سایت تخصصی روانشناسی

اعتماد به نفس حالتی از ذهن است. طریق فکر و احساس فرد نسبت به خود و دیگران است و براساس نحوه رفتار ارزیابی می شود. اعتماد به نفس مثل پلی است میان آنچه هستید و رفتاری که نشان می دهید. به بیان دیگر  می توان آن را به عنوان مجموعه اعتقادات درونی و چگونگی رویارویی با زندگی بیرونی تعریف کرد. در یک کلام، اعتماد به نفس یعنی ارج نهادن به شأن و منزلت خود و داشتن این ویژگی که نسبت به خود و دیگران مسئول و متعهد باشیم.

نقش والدین
اعتماد به نفس حس ذاتی نیست بلکه اکتسابی است. والدین ومعلمین نقش مهمی در پرورش این حس دارند. کودکی که دارای خود انگاره مثبت باشد، همواره در خود احساس شادی و ارزشمندی می کند. این بچه ها احتمالاً از خودشان تصور واقع گرایانه ای دارند و به دلیل اعتماد به توانایی هایشان، بهتر با موقعیت های مختلف مواجه می شوند این کودکان به نوعی احساس پذیرفته شدن می کنند و خودشان را خوب و توانا تصور می کنند. والدین و مدرسه در ایجاد این نگرش مثبت بسیار نقش دارند.
موسسه ملی سلامت ذهنی از پنجاه پدر و مادری که فرزندانشان را بزرگ کرده بودند تا افرادی سازگار و مفید و خلاق شوند، پرسیدند: «براساس تجارب شخصی شما، بهترین توصیه ای که می توانید به والدین جوان درباره بزرگ کردن فرزند بکنید، چیست؟» خلاصه ای از پاسخ های آنها در ادامه عنوان می گردد:

به حرف های فرزندتان گوش دهید
 برای ایجاد اعتماد به نفس در یک کودک باید آن ها را تشویق به بیان کردن احساساتشان کرد. گاه احساس ترس و نگرانی کودک، با همین صحبت کردن های خانوادگی کاهش می یابد.
جملاتی مثل «من هم اولین بار که سوار دوچرخه شدم ترسیدم ولی به هر طریقی انجامش دادم و دیدم چقدر جالب است»، کودک را تشویق به پرسیدن سوال می کند. سعی کنید جواب را در حد سن کودک به او ارائه دهید از این طریق به آن ها کمک می کنید که یک نگرش واقع گرایانه نسبت به توانایی هایش بدست آورد.

ساختاری انضباطی داشته باشید
مسیر مشخصی برای فرزندتان تعیین کنید. محدودیت ها را به موقع در مورد فرزندتان اجرا کنید. به جای اینکه بگویید «این کار را نکن» بر عبارت «این کار را بکن» تاکید کنید. ایجاد محدودیت های مناسب موقعیت هایی خلق می کند که بچه ها بتوانند در عین امنیت ریسک کنند. توقعات روشن و واضح، استانداردهای رفتاری معقول و رعایت کردن نظم باعث می شود کودکان خود کنترلی را بیاموزند.

بی دریغ عشق بورزید
مهم ترین وظیفه این است که به واقع به فکر فرزندان تان باشید و به آن ها عشق بورزید. این امر باعث ایجاد حس امنیت، تعلق خاطر و حمایت می شود و ناهنجاری های جامعه را از بین می برد.

اوقاتی با فرزندان
زمانی را با فرزندتان سپری کنید. با آن ها بازی کنید و حرف بزنید، به آنها اتحاد و همبستگی خانوادگی را بیاموزند و حس تعلق خاطر را در آنها بوجود آورید.

نیازهای همسر در اولویت 
 وقتی زوجین بیشترین ارزش را برای زندگی زناشویی خود قایل باشند، والدین موفق تری خواهند بود. از اینکه فرزندانتان را در «اولویت بعدی» قرار دهید، نگران نباشید. خانواده هایی که در آن ها فرزند سالاری حاکم است، فرزندان شاد و زندگی زناشویی خوبی ندارند.

احترام متقابل را بوجود آورید
 با فرزندانتان مودبانه رفتار کنید. از کلمات «لطفاً»، «متشکرم» استفاده کنید. وقتی اشتباهی مرتکب شدید، معذرت خواهی کنید. بچه هایی که محترمانه با آن ها رفتار می شود، یاد می گیرند چطور با شما و دیگران مودبانه و محترمانه رفتار کنند.

حل مساله را به آنها بیاموزید
والدینی که اجازه اشتباه کردن (در فضای امن) را به فرزندشان می دهند به آنها پیام می دهند، قادرند مشکلات شان را خودشان حل کنند. توانایی حل مساله و غلبه بر موانع کمک می کند که کودک حس کند شخصی با ارزش، مستقل و شایسته است.

منبع: تبیان