سایت تخصصی روانشناسی

به گزارش جام جم آنلاین، کمال پرهون روانشناس و مشاور در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران جوان، درباره انواع سبک دلبستگی کودکان اظهار کرد: سبک‌های دلبستگی شکل‌ گرفته در دوران کودکی با آنچه در دلبستگی‌های عاطفی دوران بزرگسالی نشان داده می‌شود، یکسان نیستند و خلق‌وخوی فرد در دلبستگی او نقش دارد.

این روانشناس درباره سبک دلبستگی ایمن، گفت: کودکان دلبسته پس از ورود مادرانشان به اتاق بازی، خیلی زود مادر را به‌ عنوان پایگاهی امن برای کاوش مورد استفاده قرار می‌دهند، اما هنگامی‌ که مادر اتاق را ترک می‌کند، بازی اکتشافی آنان کاهش‌ یافته و گاهی آشکارا آشفته می‌شوند و هنگامی‌که مادر باز می‌گردد نیز فعالانه از او استقبال کرده و یکی دو دقیقه نزدیک او باقی می‌مانند و هنگامی‌که از بودن او مطمئن شوند، بار دیگر مشتاقانه به کشف محیط اقدام می‌کنند.

او افزود: مادران به‌ عنوان فردی حساس و پاسخ‌دهنده به گریه‌ها و سایر علائم کودک محسوب می‌شوند و هر زمان که این کودکان به آرامش بخشی مادرانشان نیاز داشته باشند، آن‌ها با محبت و عشق به نیاز‌های کودکان رسیدگی خواهند کرد.

پرهون درباره دلبستگی ناایمن- اجتنابی، بیان کرد: این نوباوگان نسبت به والد، هنگامی‌ که حضور دارد، بی‌اعتنا هستند و زمانی که والدشان آن‌ها را ترک می‌کند، معمولاً ناراحت نمی‌شوند و به فرد غریبه مانند والد خود واکنش نشان می‌دهند و وقتی‌که والد آن‌ها را بلند می‌کند، اغلب به او نمی‌چسبند.

این روانشناس ادامه داد: از دیگر سبک‌های دلبستگی ناایمن در کودکان، سبک دلبستگی ناایمن دوسوگرا است که شیرخوارگان در هنگام بازگشت مادر در همان لحظه از برقراری ارتباط جسمانی پرهیز می‌کنند، برای مثال، ابتدا گریه می‌کنند تا مادران آن‌ها را بغل کنند، سپس با عصبانیت پیچ‌وتاب می‌خورند تا از آغوش مادر رهایی یابند.

او اضافه کرد: دلبستگی ناایمن-آشفته (سازمان نیافته) نیز از سبک‌های دلبستگی ناایمن است که این کودکان در هیچ گروهی جای نمی‌گیرند و به‌ عنوان فردی آشفته شناخته می‌شوند، چرا که شیرخوارگان گروه آشفته اغلب رفتار متناقضی را نشان می‌دهند، برای مثال این کودکان به مادر نزدیک می‌شوند، در حالی‌ که سعی می‌کنند به او نگاه نکنند، یا به او نزدیک می‌شوند و سپس رفتار اجتنابی همراه با بی توجهی نشان می‌دهند و یا پس از آرام شدن ناگهان گریه سر می‌دهند، برخی از آن‌ها فاقد احساس یا افسرده به نظر می‌رسند.

این روانشناس تصریح کرد: این کودکان گیج به نظر می‌رسند و گاهی اوقات در حضور پرستار سردرگم یا نگران هستند و مطالعات متعددی نشان داده‌اند که رفتار ناسازگار از جانب والدین می‌تواند عامل پدید آمدن این سبک دلبستگی باشد.

او اضافه کرد: پژوهش‌های دیگر در زمینه دلبستگی ناایمن-آشفته نیز نشان داده‌اند که والدینی هم که به‌صورت عامل ترس و هم عامل اطمینان برای کودکانشان جلوه‌گر می‌شوند، در پیدایش این سبک دلبستگی در کودکان نقش دارند، زیرا کودک از کنار والدین بودن هم احساس ترس و هم احساس آسایش می‌کند و این امر به سردرگمی او می‌انجامد.