یک روان شناس گفت: اگر والدین حرف‌های زشت را به فرزند خود بگویند و در حضور او در برابر فرد دیگری این گونه گفتار را به کار ببرند، کودک، آن‌ها را می‌آموزد و به وقت نیاز بر زبان می‌آورد.
ریحانه گیلانی روان شناس و مشاور خانواده در گفتگو با باشگاه خبرنگاران جوان، اظهار کرد: امروزه بسیاری از والدین نگران بد دهانی یا بدزبانی فرزندانشان هستند و از خود می‌پرسند که آن‌ها این صحبت‌ها را چگونه یاد گرفته اند؟ چرا این اتفاق برای فرزند ما افتاده؟ آیا خودمان مقصر بوده‌ایم؟
وی با بیان اینکه اعمال بچه‌ها از عملکرد والدین نشأت می‌گیرد، گفت: کودکان رفتارهای پدر و مادر را به طور ناخودآگاه درونی می‌کنند.
گیلانی افزود: رفتارهای درون فکنی شده جزو معیارهای نهادینه شده کودک قرار می‌گیرند و سپس او مطابق این معیار‌ها عمل می‌کند؛ به این فرآیند همانند سازی می‌گویند.
وی بابیان اینکه کودک والدین خود را به عنوان اولین الگوهای زندگی می‌پذیرد، ادامه داد: این الگو قرار دادن به دلیل این است که والدین عشق می‌ورزد و کودکان آنان را سمبل هایی قوی می‌داند، رفتار والدین برای او شاخص و الگو قرار می‌گیرد.
این روان شناس افزود: گاهی بین درون فکنی یک رفتار و بروز آن فاصله زمانی وجود دارد؛ برای مثال، کودک گفتاری ناپسند را ماه‌ها قبل از زبان پدر یا مادر شنیده، اما برون ریزی آن امروز صورت می‌گیرد، در این مدت به تشخیص کودک و شرایط او بستگی دارد که چه زمان، چگونه و در برابر چه کسی کلام زشت را به کار برد.
گیلانی گفت: چنانچه در خانواده‌ای، پدر یا مادر از الفاظ نامناسب و رکیک استفاده کند و به ویژه در ارتباط کلامی با همسر خویش این گونه عبارات را به کار برد، بدون شک اولین قدم در جهت آموزش کلام ناپسند به فرزندان برداشته شده است
وی با بیان اینکه در بعضی خانواده‌ها، والدین با فرزندان خود بسیار خصمانه رفتار می‌کنند و در عین حال آنان را آزاد می‌گذارند، تشریح کرد: به این گروه از پدر و مادرها، والدین خصمانه آزاد گذارنده می‌گویند؛ آن‌ها خود از حرف های زشت استفاده می‌کنند و فرزندان نیز آزادند که این گونه عبارات را به کار برند.
وی گفت: این مسئله به این یعنی است که هیچ اقدامی در جهت جلوگیری از این رفتار به عمل نمی‌آید؛ و یا از نظر تربیتی هیچ گونه تدبیری از طرف والدین برای ترک این عادت در بچه‌ها صورت نمی‌گیرد.
گیلانی ادامه داد: ذکر این نکته ضروری است که چه والدین حرف های زشت را به فرزند خود بگویند و چه در حضور او در برابر فرد دیگری این گونه گفتار را به کار ببرند، کودک، آن‌ها را می‌آموزد و به وقت نیاز بر زبان می‌آورد.
وی با بیان اینکه از دیگر علت های یادگیری کلام زشت، ارتباط کودکان با دوستان و با بچه های دیگر است، تصریح کرد:بسیاری اوقات کودکان عامل بدزبانی یکدیگرند. در مهدکودک، مدرسه، کوچه و هر جای دیگری که بچه‌ها فرصت بازی و به خصوص درگیری با هم را پیدا کنند، ممکن است این بدآموزی صورت بگیرد.
این روان شناس بیان کرد:برخی فیلم‌ها نیز مناسب سن کودک نیستند و می‌توانند عاملی برای آموزش الفاظ ناپسند باشند، باید توجه داشت که تقلید از الگوهای کلامی در کودکان بسیار قوی است.
