سایت تخصصی روانشناسی

یک سال گذشت و باز هم عاشورایی دیگر در پیش است، روزی که مولایمان امام حسین (ع)؛ محبوب‌ترین فرد روز زمین نزد اهل آسمان ⁽¹⁾ به فجیع‌ترین شکل ممکن توسط لشگر کفر و تاریکی به شهادت رسید، اما نور او نه تنها لحظه خاموش نشد، بلکه پیوسته در حال نورافشانی است و امروز جاذبه مغناطیس حسینی را در راهپیمایی اربعین به وضوح مشاهده می‌کنیم.

از ولادت حسین بن علی (ع) که در سال چهارم هجرت بود تا رحلت رسول الله (ص) که شش سال و چند ماه بعد اتفاق افتاد، مردم از اظهار محبت و لطفی که پیامبر راستین اسلام (ص) درباره حسین (ع) ابراز میداشت، به بزرگواری و مقام شامخ پیشوای سوم آگاه شدند.

سلمان فارسی می گوید: دیدم که رسول خدا (ص) حسین (ع) را بر زانوی خویش نهاده او را می بوسید و می فرمود: تو بزرگوار و پسر بزرگوار و پدر بزرگوارانی، تو امام و پسر امام و پدر امامان هستی، تو حجت خدا و پسر حجت خدا و پدر حجتهای خدایی که نُه نفرند و خاتم ایشان،قائم ایشان (امام زمان عج) می باشد. (1)