فرزند آیت الله بهجت (ره) نقل می کنند: کنار بچه می نشست. انگشت های سبابه و میانی یک دستش را مثل پاهای کسی که قدم بزند،می گرفت و دستش را می برد سمت بچه و نشسته می گفت:«اومد،اومد،اومد،اومد...»
بچه ها که سرراهش قرار می گرفتند با آن ها کودک می شد.یک روز مرا کنار کشید و گفت : پسرم با بچه باید با زبان خودشان حرف زد
انگار می دانست که چند روز پیش هرچه کردم نتوانسته بودم پسرم را قانع کنم !
