کودکان بازی می‌کنند تا سرگرم باشند. به هر حال، وقتی آن‌ها مشغول بازی هستند، می‌توانند به طور ناآگاهانه مهارت‌های زندگی را توسعه دهند. وقتی کودک شما بازی می‌کند، او مهارت‌های زبانی، اجتماعی، هماهنگی جسمی، بلوغ عاطفی و مهارت‌های اکتشافی را در خود توسعه می‌دهد. از زمان تولد تا سن سه سالگی، بازی اتکا به نفس را افزایش داده و به کودکان در حل مساله کمک می‌کند.
بازی به آن‌ها در مورد جهان فیزیکی و چگونگی زندگی در آن اطلاعاتی را می‌دهد. از سنین سه تا پنج سالگی، کودکان از طریق بازی و ایفای نقش‌های مختلف زبان آموزی می‌کنند.
بازی همچنین کمک می‌کند تا بین کودک و والدین، معلمان و مربیان، روابطی ایجاد شود. در طول بازی والدین این شانس را دارند که رفتار کودک را مشاهده کرده و در فعالیت‌های او شرکت کنند.
بازی روشی مهم برای شناخت
احساسات و دریافت‌های کودک است و از طریق آن می‌توان درک او نسبت به جهان را فهمید.
بازی به کودک شما کمک می‌کند تا مهارت‌های زیادی را توسعه دهند.
