ولادت
گردش زمان سال 1151 هجری قمری را نشان میداد. در خانة محقّر و پر صفا و صمیمیّت آخوند ملا محمد حسن در جاپلق کودکی دیده به جهان گشود که او را ابوالقاسم نام نهادند. رفته رفته این کودک سعادتمند در دامان پاک مادری دلسوز ومهربان و زیر نظر پدر گرامیاش پرورش یافت. وی درسهای نخستین زندگی را که شالودة شخصیّت علمی و معنوی او و سنگ بنای ایمانش بود در همان ایام به نزد پدر بزرگوار و مادر گرامیاش آموخت و شخصیّت معنویاش شکل گرفت.
معلم ثالث
سید شمس الدین محمد حسینی استرآبادی از شاگردان مکتب محقق کرکی (محقق ثانی) مولا امیر مومنان علی ـ علیه السلام ـ را در خواب دید؛ آن امام همام به او سفارش کرد که دخترش را به عقد ازدواج «سید شمس الدین» در بیاورد.
محقق کرکی یکی از دختران خود را به عقد وی درآورد؛ اما پس از مدتی، آن دختر دار فانی را وداع گفت. محقق از چگونگی تعبیر خواب خود متحیر ماند؛ تا این که مجدداً مولا را در خواب می بیند. آن حضرت به او می فرماید: منظور ما این، دختر نبود، بلکه فلان دخترت منظور است: زیرا از او فرزندی متولد خواهد شد که وارث علوم انبیا و اوصیا می گردد.
از این رو، محقق دختر دیگری را به عقد سید شمس الدین در می آورد؛ که حاصل این پیوند مبارک، پسری شد به نام «محمد باقر» که بعداً یکی از عالمان شیعه شد.
ولادت: 1317 ق، محل ولادت: تبریز، وفات: 1393 ق، محل دفن: قم، محل تحصیل: نجف، مشهد، قم
ایشان
فرزند آیت الله سید احمد قاضی(ره) و برادر زاده ی مرحوم سید علی قاضی(ره)
بود و با علامه طباطبایی(ره) رابطه نزدیکی داشت. با وجود موقعیت بالای
علمی، ذره ای تکبر و غرور در او راه نداشت. تواضع و ادبش زبانزد بود و با
آنکه خود مجتهدی مسلّم بود، در درس استادان دیگر حوزه شرکت می کرد.
مرحوم حاج ملا آقا جان در سال 1252 شمسی در روستای « آق کند» از توابع زنجان متولد شد و در سال 1335 در شهر زنجان وفات یافته است . دوران تحصیلات علوم دینیه را در زنجان مدرسه « سید» در محضر علمای بزرگ مانند آیة الله فیاض دیزجی که از مراجع تقلید بوده و آقای آخوند ملا قربانعلی و سائر علمای بزرگ به پایان رسانده و انصافا” از فقه و اصول و علوم فلسفه و عرفان و علوم غریبه اطلاع کافی داشت . شاید به دلیل شیوه خاص زندگی ایشان ، اطلاعات جامعی از مراحل مختلف تحصیل و تهذیب ایشان موجود نباشد ، اما همین مقداری هم که باقی است از عمق اخلاص و ارادت ایشان به اهل بیت – ع – حکایت می کند .