تحقیفات جدید نشان می دهد در افرادی که بیش از اندازه نسبت به وضعیت آینده و رخ دادن رویدادهای ناخوشایند دو دل هستند، احتمالا اندازه 'استریاتوم'، ناحیه ای از مغز آنها که با اختلال اضطراب فراگیر ارتباط دارد، بیش از اندازه بزرگ است.
محققان در این مطالعه از مغز 61 دانشجو تصاویر ام آر آی تهیه کردند و همچنین برای سنجش میزان توانایی کنترل نگرانی از احتمال رویدادهای منفی در آینده، پرسشنامه ای را در اختیار آنها قرار دادند؛ نتیجه این بود که بزرگ بودن استریاتوم (ناحیه ای زیرقشری مغز جلویی ) تا حد قابل ملاحظه ای با نگرانی از آینده ارتباط دارد. اما عجیب آن که این ویژگی تنها به استریاتوم برمی گردد و سایر بخش های مغز در آن نقش ندارند.
به گفته محققان، مطالعات قبلی هم که روی بیماران دچار اختلال اضطراب فراگیر صورت گرفته بود، به نقش افزایش ماده خاکستری در استریاتوم اشاره داشتند، اما این نخستین بار است که چنین مولفه ای با تردید و دو دلی در قبال آینده مرتبط دانسته می شود.
پژوهشگران تاکید کردند که با این همه، ارتباط میان افزایش بزرگی استریاتوم و نگرانی از آینده می تواند در افراد سالم نیز وجود داشته باشد، بدون آن که نشانگر ابتلای حتمی به اختلال اضطراب فراگیر باشد.
اختلال اضطراب فراگیر به ترس شدید و کنترل ناپذیر از آینده اطلاق می شود که با مشکلاتی شامل بیقراری، کسالت و خستگی، مشکل تمرکز، تحریکپذیری، تنش عضلانی و یا بیخوابی همراه است.
