به گزارش جام جم آنلاین ،
برخی افراد از لحاظ شخصیتی بسیار سخت و غیرقابل انعطاف هستند. این افراد
معمولا بندرت می‌توانند با اطرافیان خود سازش داشته باشند و در روند زندگی
روزمره خود بسیار سختگیر هستند. آنها در مقابل ناکامی‌ها (مانند
گرفتاری‌های اجتماعی، تغییر در محیط کار یا زندگی، فقر، فقدان اعضای
خانواده و...) بشدت برآشفته می‌شوند و در برابر تغییر مقاوم هستند. همچنین
میزان پرخاشگری در آنها بالاتر است و کنترل تکانه ندارند و بسادگی
نمی‌توانند احساسات خود را کنترل کنند. این افراد به دلیل انعطاف‌پذیر
نبودن، هم به خودشان و هم به اطرافیانشان صدمه می‌زنند و روابط اجتماعی و
بین فردی آنها تحت تاثیر عدم انعطاف آنها قرار می‌گیرد و با این که ممکن
است در جمع زندگی کنند، اما عملا در زندگی خود تنها هستند. از لحاظ بالینی
نیز این افراد مستعد ابتلا به افسردگی و اختلالات روانشناختی هستند.
برای جلوگیری از آسیب‌های روانی ناشی از سخت بودن لازم است انعطاف‌پذیری را
تمرین کنیم و بدانیم یکی از ویژگی‌هایی که به فرد کمک می‌کند تا در شرایط
ناکامی و پراسترس زندگی عملکرد موفق‌تری داشته باشد، انعطاف‌پذیری است.
داشتن روحیه انعطاف‌پذیر، عموما به تصمیم‌گیری‌های صحیح می‌انجامد و
نشان‌دهنده آرامش روانی و ذهنی فرد است.
انعطاف‌پذیرها این ویژگی‌ها را دارند:
صبوری
امیدواری
خوشبینی
آمادگی تغییر داشتن
مشارکت در فعالیت‌های اجتماعی
سازگاری بیشتر در شرایط مختلف
مهارت تصمیم‌گیری در شرایط بحرانی
واکنش مناسب نسبت به احساسات و هیجانات
داشتن تفکر باز درمورد عقاید، باورها و سنت‌های مختلف
توجه کردن به تجارب گذشته و علاقه مند به تجربه کردن شرایط جدید
انعطاف‌پذیر بودن لزوما به معنای داشتن روابط اجتماعی گسترده و برونگرایی
نیست، بلکه افراد منعطف می‌توانند ارتباط کارآمدتری با اطرافیان خود برقرار
کنند.
انعطاف‌پذیری بهتر است از دوران کودکی ایجاد شود و افراد در ده سالگی به
ویژگی‌هایی مانند عزت نفس، خودکارآمدی، کنترل درونی، استقلال و کنترل تکانه
دست می‌یابند. لذا می‌توان با تمرینات گروهی و استفاده از درمان‌های
روانشناختی و بازی درمانی این مهارت را در کودکان ایجاد کرد. در بزرگسالان
نیز این ویژگی می‌تواند ایجاد شود. برای ایجاد آن گام اول خودشناسی است.
یعنی آگاهی کامل از نقاط قوت و ضعف خود و بررسی میزان انعطاف‌پذیری توسط
خود فرد. همچنین لازم است فهرستی از تغییرات مختلفی که فرد در برابر آنها
مقاوم است، تهیه شود و به میزان استرس ناشی از تغییر امتیاز داده شود. فرد
باید تمرین کند در زمان حال زندگی کند و از جست‌وجوی گذشته پرهیز کند و
ارزش‌ها و اصول غیرقابل تغییر خود را بازنویسی کند و برای تمرین لازم است
از مواردی که کمترین تنش را در فرد ایجاد می‌کند، شروع کند.
دکتر مهرنوش دارینی
روان‌شناس و مشاور
