از بردباری و شکیبایی خواهر بی‌بهره و نابرخوردار است. زن‌داداش، هر چند اضطراب عملکردی در کار دندانپزشکی و رانندگی دارد، اما آرامش و شکیبایی بیشتری دارد و کوشش می‌کند تا خسرو را همدلانه آرام سازد.
دوربین از چیستی و چگونگی به کما رفتن خسرو رازگشایی می‌کنند و روند مسموم‌شدن او با داروهای اعصاب و روان برادر دندانپزشک را پیش چشم و ذهن تماشاگر و خسرو آشکار و هویدا می‌سازند اما چه خسرو و چه تماشاچی فریاد و فغان پیشه نجسته و آرام به اندیشه فرو می‌روند.
فیلم برادرم خسرو در فیلم درمانی بیماران دچار اختلالات اعصاب و روان به‌ویژه بیماران مبتلا به افسردگی‌های دوقطبی همراه و همبسته با شیدایی بسیار بسیار ارزشمند می‌تواند باشد و آنان و پیرامونیان‌شان را به نگرش و بینش علمی درست، دگرگون‌کننده و سازنده رهنمون سازد.
به‌عنوان یک روانپزشک فیلم درمانگر، با فیلم برادرم خسرو به فرداهای فیلمسازی واقعگرای این مرز پرگزند بسیار شادمان و امیدوار شدم و این فیلم را مشتاقانه و شایسته وار به فهرست فیلم‌های درمان‌گرایانه خود افزودم.
انصاف این است که روان‌درمانگران و دارودرمانگران، دوشادوش همدیگر، هر یک به سهم خود، از گروه سازنده و بازیگران برادرم خسرو سپاسگزاری ژرف و فراگیر داشته باشند. به‌ویژه هنگامی که پیش چشم و ذهن بنشانیم که آنچه پیش از هر چیز در روند روان‌پریشی‌های دوقطبی افسردگی - شیدایی از دست می‌رود، همانا بینش است که با این فیلم می‌توان آن را به بهترین و بی‌حاشیه‌ترین شیوه، در راستا و روند فیلم‌درمانی، در مراجعان و خانواده و خاندان و دوستان‌شان پدید آورد.
•دکتر بهنام اوحدی
روانپزشک و روان درمانگر خانواده
میگنا به نقل از همشهری
فیلمنامه «برادرم خسرو» به دقت نوشته شده و ظرافت‌های ژنتیک موجود در اختلالات روانی را به خوبی آشکار و هویدا ساخته است تا ببینیم و بیاموزیم که چرخش ژنی که در یک برادر افسردگی دوقطبی می‌آفریند، در دیگری آسان و شتابان وسواس‌های رفتاری و شخصیتی پدید می‌آورد!
در واقع، فیلم به خوبی این باور و اندیشه زیگموند فروید را نشان و نمایش می‌دهد که سلامتی روانی محض و کامل، افسانه‌ای دور از دسترس است. به واقع، هر دو برادر بیمارند؛ یکی افسردگی دوقطبی همبسته و همراه با شیدایی دارد و دیگری دندانپزشکی با افسردگی یک‌قطبی و چندین و چند وسواس - نظم و ترتیب، تقارن، کمال‌گرایی، بهداشت و... است که درون‌گرایی و گوشه‌گزینی ویژه خود را دارد و دچار جدایی جنسی و عاطفی از همسر خود شده است.
خسرو نیازمند یاری و پشتیبانی است؛ باید یک عمر قرص تثبیت‌کننده خلق و هراز گاهی روان پریشی ستیز بخورد بلکه آرام بگیرد. خواهر، دلسوزانه و مسئولانه خودش را وقف پشتیبانی و نگهداری از او کرده است اما برادر دندانپزشک به سبب گرفتاری در چنبره افسردگی یک‌قطبی و وسواس‌های کنشی و شخصیتی چندگانه، از بردباری و شکیبایی خواهر بی‌بهره و نابرخوردار است. زن‌داداش، هر چند اضطراب عملکردی در کار دندانپزشکی و رانندگی دارد، اما آرامش و شکیبایی بیشتری دارد و کوشش می‌کند تا خسرو را همدلانه آرام سازد.
دوربین از چیستی و چگونگی به کما رفتن خسرو رازگشایی می‌کنند و روند مسموم‌شدن او با داروهای اعصاب و روان برادر دندانپزشک را پیش چشم و ذهن تماشاگر و خسرو آشکار و هویدا می‌سازند اما چه خسرو و چه تماشاچی فریاد و فغان پیشه نجسته و آرام به اندیشه فرو می‌روند.
فیلم برادرم خسرو در فیلم درمانی بیماران دچار اختلالات اعصاب و روان به‌ویژه بیماران مبتلا به افسردگی‌های دوقطبی همراه و همبسته با شیدایی بسیار بسیار ارزشمند می‌تواند باشد و آنان و پیرامونیان‌شان را به نگرش و بینش علمی درست، دگرگون‌کننده و سازنده رهنمون سازد.
به‌عنوان یک روانپزشک فیلم درمانگر، با فیلم برادرم خسرو به فرداهای فیلمسازی واقعگرای این مرز پرگزند بسیار شادمان و امیدوار شدم و این فیلم را مشتاقانه و شایسته وار به فهرست فیلم‌های درمان‌گرایانه خود افزودم.
انصاف این است که روان‌درمانگران و دارودرمانگران، دوشادوش همدیگر، هر یک به سهم خود، از گروه سازنده و بازیگران برادرم خسرو سپاسگزاری ژرف و فراگیر داشته باشند. به‌ویژه هنگامی که پیش چشم و ذهن بنشانیم که آنچه پیش از هر چیز در روند روان‌پریشی‌های دوقطبی افسردگی - شیدایی از دست می‌رود، همانا بینش است که با این فیلم می‌توان آن را به بهترین و بی‌حاشیه‌ترین شیوه، در راستا و روند فیلم‌درمانی، در مراجعان و خانواده و خاندان و دوستان‌شان پدید آورد.
•دکتر بهنام اوحدیروانپزشک و روان درمانگر خانواده
میگنا به نقل از همشهری
