کافی است فرزندم در بازی ببازد یا چیزی مطابق میلش نباشد تا با گریه مادرش را صدا کند. این باعث شده بچه های دیگر در بازیهایشان خیلی به او اعتنا نکنند.
مهم نیست چه اتفاقی میافتد. هر مخالفت یا مقاومت کوچکی در برابر خواستههایش میتواند اشکهایش را سرازیر کند و فرشته کوچک شما را به دیوی که جز جیغ زدن کاری ندارد، تبدیل کند. شاید تصور کنید مهربانی بیشتر میتواند به جیغهای او پایان دهد یا اینکه قهر و دعوا کردنهایتان میتواند فرزند نقنقوی شما را آرام کند.
ما صبر کنید؛ رفتن از هر دوی این راهها میتواند مشکل رفتاری کودک شما را به کلاف بیسر و تهی تبدیل کند که بازکردنش کار هر کسی نیست.