سایت تخصصی روانشناسی

وی افزود: اما به تدریج مشخص شد که در بسیاری از کشورها که این سه جنبه بهداشتی و سلامت به خوبی رعایت می شد، باز هم مردم آن جوامع به مشکلاتی مانند افسردگی، خودکشی و اعتیاد دچار می شدند؛ از این رو سازمان جهانی بهداشت پس از انجام مطالعات گسترده به این نتیجه رسید که افرادی که از سطح معنوی و مذهبی پایین تری برخوردار بودند، بیشتر گرفتار این مشکلات می شدند.
سیم فروش ادامه داد: به همین دلیل این سازمان بحث سلامت معنوی را مطرح کرد و از آن پس آن را در بررسی سطح سلامت جوامع مورد توجه قرار داد.
وی گفت: افرادی که از سطح معنوی بالاتری برخوردار هستند، مشکلات را بهتر تحمل می کنند و سطح ایمنی بدن آنها قوی تر است در نتیجه با مشکلات زندگی و بیماری ها بهتر مقابله می کنند.
سیم فروش اظهار کرد: به طور کلی سلامت معنوی در پیشگیری از بیماری ها به ویژه بیماری های غیرواگیر نقش بسیار موثری دارد چراکه چهار عامل اصلی تغذیه سالم، فعالیت بدنی، پرهیز از مصرف دخانیات و دوری از استرس در پیشگیری از این بیماری ها مطرح است و تحقیقات نشان می دهد افرادی که سلامت معنوی بهتری دارند، این موارد را بیشتر رعایت می کنند.
سلامت معنوی بالاتر از سلامت روانی است؛ افرادی که دارای سلامت معنوی هستند به منبعی به غیر از منابع مادی اعتقاد دارند. در ادیان مختلف این منبع خداوند است، بنابراین اعتقاد به ذات لایزال الهی و مرگ و زندگی ابدی از ابعاد اصلی سلامت معنوی در جوامع مختلف به شمار می رود.
فردی که دارای سلامت معنوی است به خداوند معتقد است و نسبت به خود و سایر افراد جامعه بینش و رفتاری متفاوت دارد.
به طور کلی سلامت معنوی منجر به امید، اطمینان، عشق و محبت به خود، مردم و جهان اطراف می شود و می تواند از بسیاری از معضلات اجتماعی مانند اعتیاد و خودکشی جلوگیری کند.