محققان دریافته‌اند که اوتیسم در دختران نسبت به پسران در منطقه متفاوتی از مغز ایجاد می‌شود و تحقیقات حاکی از آن است که ممکن است یک "ضربه ژنتیکی" بزرگتر به وجود بیاید تا یک دختر اوتیستیک شود.
به گزارش ایسنا و به نقل از آی‌ای، از زمان کشف اوتیسم برای اولین بار در دهه ۱۹۴۰ میلادی، یک پرسش ذهن محققان این حوزه را مشغول کرده است؛ اینکه چرا این وضعیت در پسران بیشتر از دختران رخ می‌دهد؟
اکنون یک مطالعه جدید با بررسی مغز افراد مبتلا به اوتیسم، آنچه را که در واقع در مغز این افراد رخ می‌دهد، روشن کرده است.
یک مطالعه جدید به رهبری محققان دانشگاه "ییل" نشان داد که اوتیسم ممکن است در مناطق مختلفی از مغز در دختران نسبت به پسران ایجاد شود. این تحقیق همچنین نشان داد که دختران ممکن است جهش ژنتیکی بیشتری نسبت به پسران داشته باشند که ممکن است فاکتورهای کشف نشده‌ای وجود داشته باشد که آنها را در برابر این بیماری محافظت می‌کند.
دکتر "ابها گوپتا" استادیار متخصص اطفال در دانشکده پزشکی دانشگاه "ییل" و نویسنده اصلی این مطالعه گفت: ما در مورد چگونگی به وجود آمدن اوتیسم در مغز اطلاعات کمی داریم. مهم است که بتوانیم در نقاطی که ممکن است اختلال در عملکرد وجود داشته باشد، دقیق شویم، زیرا این امر باعث می‌شود ما بیشتر به مکانی که مسئول این اتفاق در مغز است نگاه کنیم. ما باید در این مورد دقیق باشیم.
محققان در این مطالعه از یک فناوری تصویربرداری از مغز به نام "تصویربرداری رزونانس مغناطیسی عملکردی"(fMRI) برای مطالعه مغز افراد اوتیستیک استفاده کردند. آنها دریافتند که در پسران، منطقه خلفی فوقانی گیجگاهی در مغز آنها به عنوان "امضا یا نشانه عصبی" برای اوتیسم شناخته می‌شود. با این حال آنها دریافتند که در دختران، "جسم مخطط"(منطقه‌ای که شناخت، پاداش و حرکات هماهنگ را تعیین می‌کند) این نقش را بازی می‌کند.
محققان همچنین کشف کردند که دختران مبتلا به اوتیسم تعداد بیشتری جهش ژنتیکی در منطقه "جسم مخطط" دارند که نشان می‌دهد آنها برای ابتلا به اوتیسم به تعداد بیشتری جهش ژنتیکی نیاز دارند. این تفاوت ممکن است همان چیزی باشد که توضیح می‌دهد چرا اوتیسم بیش از دختران بر پسران تأثیر می‌گذارد.
اکنون محققان امیدوارند که درک این تفاوت‌ها منجر به گزینه‌های درمانی جدیدی برای این بیماری شود.
"گوپتا" گفت: امید و چشم انداز این مطالعه این است که به نوعی یتوانیم این اثرات محافظتی را مدیریت کنیم تا بهتر درک کنیم که چه عواملی باعث مقاومت بیشتر در برابر اوتیسم و ایجاد اهرم فشار می‌شود که به نوعی به اهداف بالقوه درمانی تبدیل شوند.
این مطالعه در مجله Brain منتشر شده است.
