سایت تخصصی روانشناسی

در بدترین ما آنقدر خوبی هست و در بهترین           

ما آنقدر بدی هست که هیچ یک از ما را شایسته      

نیست از دیگران عیب جویی کنیم.   

زندگی به من یاد داد,اگر قضاوت نادرستی در مورد

کسی بکنم,دنیا تمام تلاشش را می کند تا مرا در      

شرایط او قرار دهد.

تا به من ثابت کند ...

در تاریکی همه ما شبیه همدیگریم.

دیگران را کمتر قضاوت کنید تا خودتان را بیشتر دوست داشته باشید

هر چقدر هم که تلاش کنیم، باز هم در نهایت دیگران را قضاوت خواهیم کرد. ممکن است قضاوت‌های ما بر سر مسائل کوچک باشد، مثلاً یکی از همکاران ما که زمان زیادی را صرف خوردن نهار می‌کند و به زعم ما می‌خواهد از زیر بار کار فرار کند. شاید هم قضاوت ما بر سر مساله مهمی باشد، برای مثال وقتی که فردی یک رفتار خودخواهانه دارد یا به احساسات ما لطمه می‌زند. اکنون بیایید فرض بگیریم که شما در میان جنگل قدم میزنید و یک سگ کوچک می‌بینید. این سگ بامزه است و رفتار دوستانه‌ای با شما دارد. شما به این سگ نزدیک می‌شوید و می‌خواهید او را نوازش کنید که ناگهان دندان قروچه‌ای کرده و سعی می‌کند شما را گاز بگیرد. در این شرایط دیگر این سگ به نظر شما بامزه نیست و احساس ترس و شاید حتی عصبانیت می‌کنید. همین موقع باد وزیدن می‌گیرد و برگ‌های روی زمین را‌جابجا می‌کند. و شما متوجه می‌شوید که پای این سگ در یک تله گیر کرده است و دلیل رفتار خصمانۀ او نیز همین بوده است. اکنون نسبت به این سگ احساس همدردی دارید. زیرا می‌دانید که دلیل رفتار او این بوده که درد می‌کشیده است.