سایت تخصصی روانشناسی

سینمای ایران باید مفاهیمی عالی را انتقال دهد و انتقال مفهوم جز با همراهی فرم و محتوا رخ نخواهد داد. حوض نقاشی مازیار میری با بازی تاثیرگذار نگار جواهریان و شهاب حسینی از همان ابتدا، شما را درگیر فرم و محتوای خودش خواهد کرد.

مریم و رضای فیلم میری با آدمهای دیگر فرق دارند، آنها عقب­ مانده ذهنی هستند و در تلاش که به دیگران ثابت کنند تفاوتشان را با دیگران حل کرده اند.

«هیس! دخترها فریاد نمی زنند» به کارگردانی پوران درخشنده، در ابتدا، عروسی را با لباس خونین به تصویر می کشد و ازدواجی را که بی هیچ حرف و توضیحی به هم می خورد. همین کافی است تا بیننده از همان ابتدا، میخکوب شود و به دنبال جواب برای سؤال هایی باشد که یکی پس از دیگری در ذهنش شکل می گیرند و این جریان، تا آخرین لحظات فیلم ادامه دارد. به گونه ای که دقایق پایانی فیلم، سالن سینما در سکوتی نفس گیر فرو رفته است و نفس ها در سینه حبس شده اند تا مخاطب جان به لب آمده ببیند سرانجام اساسی ترین سؤالش با یک پایان باز، بی جواب می ماند یا به نتیجه ای مشخص می رسد. سرانجام، شیرین را دار می زنند یا نه؟!