لازم به یادآوری است که اگر این بیماران در طی مراحل بهبود از تغذیه مناسب برخوردار نباشند، از نظر مکانیسم‌های تطابق روانی ضعیف‌تر عمل کرده و به خوبی نمی‌توانند با تغییرات حاصله از نظر سبک زندگی روزانه در این ماه کنار بیایند، در نتیجه با عود و یا تشدید علایم بیماری مواجه می‌شوند که به همین دلیل توصیه می‌شود این قبیل بیماران از روزه‌داری مستمر یک ماهه خودداری کنند.
روزه و افسردگی
برخی محققان از بین بسیاری از درمان‌های رایج افسردگی، روزه را مفیدترین می‌دانند؛ روزه علاوه بر پیشگیری از هجوم سلسله افکار منفی به ذهن، ترکیبات شیمیایی مغز را تغییر می‌دهد و یک تأثیر ضدافسردگی از خود به جا می‌گذارد.
ذهن انسان روزه‌دار منزه و مبرا از هر نوع ناخالصی است و تمام تندخویی‌ها و کج خلقی‌ها در طول روزه‌داری از ذهن او پاک می‌شود؛ بنابراین با روزه می‌توان آرامش و آسودگی خاطر را در افراد بازیابی کرد.
آزمایش‌های متعددی که روی بیماران مبتلا به اختلالات روحی مانند افسردگی، اضطراب و اسکیزوفرنی انجام گرفته است، نشان می‌دهد در مواردی که دارو‌های شیمیایی قادر به درمان نیستند، روزه می‌تواند یک جایگزین طبیعی مفید باشد و بدون هیچ هزینه و عارضه جانبی سلامت از دست رفته را به این بیماران بازگرداند.
