نتیجه یک مطالعه نشان می دهد که تروماهای دوران کودکی اعم از خشونت ها، سوء رفتارهای جنسی، جدایی والدین و یا اعتیاد یکی از اعضای خانواده به الکل، بر طول عمر، روابط اجتماعی و سلامت روان در سال های بعدی زندگی تاثیر می گذارد.
تروما در تعریف به هر نوع آسیب روانی و یا فیزیکی اطلاق می شود که از خارج به بدن وارد شود.
تحقیق یک گروه استرالیایی موسوم به Blue Knot Foundation' نشان داده است که تروماهای دوران کودکی احتمال ابتلا به بیماری قلبی، سکته مغزی، افسردگی و دیابت را در سال های آتی زندگی افزایش می دهند.
به علاوه این تروماها می توانند احتمال مبادرت به رفتارهای پرخطر برای سلامت مانند سیگار کشیدن را افزایش دهند و حتی باعث کوتاه شدن طول عمر شوند.
این مطالعه همچنین نشان داد، افرادی که در کودکی آسیب های روانی را تجربه می کنند، حدود 20 سال زودتر از افرادی می میرند که هیچ آسیب روانی در دوران کودکی خود نداشتند.
علاوه بر تاثیرات تروماهای دوران کودکی بر فیزیک بدن، مشخص شده است که این تجربیات خطر ابتلا به ضعف سلامت روان را در سال های بعدی زندگی افزایش می دهند.
براساس مطالعه صورت گرفته، کودکانی که دچار تروما می شوند اغلب در بزرگسالی به واسطه تجربه خیانت و یا سوء رفتار از سوی بزرگسالانی که قرار بوده است آنها را پرورش دهند و حفاظت کنند، دچار سوء ظن می شوند.
مطالعه روی بیش از 21 هزار بزرگسال 60 ساله در استرالیا که در دوران کودکی در معرض سوء رفتار قرار داشتند، نشان می دهد که در این افراد موارد ازدواج و روابط شکست خورده بسیار بیشتر است.
از دیگر مشکلات افراد دارای سابقه تروما در دوران کودکی، می توان به افزایش احتمال ابتلا به افسردگی، اضطراب، مصرف مواد مخدر و یا الکل و اعتیاد به قمار و کاهش عزت نفس اشاره کرد، هر چند درمان ها و ابزارهای شناخته شده ای برای کمک به قربانیان تروما مانند مراقبه فکر و رفتار درمانی وجود دارد.
