ترس از غریبه‌ها در کودک ترسی بسیار شایع و طبیعی است. این ترس می‌تواند در حدود ۸ ماهگی کودک بوجود آید و در بیشتر اوقات در ۲ سالگی از بین خواهد رفت. در برخی از کودکان این نوع ترس می‌تواند بیشتر باقی بماند و باعث ایجاد اضطراب در کودکان شود. همانطور که گفته شد ترس از غریبه‌ها و داشتن اضطراب در نوزادان امری طبیعی است و می‌تواند نشانه رشد عاطفی و یک نوع دلبستگی سالم به والدین باشد.
برای کودکان بزرگتری که از غریبه‌ها می‌ترسند پرورش احساس استقلال می‌تواند بسیار مهم باشد چرا که در نهایت تربیت صحیح در این باره آینده کودک را تحت تاثیر قرار می‌دهد. در این مقاله به بررسی ترس کودک از غریبه‌ها، علت ترس کودک از دیگران و درمان آن می‌پردازیم.
ترس کودک از دیگران نوعی اضطراب است که نوزادان و کودکان هنگام مواجهه با افراد غریبه آن را تجربه می‌کنند. ترس کودک از غریبه‌ها امری کاملا طبیعی است و یکی از مراحل رشد کودک به شمار می‌آید و از حدود ۶ تا ۸ ماهگی شروع می‌شود. ترس کودک از غریبه‌ها معمولا بین ۱۲ تا ۱۵ ماهگی به اوج خود می‌رسد و با رشد کودک به تدریج کاهش می‌یابد. در واقع ترس کودک دو ساله از دیگران مبتنی بر تفکر منطقی است. چرا که کودک همزمان با آشنایی با افراد مختلف در حال آشنایی با جهان و خطرات پیرامون آن است.
در واقع ترس از غریبه‌ها زمانی شروع می‌شود که کودک می‌فهمد رابطه‌ای که با والدین و افراد نزدیک خود دارد بسیار متفاوت از رابطه‌ای است که با افرادی که آن‌ها را نمی‌شناسد می‌باشد. بمحض فهمیدن این قضیه ترس و اضطراب کودک هنگام مواجهه با افراد غریبه شروع خواهد شد.
اضطرابی که کودک هنگام ملاقات با فرد غریبه تجربه می‌کند، مبتنی بر ترسی از است که هنگام ملاقات با فاکتور ناآشنا با آن روبه‌رو می‌شوند. به عبارت دیگر اضطرابی که کودک هنگام ملاقات با فرد غریبه تجربه می‌کند ناشی از ترس‌هایی است که در او ایجاد می‌شود. تعدادی از این فاکتورها که باعث ترس کودک می‌شود به اقدمات و کارهایی بستگی دارد که فرد غریبه انجام می‌دهد. به عنوان مثال کودک ممکن است از این قضیه بترسد که از والدینش جدا شود و یا به او آسیب برسانند.
هنگامی که کودک به سن دو سالگی می‌رسد، احساس ترس از غریبه‌ها تقریبا از بین می‌رود. با این حال برخی از کودکان تا سن ۴ سالگی هم ممکن است از دیدن افراد غریبه مضطرب شوند.
برای کودکان بزرگتری که از غریبه‌ها می‌ترسند پرورش احساس استقلال می‌تواند بسیار مهم باشد چرا که در نهایت تربیت صحیح در این باره آینده کودک را تحت تاثیر قرار می‌دهد. در این مقاله به بررسی ترس کودک از غریبه‌ها، علت ترس کودک از دیگران و درمان آن می‌پردازیم.
ترس کودک از دیگران نوعی اضطراب است که نوزادان و کودکان هنگام مواجهه با افراد غریبه آن را تجربه می‌کنند. ترس کودک از غریبه‌ها امری کاملا طبیعی است و یکی از مراحل رشد کودک به شمار می‌آید و از حدود ۶ تا ۸ ماهگی شروع می‌شود. ترس کودک از غریبه‌ها معمولا بین ۱۲ تا ۱۵ ماهگی به اوج خود می‌رسد و با رشد کودک به تدریج کاهش می‌یابد. در واقع ترس کودک دو ساله از دیگران مبتنی بر تفکر منطقی است. چرا که کودک همزمان با آشنایی با افراد مختلف در حال آشنایی با جهان و خطرات پیرامون آن است.
در واقع ترس از غریبه‌ها زمانی شروع می‌شود که کودک می‌فهمد رابطه‌ای که با والدین و افراد نزدیک خود دارد بسیار متفاوت از رابطه‌ای است که با افرادی که آن‌ها را نمی‌شناسد می‌باشد. بمحض فهمیدن این قضیه ترس و اضطراب کودک هنگام مواجهه با افراد غریبه شروع خواهد شد.
اضطرابی که کودک هنگام ملاقات با فرد غریبه تجربه می‌کند، مبتنی بر ترسی از است که هنگام ملاقات با فاکتور ناآشنا با آن روبه‌رو می‌شوند. به عبارت دیگر اضطرابی که کودک هنگام ملاقات با فرد غریبه تجربه می‌کند ناشی از ترس‌هایی است که در او ایجاد می‌شود. تعدادی از این فاکتورها که باعث ترس کودک می‌شود به اقدمات و کارهایی بستگی دارد که فرد غریبه انجام می‌دهد. به عنوان مثال کودک ممکن است از این قضیه بترسد که از والدینش جدا شود و یا به او آسیب برسانند.
هنگامی که کودک به سن دو سالگی می‌رسد، احساس ترس از غریبه‌ها تقریبا از بین می‌رود. با این حال برخی از کودکان تا سن ۴ سالگی هم ممکن است از دیدن افراد غریبه مضطرب شوند.
علائم ترس کودک از غریبه‌ها
بر اساس تحقیقاتی که دانشگاه پیتسبورگ در این باره انجام داده است، علائمی که یک کودک هنگام مواجهه با افراد غریبه ممکن است تجربه کند از کودکی به کودک دیگر متفاوت است. اما در کل این علائم عبارت‌اند از:
در حضور یک غریبه، کودک ممکن است به طور ناگهانی ساکت شود و با ترس به فرد غریبه خیره شود.
در برخی از کودکان برخی از احساسات خاص مانند گریه کردن و نق زدن ممکن است در هنگام دیدن یک فرد غریبه افزایش یابد.
در برخی دیگر از کودکان، ممکن است بخواهند خود را در آغوش پدر یا مادرشان قایم کنند و یا در صورت راه رفتن والدینشان را میان خود و فرد غریبه قرار دهند تا از او دور بمانند.
درمان ترس کودک از غریبه
گرچه ترس از غریبه‌ها در کودک کاملا طبیعی است، اما استراتژی‌های مختلفی وجود دارد که میتوانید با مراقبت، همدلی و مهربانی به کودک کم کنید تا بتواند با ترس خود مقابله کند.
باید این موضوع را بدانید که هر کودکی با کودک دیگر متفاوت است:
هر کودکی با کودک دیگر متفاوت است و بر اساس روحیات و ویژگی‌هایی که دارد ممکن است زود و یا دیر با دیگران صمیمی شود. وقتی توانستید این موضوع را درک کنید و کودک خود را بیشتر بشناسید، میتوانید او را در این راه کم کنید تا کمتر از افراد غریبه بترسد.
برای کمک به کودک خود برای دیدار با افراد جدید گام‌هایی بردارید.
بجای آنکه به طور ناگهانی افراد جدید را با کودک خود آشنا کنید این کار را به صورت تدریجی انجام دهید. به عنوان مثال اگر برای کودکتان پرستار جدید گرفته‌اید، به جای اینکه به طور ناگهانی کودک را با پرستار تنها بگذارید اجازه دهید پرستار زمانی را با خانواده و کودک بگذراند و کودک بتواند به او عادت کند. اگر به درستی این کار را انجام دهید کودک می‌فهمد که فرد جدید قابل اعتماد است.
از استراتژی‌های آشنایی تدریجی حتی با نزدیکان خود استفاده کنید.
ممکن است حتی نزدیکان شما (پدر بزرگ و مادر بزرگ، عمه‌ها و خاله‌ها و دوستان خانواده) نیز که زمانی دیدن آن‌ها برای کودک خوشایند بود به یک منبع اضطراب و استرس تبدیل شوند. ممکن است گاهی اوقات پدربزرگ و مادربزرگ برای کودک غریبه بنظر برسند و این مسئله می‌تواند تا حدی چالش برانگیز باشد. اما این نوع ترس‌ها کاملا طبیعی هستند.
هنگام تجربه این احساسات ناخوشایند و ناراحت کننده از کودک خود حمایت کنید.
کارشناسان توصیه می‌کنند که ناراحتی کودک خود را نادیده نگیرید و در هنگام ملاقات با افراد غریبه از آن‌ها نخواهید که پاسخ‌های زودهنگام بدهند. تحت فشار قرار دادن کودک برای رفتن و در آغوش کشیدن فرد غریبه بدون آمادگی می‌تواند اضطراب را افزایش دهد و بار دیگری که آن فرد غریبه را دید بیشتر از قبل استرس داشته باشد.
هنگامی که کودک شما از اینکه با یک پرستار جدید تنها گذاشته شده مضطرب است، سعی کنید لحن و رفتار مثبت را حفظ کنید زیرا با این کار هم از نظر لفظی و هم از نظر جسمی به کودک آرامش می‌دهید. میتوانید او را در آغوش بگیرید و او را ببوسید و یا شعر مورد علاقه‌اش را بخوانید تا احساس آرامش داشته باشد.
انتظارات دیگران را مدیریت کنید.
در حالی که بی‌میلی کودک برای در آغوش بودن پدر و مادربزرگش می‌تواند امری طبیعی باشد، اما می‌تواند احساسات آن‌ها را جریحه‌دار کند. میتوانید با صحبت در مورد نیاز کودک برای آشنا شدن به صورت آهسته و ارائه پیشنهاداتی برای نحوه تعامل موفقیت آمیز با کودک خود در صورت ملاقات به دیگران کمک کنید تا انتظارات خود را مدیریت کنند و نحوه تعامل موفقی داشته باشند.
به دوستان مشتاق (که از نظر کودک غریبه محسوب می‌شوند) مشاوره دهید.
به اطرافیان خود توصیه کنید که با لحنی آرام و نرم با کودک صحبت کنند و یا با دادن یک اسباب بازی مکالمه‌شان با کودک را شروع کنند. این کار می‌تواند تعامل با کودک را راحت‌تر کند و همچنین اضطراب کودک را از بین ببرد. قبل از تلاش برای در آغوش کشیدن کودک از او بخواهید که مقداری زمان به کودک بدهد تا بتواند بهتر با فرد غریبه آشنا شود.
کودک را از سنین پایین به طور مکرر به افراد جدید آشنا کنید.
ا کودک خود بیرون بروید و زمانی را در پارک‌ها و محیط‌های دیگر بگذرانید تا با افراد غریبه آشنا شود و در صورت امن بودن با آن‌ها تعامل داشته باشد. البته توجه داشته باشید که توجه مداوم به کودک و مراقبت از او در بیرون از خانه بسیار مهم است. میتوانید اجازه دهید کودکتان با افراد جدید بازی کند و یا در حضور شما با آن‌ها حرف بزند. اما این کار باید با رضایت شما و در صورت داشتن احساس امنیت صورت بگیرد.
دوره ترس کودک از غریبه‌ها می‌تواند دوره چالش برانگیزی از رشد کودک هم برای شما و هم برای خود کودک باشد. در حالی که کودک شما احساسات بزرگ و ترسناکی را تجربه می‌کند، ممکن است از ترس و اضطراب آن‌ها و اینکه در جاهای مختلف به طور مداوم به شما می‌چسبند ناامید شوید و احساس خستگی کنید.
ترس کودک از غریبه‌ها کاملا طبیعی است و اگر به عنوان والدین با آن به درستی رفتار شود قبل از تولد ۲ سالگی از بین خواهد رفت. همانطور که این مرحله از رشد کودک را پشت سر می‌گذارید سعی کنید استراتژی‌هایی که به آن اشاره شد را رعایت کنید. فرصت دادن به کودک و کم کردن انتظارات اطرافیان می‌تواند به شما کمک کند تا این مرحله را با رضایت بیشتری پشت سر بگذرانید.
ترس کودک از غریبه‌ها اگر در زمان خود درمان نشود می‌تواند در بزرگسالی به ترسی شدیدتر به نام اختلال اضطراب اجتماعی تبدیل شود. بنابراین اگر فکر می‌کنید که ترس کودک از دیگران به صورت شدید و غیر منطقی است بهتر است با یک روانشناس کودک در این باره صحبت کنید. همچنین در صورتی که ترس کودک از غریبه‌ها بعد از دوسالگی نیز ادامه داشت بهتر است به روانشناس کودک مراجعه کنید.
بر اساس تحقیقاتی که دانشگاه پیتسبورگ در این باره انجام داده است، علائمی که یک کودک هنگام مواجهه با افراد غریبه ممکن است تجربه کند از کودکی به کودک دیگر متفاوت است. اما در کل این علائم عبارت‌اند از:
در حضور یک غریبه، کودک ممکن است به طور ناگهانی ساکت شود و با ترس به فرد غریبه خیره شود.
در برخی از کودکان برخی از احساسات خاص مانند گریه کردن و نق زدن ممکن است در هنگام دیدن یک فرد غریبه افزایش یابد.
در برخی دیگر از کودکان، ممکن است بخواهند خود را در آغوش پدر یا مادرشان قایم کنند و یا در صورت راه رفتن والدینشان را میان خود و فرد غریبه قرار دهند تا از او دور بمانند.
درمان ترس کودک از غریبه
گرچه ترس از غریبه‌ها در کودک کاملا طبیعی است، اما استراتژی‌های مختلفی وجود دارد که میتوانید با مراقبت، همدلی و مهربانی به کودک کم کنید تا بتواند با ترس خود مقابله کند.
باید این موضوع را بدانید که هر کودکی با کودک دیگر متفاوت است:
هر کودکی با کودک دیگر متفاوت است و بر اساس روحیات و ویژگی‌هایی که دارد ممکن است زود و یا دیر با دیگران صمیمی شود. وقتی توانستید این موضوع را درک کنید و کودک خود را بیشتر بشناسید، میتوانید او را در این راه کم کنید تا کمتر از افراد غریبه بترسد.
برای کمک به کودک خود برای دیدار با افراد جدید گام‌هایی بردارید.
بجای آنکه به طور ناگهانی افراد جدید را با کودک خود آشنا کنید این کار را به صورت تدریجی انجام دهید. به عنوان مثال اگر برای کودکتان پرستار جدید گرفته‌اید، به جای اینکه به طور ناگهانی کودک را با پرستار تنها بگذارید اجازه دهید پرستار زمانی را با خانواده و کودک بگذراند و کودک بتواند به او عادت کند. اگر به درستی این کار را انجام دهید کودک می‌فهمد که فرد جدید قابل اعتماد است.
از استراتژی‌های آشنایی تدریجی حتی با نزدیکان خود استفاده کنید.
ممکن است حتی نزدیکان شما (پدر بزرگ و مادر بزرگ، عمه‌ها و خاله‌ها و دوستان خانواده) نیز که زمانی دیدن آن‌ها برای کودک خوشایند بود به یک منبع اضطراب و استرس تبدیل شوند. ممکن است گاهی اوقات پدربزرگ و مادربزرگ برای کودک غریبه بنظر برسند و این مسئله می‌تواند تا حدی چالش برانگیز باشد. اما این نوع ترس‌ها کاملا طبیعی هستند.
هنگام تجربه این احساسات ناخوشایند و ناراحت کننده از کودک خود حمایت کنید.
کارشناسان توصیه می‌کنند که ناراحتی کودک خود را نادیده نگیرید و در هنگام ملاقات با افراد غریبه از آن‌ها نخواهید که پاسخ‌های زودهنگام بدهند. تحت فشار قرار دادن کودک برای رفتن و در آغوش کشیدن فرد غریبه بدون آمادگی می‌تواند اضطراب را افزایش دهد و بار دیگری که آن فرد غریبه را دید بیشتر از قبل استرس داشته باشد.
هنگامی که کودک شما از اینکه با یک پرستار جدید تنها گذاشته شده مضطرب است، سعی کنید لحن و رفتار مثبت را حفظ کنید زیرا با این کار هم از نظر لفظی و هم از نظر جسمی به کودک آرامش می‌دهید. میتوانید او را در آغوش بگیرید و او را ببوسید و یا شعر مورد علاقه‌اش را بخوانید تا احساس آرامش داشته باشد.
انتظارات دیگران را مدیریت کنید.
در حالی که بی‌میلی کودک برای در آغوش بودن پدر و مادربزرگش می‌تواند امری طبیعی باشد، اما می‌تواند احساسات آن‌ها را جریحه‌دار کند. میتوانید با صحبت در مورد نیاز کودک برای آشنا شدن به صورت آهسته و ارائه پیشنهاداتی برای نحوه تعامل موفقیت آمیز با کودک خود در صورت ملاقات به دیگران کمک کنید تا انتظارات خود را مدیریت کنند و نحوه تعامل موفقی داشته باشند.
به دوستان مشتاق (که از نظر کودک غریبه محسوب می‌شوند) مشاوره دهید.
به اطرافیان خود توصیه کنید که با لحنی آرام و نرم با کودک صحبت کنند و یا با دادن یک اسباب بازی مکالمه‌شان با کودک را شروع کنند. این کار می‌تواند تعامل با کودک را راحت‌تر کند و همچنین اضطراب کودک را از بین ببرد. قبل از تلاش برای در آغوش کشیدن کودک از او بخواهید که مقداری زمان به کودک بدهد تا بتواند بهتر با فرد غریبه آشنا شود.
کودک را از سنین پایین به طور مکرر به افراد جدید آشنا کنید.
ا کودک خود بیرون بروید و زمانی را در پارک‌ها و محیط‌های دیگر بگذرانید تا با افراد غریبه آشنا شود و در صورت امن بودن با آن‌ها تعامل داشته باشد. البته توجه داشته باشید که توجه مداوم به کودک و مراقبت از او در بیرون از خانه بسیار مهم است. میتوانید اجازه دهید کودکتان با افراد جدید بازی کند و یا در حضور شما با آن‌ها حرف بزند. اما این کار باید با رضایت شما و در صورت داشتن احساس امنیت صورت بگیرد.
دوره ترس کودک از غریبه‌ها می‌تواند دوره چالش برانگیزی از رشد کودک هم برای شما و هم برای خود کودک باشد. در حالی که کودک شما احساسات بزرگ و ترسناکی را تجربه می‌کند، ممکن است از ترس و اضطراب آن‌ها و اینکه در جاهای مختلف به طور مداوم به شما می‌چسبند ناامید شوید و احساس خستگی کنید.
ترس کودک از غریبه‌ها کاملا طبیعی است و اگر به عنوان والدین با آن به درستی رفتار شود قبل از تولد ۲ سالگی از بین خواهد رفت. همانطور که این مرحله از رشد کودک را پشت سر می‌گذارید سعی کنید استراتژی‌هایی که به آن اشاره شد را رعایت کنید. فرصت دادن به کودک و کم کردن انتظارات اطرافیان می‌تواند به شما کمک کند تا این مرحله را با رضایت بیشتری پشت سر بگذرانید.
ترس کودک از غریبه‌ها اگر در زمان خود درمان نشود می‌تواند در بزرگسالی به ترسی شدیدتر به نام اختلال اضطراب اجتماعی تبدیل شود. بنابراین اگر فکر می‌کنید که ترس کودک از دیگران به صورت شدید و غیر منطقی است بهتر است با یک روانشناس کودک در این باره صحبت کنید. همچنین در صورتی که ترس کودک از غریبه‌ها بعد از دوسالگی نیز ادامه داشت بهتر است به روانشناس کودک مراجعه کنید.
مرجع : میگنا به نقل از سایت ورانداز
