به گزارش میگنا به نقل از روابط عمومی و امور بین الملل دکتر علی محبی ریاست محترم پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش در افتتاحیه این دوره از همایش، روانشناسان حوزه آموزش، نقش «روانشناسی مدرسه» را به عنوان یکی از شاخه های روانشناسی و یکی از حوزه‌های سلامت روانی یادگیری و رفتار و رشد و همچنین یکی از قابلیت های معلمان برای تدریس و تربیت مطرح می نمایند که هدف آن کمک به دانش آموزان جهت دستیابی به موفقیت تحصیلی، عاطفی، اجتماعی و رفتاری می‌باشد. بنابراین دانش روانشناسی مدرسه از هر دو حوزه روانشناسی و آموزش نشات می‌گیرد و دو هدف را دنبال می‌کند، اول کاهش مشکلات رفتاری، عاطفی و اجتماعی در محیط تحصیل و مدرسه و دوم ارتقای بیشینه رشد و بهزیستی کودکان و دانش آموزان.
بنابراین می‌توان گفت روانشناسی مدرسه شامل یک گستره زمانی از پیش از دوره ابتدایی تا پایان دوره متوسطه دوم می باشد که از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف آموزش و پرورش تجهیز دانش آموزان به مهارت‌هایی است که برای جامعه در ابعاد مختلف توسعه یعنی توسعه فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، بهداشت و سلامت و ... از اهمیت بالایی برخوردار هستند و دستیابی به این اهداف مستلزم تعهد معلمان به استفاده از راهبردهای تدریس اثربخش، دانش آموزان با انگیزه، خانواده‌های حمایتگر و مدارس مجهز با منابع لازم است و باید اشاره داشت که تمامی این عوامل متاثر از بهداشت روانی دانش آموزان، معلمان، خانواده ها و ارزش های مناطق آموزشی است.
محبی همچنین اشاره داشت که امروزه نیاز به حضور روانشناسان زبده و ماهر بیش از پیش در کنار سایر بازیگران نظام تعلیم و تربیت احساس می‌شود و این خود مستلزم انسجام و هماهنگی بیشتر فی ما بین نظام تعلیم و تربیت رسمی یعنی آموزش و پرورش و حوزه روانشناسی به ویژه روانشناسی تربیتی به عنوان یک ضرورت اجتناب ناپذیر است. به زبان ساده‌تر، امروزه نمی‌توان مدرسه را بدون بهره‌مندی از علم روانشناسی مدیریت کرد.
وی همچنین افزود: همایش بین المللی مدرسه در طول سالیان دراز سعی بر روشن ساختن این موضوع مهم بر عموم دست اندرکاران نظام تعلیم و تربیت داشته است تا اهمیت آن را برای ارتقای کیفیت نظام تعلیم و تربیت رسمی برای همگان هویدا سازد.
محبی در ادامه صحبت‌های خود اشاره داشت که کار هفتمین همایش بین‌المللی روانشناسی مدرسه از حدود یک سال پیش با نشست‌های هم‌اندیشی و به دنبال آن با تشکیل شورای سیاستگذاری و کمیته‌های علمی و اجرایی آغاز شده است و در سیزده محور زیر برگزار می گردد؛
۱-سیاست گذاری در آموزش (آموزش پایه و قبل از دبستان، آموزش های نیاز محور اشتغال)
۲- مدارس، فناوری های نو، هوش مصنوعی و نظام های آموزشی
۳-مطالعات تطبیقی در آموزش و فرصت ها و چالش های آن
۴-پیمایش در دنیای دیجیتال (ارتقای سلامت روانی دانش آموزان در عصر فناوری)
۵-ارزشیابی و رتبه بندی مدارس و معلمان
۶-استعدادیابی دانش آموزان و روش ها، فرصت ها و چالش های آن
۷-آسیب شناسی مدارس و کنکور ورود به دانشگاه و کلاس های آمادگی
۸-غربالگری سلامت تغذیه و بهداشت مدارس
۹-خانواده و تعامل های آن با مدرسه و آموزش خانواده
۱۰-سلامت اجتماعی، پیشگیری های رشد مدار، آسیب های اجتماعی و روش های مداخلات پیشگیرانه
۱۱-مدرسه و دانش اموزان با نیازهای ویژه (پشگیری، تشخیص و درمان، آموزش های ویژه)
۱۲-ورزش در مدارس و ضرورت ها، چالش ها و پیامدهای آن
۱۳- اموزش زبان در مدارس (زبان شناسی شناختی، یادگیری زبان و دوزبانگی)
در این محورهای ۱۳ گانه تعداد ۱۱۳۳ مقاله داخلی و خارجی به دبیرخانه همایش ارسال شد که بعد از بررسی این آثار از حیث اصالت و رعایت چهارچوب و اصول، تعداد ۵۳۸ اثر مورد پذیرش و داوری قرار گرفت و از مجموعه آثار داوری شده، تعداد ۳۲ مقاله در طی ۶ نشست علمی در این همایش ارائه می‌گردد. همچنین در حاشیه این همایش هفت کارگاه روانشناسی با حضور اساتید و نخبگان این رشته برگزار می‌گردد.
دکتر فریبرز درتاج، رئیس انجمن روانشناسی تربیتی ایران و رئیس این همایش ضمن تشکر از اعضای محترم برگزار کننده و شرکت کنندگان همایش «روانشناسی مدرسه» اشاره داشت که هزینه‌ای که برای آموزش و پرورش اختصاص داده می‌شود هزینه نیست بلکه سرمایه‌گذاری است و اگر چنین نباشد در آینده معضلاتی گریبان گیر کل کشور خواهد شد.
وی همچنین اشاره داشت: هرگونه تغییر و تحول در نظام تعلیم و تربیت رسمی باید با انجام مطالعات در سیستم های اموزشی موجود در جهان، در نظر گرفتن باورهای فرهنگی مردم و در راستای سند تحول صورت پذیرد. وی همچنین افزود: در سند تحول، ابعاد علمی، فرهنگی، مذهبی، اقتصادی و ... در نظر گرفته شده است و در اجرای این سند باید سایر دستگاه‌ها با آموزش و پرورش همکاری داشته باشند.
دکتر صدری، رئیس سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی جهان اسلام در حاشیه این نشست ضمن تقدیر از شرکت کنندگان در این همایش اشاره داشت که یکی از مشکلات مهم آموزش، بی انگیزگی دانش آموزان در مشارکت در فعالیت‌های یادگیری و یاددهی می‌باشد و این کنفرانس می‌تواند سهم بزرگی در ارتقاء مدرسه و نظام تعلیم و تربیت داشته باشد و زمینه لازم را برای ارتقا آینده فراهم آورد.
دکتر غلامعلی افروز، استاد ممتاز دانشگاه تهران نیز در سخنرانی خود در این نشست اظهار داشت غایت تربیت، حرکت دادن متربی از مبدا نقص به منتهای کمال است و همچنین اشاره داشت تربیت یعنی کم کردن فاصله از توان بالقوه به توان بالفعل است. وی همچنین بر ریشه‌یابی واماندگی تحصیلی دانش آموزان آسیب پذیر و ارتباط آن با بزهکار شدن این دسته از دانش آموزان در آینده و همچنین لزوم بهره‌مندی دانش آموزان از حقوق زیستی، عاطفی، اجتماعی و آموزشی تاکید کرد.
لازم به ذکر است که اختتامیه این دوره از همایش بین‌المللی روانشناسی مدرسه در پایان این نشست با معرفی آثار برگزیده صورت می‌پذیرد. در پایان این دوره از همایش، از مجموع ۱۰ اثر برگزیده در دو بخش شرکت کنندگان آزاد و معلمان، شامل دو رساله دکترا، دو پایان نامه ارشد و ۶ مقاله تقدیر خواهد شد که در هر بخش نیمی از آثار متلق به شرکت کنندگان آزاد و نیمی دیگر متعلق به معلمان شرکت کننده در این همایش است.
بنابراین می‌توان گفت روانشناسی مدرسه شامل یک گستره زمانی از پیش از دوره ابتدایی تا پایان دوره متوسطه دوم می باشد که از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف آموزش و پرورش تجهیز دانش آموزان به مهارت‌هایی است که برای جامعه در ابعاد مختلف توسعه یعنی توسعه فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، بهداشت و سلامت و ... از اهمیت بالایی برخوردار هستند و دستیابی به این اهداف مستلزم تعهد معلمان به استفاده از راهبردهای تدریس اثربخش، دانش آموزان با انگیزه، خانواده‌های حمایتگر و مدارس مجهز با منابع لازم است و باید اشاره داشت که تمامی این عوامل متاثر از بهداشت روانی دانش آموزان، معلمان، خانواده ها و ارزش های مناطق آموزشی است.
محبی همچنین اشاره داشت که امروزه نیاز به حضور روانشناسان زبده و ماهر بیش از پیش در کنار سایر بازیگران نظام تعلیم و تربیت احساس می‌شود و این خود مستلزم انسجام و هماهنگی بیشتر فی ما بین نظام تعلیم و تربیت رسمی یعنی آموزش و پرورش و حوزه روانشناسی به ویژه روانشناسی تربیتی به عنوان یک ضرورت اجتناب ناپذیر است. به زبان ساده‌تر، امروزه نمی‌توان مدرسه را بدون بهره‌مندی از علم روانشناسی مدیریت کرد.
وی همچنین افزود: همایش بین المللی مدرسه در طول سالیان دراز سعی بر روشن ساختن این موضوع مهم بر عموم دست اندرکاران نظام تعلیم و تربیت داشته است تا اهمیت آن را برای ارتقای کیفیت نظام تعلیم و تربیت رسمی برای همگان هویدا سازد.
محبی در ادامه صحبت‌های خود اشاره داشت که کار هفتمین همایش بین‌المللی روانشناسی مدرسه از حدود یک سال پیش با نشست‌های هم‌اندیشی و به دنبال آن با تشکیل شورای سیاستگذاری و کمیته‌های علمی و اجرایی آغاز شده است و در سیزده محور زیر برگزار می گردد؛
۱-سیاست گذاری در آموزش (آموزش پایه و قبل از دبستان، آموزش های نیاز محور اشتغال)
۲- مدارس، فناوری های نو، هوش مصنوعی و نظام های آموزشی
۳-مطالعات تطبیقی در آموزش و فرصت ها و چالش های آن
۴-پیمایش در دنیای دیجیتال (ارتقای سلامت روانی دانش آموزان در عصر فناوری)
۵-ارزشیابی و رتبه بندی مدارس و معلمان
۶-استعدادیابی دانش آموزان و روش ها، فرصت ها و چالش های آن
۷-آسیب شناسی مدارس و کنکور ورود به دانشگاه و کلاس های آمادگی
۸-غربالگری سلامت تغذیه و بهداشت مدارس
۹-خانواده و تعامل های آن با مدرسه و آموزش خانواده
۱۰-سلامت اجتماعی، پیشگیری های رشد مدار، آسیب های اجتماعی و روش های مداخلات پیشگیرانه
۱۱-مدرسه و دانش اموزان با نیازهای ویژه (پشگیری، تشخیص و درمان، آموزش های ویژه)
۱۲-ورزش در مدارس و ضرورت ها، چالش ها و پیامدهای آن
۱۳- اموزش زبان در مدارس (زبان شناسی شناختی، یادگیری زبان و دوزبانگی)
در این محورهای ۱۳ گانه تعداد ۱۱۳۳ مقاله داخلی و خارجی به دبیرخانه همایش ارسال شد که بعد از بررسی این آثار از حیث اصالت و رعایت چهارچوب و اصول، تعداد ۵۳۸ اثر مورد پذیرش و داوری قرار گرفت و از مجموعه آثار داوری شده، تعداد ۳۲ مقاله در طی ۶ نشست علمی در این همایش ارائه می‌گردد. همچنین در حاشیه این همایش هفت کارگاه روانشناسی با حضور اساتید و نخبگان این رشته برگزار می‌گردد.
دکتر فریبرز درتاج، رئیس انجمن روانشناسی تربیتی ایران و رئیس این همایش ضمن تشکر از اعضای محترم برگزار کننده و شرکت کنندگان همایش «روانشناسی مدرسه» اشاره داشت که هزینه‌ای که برای آموزش و پرورش اختصاص داده می‌شود هزینه نیست بلکه سرمایه‌گذاری است و اگر چنین نباشد در آینده معضلاتی گریبان گیر کل کشور خواهد شد.
وی همچنین اشاره داشت: هرگونه تغییر و تحول در نظام تعلیم و تربیت رسمی باید با انجام مطالعات در سیستم های اموزشی موجود در جهان، در نظر گرفتن باورهای فرهنگی مردم و در راستای سند تحول صورت پذیرد. وی همچنین افزود: در سند تحول، ابعاد علمی، فرهنگی، مذهبی، اقتصادی و ... در نظر گرفته شده است و در اجرای این سند باید سایر دستگاه‌ها با آموزش و پرورش همکاری داشته باشند.
دکتر صدری، رئیس سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی جهان اسلام در حاشیه این نشست ضمن تقدیر از شرکت کنندگان در این همایش اشاره داشت که یکی از مشکلات مهم آموزش، بی انگیزگی دانش آموزان در مشارکت در فعالیت‌های یادگیری و یاددهی می‌باشد و این کنفرانس می‌تواند سهم بزرگی در ارتقاء مدرسه و نظام تعلیم و تربیت داشته باشد و زمینه لازم را برای ارتقا آینده فراهم آورد.
دکتر غلامعلی افروز، استاد ممتاز دانشگاه تهران نیز در سخنرانی خود در این نشست اظهار داشت غایت تربیت، حرکت دادن متربی از مبدا نقص به منتهای کمال است و همچنین اشاره داشت تربیت یعنی کم کردن فاصله از توان بالقوه به توان بالفعل است. وی همچنین بر ریشه‌یابی واماندگی تحصیلی دانش آموزان آسیب پذیر و ارتباط آن با بزهکار شدن این دسته از دانش آموزان در آینده و همچنین لزوم بهره‌مندی دانش آموزان از حقوق زیستی، عاطفی، اجتماعی و آموزشی تاکید کرد.
لازم به ذکر است که اختتامیه این دوره از همایش بین‌المللی روانشناسی مدرسه در پایان این نشست با معرفی آثار برگزیده صورت می‌پذیرد. در پایان این دوره از همایش، از مجموع ۱۰ اثر برگزیده در دو بخش شرکت کنندگان آزاد و معلمان، شامل دو رساله دکترا، دو پایان نامه ارشد و ۶ مقاله تقدیر خواهد شد که در هر بخش نیمی از آثار متلق به شرکت کنندگان آزاد و نیمی دیگر متعلق به معلمان شرکت کننده در این همایش است.
