بیماری اوتیسم بیماری ای است که قبل از سه سالگی ظاهر می شود و بعضی از کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است علاقه ای به در آغوش گرفتن نداشته باشند یا بعضی از آن ها ممکن است بچه های «خوبی» باشند، آرام دراز می کشند، به ندرت گریه می کنند و بیش از حد می خوابند. ولی بعضی از آن ها ممکن است بدون هیچ علت واضحی جیغ و گریه کنند.
کودک مبتلا به اوتیسم توجه کمتری به تحریکات اطرافیان نشان می دهد، در نگاه کردن و لبخند به اطرافیان کمتر از همسالان خود است، کمتر به اسم خود واکنش نشان می دهد، تمایل کمی به برقراری ارتباط چشمی دارد و از همان ابتدا یعنی قبل از سه سالگی والدین متوجه این رفتارها می شوند و علاوه بر این ها متوجه می شوند که کودک شان اصلا صحبت نمی کند منظور از صحبت کردن جملات معنی دار نیست، بلکه همان آواهای اولیه زبان مانند «دد» یا «ماما» است. در ابتدا کودک ناشنوا به نظر می رسد اما زمانی که مورد سنجش قرار می گیرد از نظر شنوایی در حد نرمال است.
طراحی دکوراسیون برای کودکان اوتیستیک کار بسیار حساس و سختی می باشد، زیرا اگر کوچک ترین موردی از قوانین اخلاقی و رفتاری آنها رعایت نشود به دلیل استرس و اضطرابی که بر کودک وارد می شود ممکن است واکنش های هیجانی و گاهی هم رفتارهای خشونت آمیزی از آنها سر بزند. یک دفتر یادداشت تهیه کرده و سعی کنید رفتارها و کردارهای کودک را زیر ذره بین قرار دهید.
نکته ها را با حوصله و دقت بنویسید، درج ساعت و تاریخ بسیار حائز اهمیت است زیرا ممکن است رفتارهای کودک به زمان هم مرتبط باشد که چه موقعی از روز یا شب آرام تر هستند و چه مواقعی رفتارهای هیجانی نامناسب شان کمتر یا بیشتر است، خلاصه ذره بین نگاه تان حسابی باید جزئیات را رصد کند.
همین نکات به شما کمک می کند تا شما متوجه شوید چگونه باید با کودک تان رفتار کنید. کافی است مواردی که باعث تنش او می شود را انجام ندهید. از همین ابتدا باید بگویم تغییر در دکوراسیون شما اصلا کار آسانی نیست و شما اجازه ندارید به یکباره اثاثیه را جا به جا کنید و تحولی در خانه تان به وجود آورید زیرا کودکان اوتیستیک در برابر هر تغییری هر چند کوچک و خصوصا جا به جا شدن لوازم منزل بسیار حساس هستند و سریع از خود عکس العمل نشان می دهند. گاهی مادران برای آنکه یک اتاق اختصاصی برای کودک تعبیه کنند هنگام کارهای روزانه دلشوره و نگرانی دائم برای کودک شان دارند. همین امر آنها را از خانه داری باز می دارد و مستاصل شان می کند.
یک چادر مسافرتی کوچک که فرزندتان در آن جای گیرد و حداقل بتواند در چادر بایستد گزینه قابل تاملی است زیرا همان طور که می دانید کودکان اوتیستیک به داشتن یک فضای مستقل علاقه بیشتری نشان می دهند که این فضای مستقل را برای آنکه در دید شما باشد در حال با پذیرایی استقرار نمایید.
نکته های مهم در استفاده از چادر مسافرتی
1- سعی کنید جنس چادر از مواد مصنوعی و پلاستیکی نباشد. می توانید از نوع زخیم اما خنک «پارچه نخی» استفاده کنید و برای دوخت چادر به خیاط سفارش دهید.
2- در چادر را همیشه کاملا باز نگه دارید تا هم بودن در جمع خانواده را کم کم بپذیرد و هم استقلال را حس کند.
3- دمای چادر را کنترل نمایید. می توانید کلیه در و پنجره ها و هواکش چادر را باز نگه دارید تا هوای درون چادر خفه یا گرم نباشد.
4- برخی از کودکان اوتیستیک به تماشا کردن تلویزیون علاقه دارند. در صورت امکان در چادر به سمت تلویزیون باشد تا در فضای مستقلش بتواند تلویزیون هم نگاه کند.
5- به دلیل آنکه کودکان اوتیستیک از نور زیاد و صدای بلند بدشان می آید و مضطرب می شوند نباید چادر نزدیک بلندگوهای تلویزیون و سینما خانواده قرار بگیرد. هم چنین رو به روی پنجره هم نباشد زیرا تابش مستقیم خورشید نیز کودک را تحریک می کند.
6- به یاد داشته باشید هرگز در تاریکی مطلق تلویزیون نگاه نکنید، زیرا نور تصاویر شدیدتر می شود و ممکن است چشمان کودک را آزار دهد.
7- موقع آمدن مهمان به منزل هم نیازی نیست چادر را جمع نمایید، زیرا همین حرکت یعنی به یکباره جمع کردن چادر کودک را آزار خواهد داد. بودن چادر، در پذیرایی و هال نشانه بی نظمی و سلیقه نداشتن شما نیست بلکه تنها نشانه عشق و مهربانی شما به فرزندتان است.
وارد کردن چادر به خانه
برای وارد کردن چادر مسافرتی در دنیای کودک اوتیستیک باید حوصله و صبر زیادی داشته باشید و آن را مرحله به مرحله وارد خانه کنید. زمانی که چادر را تهیه کردید که معمولا دارای یک پوشش استوانه ای است در داخل خانه کنار در ورودی بگذارید، سپس در طی روز کم کم آن را جا به جا کنید و در قسمتی که می خواهید چادر در آنجا باشد آن را قرار دهید. توجه داشته باشید اگر بردن چادر به آن قسمت خانه چند روزی هم طول کشید اصلا مهم نیست، مهم این است که کودک شما با ورود یک وسیله جدید به خانه شما دچار اضطراب و استرس نگردد و بخواهد کم کم با آن شی ارتباط برقرار کند.
شما باید در میزان جا به جا شدن چادر هم دقت داشته باشید. سعی نکنید برای زودتر رسیدن چادر به مکان مورد نظرتان با فاصله های زیاد آن را پیش ببرید بلکه باید با حوصله و صبرتان کم کم این کار را انجام دهید. حتی باز کردن چادر هم باید با حوصله و کم کم انجام گیرد.
مرحله به مرحله و به آهستگی، درواقع شما باید فیلم زندگی تان را روی دکمه آهسته بگذارید. پس از برقراری چادر، تعدادی از وسیله ها و اسباب بازی هایی را که دوست دارد جلو در چادر و تعدادی را هم داخل چادر قرار دهید. تاکید می کنم این کار را هم باید کم کم و به فاصله چند روز انجام دهید، اصلا نباید کودک را به زور به داخل چادر هدایت کنید.
توجه داشته باشید که اتاق خواب کودک تان را هم باید به همان شکل حفظ کنید زیرا چادر را در پذیرایی یا هال به این دلیل بنا کرده اید که فرزندتان دردید شما باشد. شما دو مکان مستقل برای او تعبیه کرده اید؛ یکی اتاق خواب و دیگری اتاق بازی او که می توانید او را همیشه در اتاق بازی اش تحت نظر بگیرید و هنگام شب کودک را برای استراحت به اتاق خوابش ببرید.
مجله آرامش برتر - سایت برترین ها
