بسیاری از مردم برای کوچک ترین مشکلات جسمانی خود به پزشک مراجعه می کنند، اما درد و رنج ناشی از بیماری های روحی خود را مدت های طولانی با خود یدک می کشند و حاضر نیستند برای رفع آن به روانشناس و روانپزشک مراجعه کنند. از سوی دیگر حتی زمانی که حاضر به مراجعه میشوند، هنوز نمی دانند که باید نزد روانپزشک بروند یا روانشناس یا مشاوره! این عدم شناخت می تواند افراد را دچار سردرگمی کند و مانع از دستیابی به نتیجه مطلوب برای آنان شود.
آیا میدانستید؟
این که فرد چگونه به شرایط واکنش میدهد عمدتاً به ویژگی شخصیتیاش بستگی دارد.
افسردگی اختلال خلقی است که با علایمی مانند احساس غمگینی، دلمردگی، ناامیدی، درماندگی، خستگی مفرط، افکار و خاطرات منفی، کاهش تمرکز و انگیزه همراه است. همچنین فرد افسرده دچار اختلال در خواب و خوراک و روابط فردی و اجتماعی میشود.
«این کار شدنی نیست یا حداقل مطمئنم که من از پس آن برنمی آیم»، «هرچند دلیلی منطقی به ذهنم نمی رسد، اما احساس می کنم که به هدفم نمی رسم» و «تمام هفته گذشته را درس خوانده ام اما ته دلم می گوید که نمره خوبی در این امتحان نمی گیرم». بعضی افراد هستند که روزشان را با مرور جملات منفی مانند آن چه خواندید، شب می کنند. در اصطلاح روان شناسی به این افراد منفی باف می گویند.