خیالپردازی در صورتی که در جهت سازندگی و خلاقیت باشد منجر به پیشرفت میشود.
دکتر قاسم شاهمرادی متخصص روانشناسی و دستیار روانشناسی بالینی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی :
خیالپردازی یا فانتزی نقطهی مقابل واقعیتگرایی است که مکانیزمی که در
بدن انسان خود به خود به وجود میآید، مانند ناکامی در رسیدن به یکسری از
اهداف و آرزوهای تحصیلی، شغلی، خانوادگی و احساسی نمونههای بارز آن هستند.
وی
بیان کرد: ناکامی باعث احساس گناه، اضطراب و افسردگی شده که اینها
احساسات ناخوشایندی برای فرد است در نتیجه شخص عکسالعمل نشان میدهد تا
ناکامی را کنترل کند و به احساس مطلوب دست یابد.
شاهمرادی
تأکید کرد: خیالپردازی خمیر مایه خلاقیت است اما خود خلاقیت نمیباشد،
انسانهایی خلاق از خیالپردازی در جهت ایجاد و نوآوری بهره میبرند یعنی
اگر فردی فقط خیالپرداز باشد و سازندگی نداشته باشد میتواند آسیب ببیند.
وی
ادامه داد: هنگام مواجه شدن با ناکامی افراد باید مهارتهای برخورد و پیدا
کردن راه حل مناسب را داشته باشند چون اگر مهارتهای کنار آمدن با موانع
را نداشته باشند به دنیای خیالی خود پناه میبرند که این یک واکنش است که
از فروپاشی روانی جلوگیری میکند اما توجه به این نکته حائز اهمیت است که
این مکانیزم در فرد باید موقتی باشد.
وی اظهار
داشت: گاهی اوقات ناکامی وجود ندارد فرد در دنیای فانتزی خودش یکسری
پیشبینیهای ذهنی را انجام میدهد که این نقطه مثبت خیالپزدازی است مانند
دانشمندان. همچنین فانتزی ارتباطی به جنسیت افراد ندارد اما در کودکان
شایعتر است.
کودکان تخیلاتشان غیر منطقی میباشد
و ارتباط بین اجزای تخیل و دنیای واقعی آنها کمتر قابل لمس است، با افزایش
سن تخیل افراد حالت منطقیتر به خود میگیرد.
شاهمرادی
در خصوص روشهای درمان تخیلپردازی در افراد خاطرنشان کرد: متخصصین با
توجه به شدت خیالپردازی هر فرد، روشهای درمانی خاصی را در نظر میگیرند
که چنانچه فرد از واقعیت خارج شود نیاز به مصرف دارد و چنانچه تنها تنش یا
اضطراب باشد نیازی به مصرف دارد نمیباشد.
باشگاه خبرنگاران جوان
باشگاه خبرنگاران جوان